Συνάδελφοι/ισσες,

Μόνη απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης δεν μπορεί παρά να είναι ο μαζικός αγώνας των εργαζομένων για την απόκρουσή της.

Η ακρίβεια τσακίζει κόκαλα, οι ανατιμήσεις δίνουν και παίρνουν, η θέρμανση, τα τρόφιμα, τα καύσιμα και άλλα βασικά αγαθά γίνονται «είδη πολυτελείας».

Ο κατώτατος μισθός στον ιδιωτικό τομέα παραμένει καθηλωμένος στο ίδιο, περίπου, ύψος, που ήταν πριν 15 χρόνια(!), ενώ εξακολουθεί να καθορίζεται με κυβερνητική απόφαση, σύμφωνα με τον μνημονιακό νόμο που εδώ και 12 χρόνια έχει καταργήσει τη διαπραγμάτευση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Οι ΣΣΕ σε μεγάλη έκταση στον ιδιωτικό τομέα έχουν διαλυθεί και κυριαρχεί η ατομική σύμβαση εργασίας που έχει κάνει τους εργαζόμενους έρμαια της άγριας εργοδοτικής εκμετάλλευσης.

Η ελεημοσύνη που η κυβέρνηση, με θράσος, ονόμασε αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους, αντιστοιχεί σε 1,5 ευρώ την ημέρα για τη συντριπτική πλειοψηφία τους, η οποία με βάση του δείκτες της προσφιλούς τους ΕΕ κινείται στα επίπεδα της φτώχειας. Η πρόκληση για τις αυξήσεις-ψίχουλα είναι ακόμη μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς ότι με τα υποδουλωτικά μημόνια, οι αποδοχές των εργαζομένων στο δημόσιο μειώθηκαν κατά 40%, καταργήθηκαν τα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα, καλοκαιριού, πάγωσε η διετία 2016-17, μειώθηκε το αφορολόγητο και τόσα άλλα.

Η ανεργία παραμένει στο κόκκινο, ενώ η εργασιακή ανασφάλεια επεκτείνεται με καταιγιστικούς ρυθμούς.

Οι ιδιωτικοποιήσεις συνεχίζονται ακάθεκτα καθώς αποτελούν προτεραιότητα της κυβέρνησης της ΝΔ, με ιδιαίτερη έμφαση στην παρούσα φάση σε Παιδεία, ενώ παράλληλα ολοένα και ξεδιπλώνουν τα σχέδια τους για την Υγεία. Όταν μάλιστα η συγκυρία θέλει σήμερα να κλείνει ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη, όπου οι ιδιώτες στις μεταφορές σήμαναν 57 νεκρούς. Οι μέχρι σήμερα ιδιώτες στην υγεία έφεραν περαιτέρω υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος, με αποτέλεσμα χιλιάδες νεκρούς στην πανδημία, που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, ενώ μετά τις τελευταίες εξαγγελίες του αρμόδιου υπουργού για τα απογευματινά χειρουργεία, αυτά θα αποσυμφορήσουν τις ατελείωτες λίστες αλλά μόνο για όσους έχουν να πληρώσουν. Όσο για την είσοδο των ιδιωτών στην ενέργεια αυτές οδήγησαν χιλιάδες οικογένειες να μείνουν χωρίς ρεύμα και χωρίς θέρμανση.

Μόνο οι μαζικοί εργατικοί αγώνες μπορούν να υψώσουν τα τείχη που θα βάλουν φραγμό σε αυτή την άγρια αντιλαϊκή πολιτική. Και για να γίνει αυτό χρειάζεται αποφασιστική διεκδίκηση εργατικών αιτημάτων που κινητοποιούν την εργατική τάξη, χρειάζονται ισχυρά Σωματεία, απεργίες, μαζικές διαδηλώσεις, πανεργατικές κινητοποιήσεις.

Γι’ αυτό η ΕΡΓ.Α.Σ. καλεί τους εργαζόμενους, τη νεολαία, όλο τον λαό, με αφετηρία την 24ωρη απεργία της ΑΔΕΔΥ και Εργατικών Κέντρων στις 28 Φλεβάρη να βγουν μπροστά σε νέους αγώνες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, για αυξήσεις στους μισθούς.

Για να διεκδικήσουμε:

Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις μισθών που να αναπληρώνουν τις απώλειες αλλά και να βελτιώνουν την αγοραστική δύναμή τους.

-Αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα πάνω από 30%

-Αναγνώριση των τριετιών που η κυβέρνηση «παρέκαμψε» εμπαίζοντας τους εργαζόμενους

-Κατάργηση του μνημονιακού νόμου που καθορίζει τον κατώτατο μισθό και επαναφορά καθορισμού του μέσα από την ΕΣΣΕ

-Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στους εργαζόμενους του δημοσίου

-Ξεπάγωμα της διετίας 2016-2017 και απόδοση όλων των μισθολογικών κλιμακίων στο δημόσιο.