Με πανεργατική-μαζική-απεργιακή κινητοποίηση να φράξουμε τον δρόμο στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης
Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο Γεωργιάδη είναι έτοιμο προς ψήφιση από την κυβέρνηση της ΝΔ. Οι διατάξεις του έρχονται να συμπληρώσουν και να ενισχύσουν όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο, όπως αυτό είχε θεσπιστεί με το νόμο 4808/2021 (νόμος Χατζηδάκη) καθώς και με την προγενέστερη σχετική αντεργατική νομοθεσία. Όλη η εκστρατεία παρουσίασής του από τον αρμόδιο υπουργό ξεχειλίζει από θράσος και κυνισμό, όταν εμφανίζει ως «προστασία» των εργαζομένων την παραπέρα κατάργηση του 8ωρου και του πενθήμερου, τη μεγαλύτερη ελαστικοποίηση του ωραρίου, την ποινικοποίηση του δικαιώματος υπεράσπισης της απεργίας κ.α.
Στα άρθρα του μεταξύ άλλων προβλέπεται:
-Νομιμοποίηση όλων των βαθιά εκμεταλλευτικών και εξοντωτικών «λευκών συμβάσεων» εργασίας (“μηδενικών ωρών εργασίας “ και “κατά παραγγελία” )
-Κατάργηση 8ώρου με τη νομιμοποίηση της ημερήσιας εργασίας 13 ωρών
-Κατάργηση της εργοδοτικής υποχρέωσης προαναγγελίας υπερωριών και του χρόνου εργασίας
-Κατάργηση του πενθήμερου σε πολλές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, διαρκούς ή μη διαρκούς λειτουργίας, με εναλλασσόμενες βάρδιες για εργαζόμενους με πενθήμερο.
-Ενίσχυση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας (διευθέτηση και με ατομική συμφωνία με τον εργοδότη).
-Σκληρότερη ποινικοποίηση της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης (βαριές ποινές σε όσους περιφρουρούν την απεργία)
Με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις η κυβέρνηση Μητσοτάκη θέλει να νομιμοποιήσει την πολλαπλή εργασία. Με άλλα λόγια, “νόμιμα” πλέον οι εργαζόμενοι θα εξαναγκάζονται σε 13 ώρες δουλειάς τη μέρα, και μάλιστα χωρίς την υποχρέωση των εργοδοτών να καταβάλουν προσαυξήσεις για υπερεργασία και υπερωρία.
Οι «λευκές συμβάσεις» προβλέπουν ότι δεν θα υπάρχει καμία διασφάλιση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, εφόσον ο εκάστοτε εργαζόμενος δεν θα ξέρει πότε και πόσες ώρες θα δουλέψει. Θα ενημερώνεται από τον εργοδότη του, μόλις 24 ώρες πριν, κάτι που αν μη τι άλλο ακυρώνει κάθε δυνατότητα οικογενειακού προγραμματισμού.
Το 5νθήμερο καταργείται ενώ επιπλέον δεν προβλέπεται πουθενά δεύτερο ρεπό και στην πράξη σημαίνει ότι σε μία βδομάδα μπορεί ο εργαζόμενος να δουλέψει μέχρι και 65 ώρες (5νθήμερο), με το διάλειμμα μάλιστα εκτός υπολογισμού και όριο τις 78 ώρες δουλειάς (6ήμερο). Ας μην ξεχνάμε ότι η κατάργηση του 5νθήμερου αποτελεί πάγιο αίτημα του ΣΕΒ.
Με την ψηφιακή κάρτα προβλέπεται η «ευέλικτη προσέλευση» ως επιλογή που μπορεί να ενεργοποιήσει, ωστόσο, μονομερώς ο εργοδότης. Είναι προφανές πως με τη «βούλα του νόμου» πλέον ο εκάστοτε εργοδότης μπορεί να μεταβάλλει καθημερινά την έναρξη και τη λήξη του ωραρίου εργασίας σε ένα εύρος 4 ωρών χωρίς καν να θεωρείται καταχρηστική η συνεχής αλλαγή ωραρίου.
Ενώ, άρθρο στο νέο νομοσχέδιο ποινικοποιεί το δικαίωμα της υπεράσπισης της απεργίας με στόχο να περάσουν όλα αυτά, με την τρομοκράτηση των εργαζομένων ώστε να μην αντισταθούν. Η κυβέρνηση απειλεί και εκφοβίζει, νομοθετώντας βαρύτατα πρόστιμα και ποινές φυλάκισης, όσους αγωνίζονται απέναντι στους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς και την καταστολή που από κοινού στήνουν στους χώρους δουλειάς το κράτος και η εργοδοσία. «Η προστασία της εργασίας» που λέει η κυβέρνηση είναι στην πραγματικότητα η περιφρούρηση των συμφερόντων των εργοδοτών.
Μπροστά στο νέο κυβερνητικό αυτό τερατούργημα, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ δεν έχουν βγάλει άχνα, συνεχίζοντας να προκαλούν με τη στάση τους. Εδώ και καιρό που έχει ανοίξει η συζήτηση για το νομοσχέδιο και δεν έχουν εκδώσει ούτε ένα δελτίο τύπου. Η ΓΣΕΕ δεν έχει καν συνεδριάσει για το θέμα ενώ στην ανακοίνωσή της για τη ΔΕΘ δεν υπάρχει κουβέντα για το νομοσχέδιο. Από την άλλη, το ΠΑΜΕ καλεί τις ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα και σωματεία μέλη του, σε μια ακόμη δική του, αποκομμένη δράση.
Ωστόσο, η πρόσφατη εμπειρία από την ψήφιση του προηγούμενου αντεργατικού νόμου (Χατζηδάκη), για τον οποίο παρά τις εξαγγελίες, δεν δόθηκε τελικά κάποιος σημαντικός πανεργατικός αγώνας, οδηγεί σε συμπεράσματα. Καθώς δεν δόθηκε ένας ενωτικός μαζικός απεργιακός αγώνας, όχι μόνο με ευθύνες των συνδικαλιστικών ηγεσιών ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ κτλ. αλλά και του ίδιου του ΠΑΜΕ που μπορεί στα λόγια να “τσάκιζε” και αυτόν τον νόμο, αλλά τελικά σύρθηκε πίσω από τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που καταγγέλλει.
Είναι επιτακτική ανάγκη τώρα αμέσως να ετοιμαστεί η πιο μαζική ενωτική αγωνιστική, απεργιακή κινητοποίηση των εργαζόμενων για να μην περάσει το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο!
Όλοι οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς τους, τα πρωτοβάθμια σωματεία δεν έχουν παρά να μπουν σε διαδικασίες προετοιμασίας κινητοποιήσεων ενάντια στον νόμο Γεωργιάδη.
Σε όλους τους χώρους δουλειάς να γίνουν συζητήσεις, ΓΣ, να βγουν ανακοινώσεις, ενημερώνοντας για τις νέες ανατροπές που θα επιφέρει και να προετοιμάζουν για τον αγώνα που πρέπει να δοθεί.
Η μέγιστη δυνατή πίεση προς την κατεύθυνση οργάνωσης κινητοποιήσεων, μαζικού απεργιακού αγώνα με συντονισμό και κλιμάκωση, ενάντια στον νόμο, είναι μονόδρομος!
Κάτω το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης!
Αγώνας για ΣΣΕ, με αυξήσεις στους μισθούς και σταθερή ημερήσια εργασία
Υπεράσπιση του 8ωρου και το 5νθήμερου εργασίας
Κατάργηση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας
Υπεράσπιση του δικαιώματος της απεργίας
Πανεργατικός -ενωτικός-μαζικός -απεργιακός αγώνας
για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης!
