Η κυβέρνηση ΝΔ συνεχίζει απτόητη να κομπάζει για τα «επιτεύγματά» της! Συνεχίζει να σκηνοθετεί, κατά την προσφιλή της συνήθεια, την παραπλανητική εικόνα της ευημερούσας τάχα Ελλάδας. Κατά τη διάρκεια παρουσίασης προγράμματος του υπουργείου Ανάπτυξης με τίτλο: «Παραγωγικός μετασχηματισμός, ενίσχυση επενδύσεων και βιομηχανίας για ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας σε όλη την Ελλάδα», ο Κυρ. Μητσοτάκης παρουσίασε την Ελλάδα σαν χώρα «παράδειγμα προς μίμηση σήμερα στην Ευρώπη», με «πολιτική σταθερότητα», με μια οικονομία που «κατάφερε να συνδυάσει τη δημοσιονομική πειθαρχία και επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων με μια δυναμική ανάπτυξη» κ.ο.κ. Το γνωστό νεοδημοκρατικό success story. Και στο χαιρετισμό του στα εγκαίνια του νέου κτιρίου της κεντρικής υπηρεσίας της ΑΑΔΕ, μίλησε για επικείμενες «σταδιακές αλλά δημοσιονομικά βιώσιμες μειώσεις των φόρων»…
Οι αυτάρεσκες αυτές πρωθυπουργικές θριαμβολογίες και δηλώσεις -σε πλήρη αντίθεση με την αμείλικτη πραγματικότητα που βιώνουν τα πλατιά εργατολαϊκά στρώματα- αποτελούν θρασύτατο εμπαιγμό του λαού, όταν μια σκληρή αντιλαϊκή πολιτική είναι σε πλήρη εξέλιξη, με τη θέση της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας να γίνεται όλο και πιο ευάλωτη και την ανασφάλεια να θεριεύει.
Διαψεύδονται επίσης, κατ’ επανάληψη, και από τα στοιχεία και τις εκθέσεις οργανισμών και υπηρεσιών ντόπιων και ξένων, «υπεράνω κάθε υποψίας», όπου η δήθεν ευημερούσα Ελλάδα καταλαμβάνει, μονίμως, τις πρώτες θέσεις σε όλους τους ευρωπαϊκούς δείκτες που δηλώνουν εκτίναξη της ακρίβειας, μεγάλες κοινωνικές ανισότητες και διευρυνόμενη φτωχοποίηση.
Το λαϊκό εισόδημα συρρικνώνεται τραγικά, από τις συνεχείς, εξωφρενικές ανατιμήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης. Η λαϊκή οικογένεια στερείται, πλέον, βασικά είδη διατροφής. Και η κυβέρνηση ανακοινώνει, πομπωδώς, μειώσεις-κοροϊδία, λίγων λεπτών ανά προϊόν, σε μια λίστα της συμφοράς. Τα «κόκκινα» δάνεια και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές στην εφορία αυξάνονται συνεχώς. Το κόστος της στέγασης έχει εκτιναχθεί. Οι εξώσεις, οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις πολλαπλασιάζονται. Και εκδηλώνονται και πάνω σε ανήμπορους, κυριολεκτικά, συμπολίτες μας. Τελευταίο κρούσμα βαρβαρότητας η έξωση σε 90χρονη (νοσηλευόμενη μάλιστα) με άρρωστο παιδί!!
Όσο για τα πλεονάσματα, για τα οποία επαίρεται η κυβέρνηση, και την περιβόητη υπερπληρότητα των κρατικών ταμείων, μόνο δείκτης ευημερίας δεν είναι. Το αντίθετο. Οφείλονται στη μεγάλη επιβάρυνση των πολιτών από την ανεξέλεγκτη ακρίβεια, μιας και η ληστρική για τα φτωχά λαϊκά στρώματα έμμεση φορολογία παραμένει η βασική πηγή φορολογικών εσόδων, αποδεικνύοντας το σκληρό ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής της ΝΔ.
Οι εξαγγελλόμενες μειώσεις φόρων, που δεν προσδιορίστηκαν, προφανώς θα αναφέρονται σε νέα «δώρα» προς το μεγάλο κεφάλαιο, που μονίμως απολαμβάνει πλήθος φορολογικών «ευεργετημάτων» και απαλλαγών, ενώ συσσωρεύει προκλητικά υπερκέρδη. Τα κέρδη των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο εταιρειών σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Έχουν υπερπενταπλασιαστεί(!) τα χρόνια της διακυβέρνησης ΝΔ. Μια εξωφρενική συγκέντρωση πλούτου σε λίγους ολιγάρχες. Ένας πρωθυπουργός και μια κυβέρνηση που είναι ταγμένοι στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας, που στέκονται απέναντι, σε εχθρική διάταξη προς το λαό. Αυτή είναι η «Ελλάδα παράδειγμα» της αλαζονικής πρωθυπουργικής προπαγάνδας.
Τα πολιτικά καύσιμα της ΝΔ εξαντλούνται
Μετά τη μεγάλη αποδοκιμασία της στις ευρωεκλογές και τη συνεχή συρρίκνωση των δημοσκοπικών της καταγραφών, οι προσπάθειες της ΝΔ να διασώσει την πολιτική της κυριαρχία συναντούν μεγάλα εμπόδια. Η υπερφίαλη προπαγάνδα πως -μετά τη μεγάλη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση της τελευταίας δεκαπενταετίας- η κυβέρνηση Κυρ. Μητσοτάκη είναι λίγο-πολύ ο «σωτήρας» της χώρας, μια προπαγάνδα που κατέκλυζε τη δημόσια σφαίρα, δεν αναμετριέται, πλέον, μόνο με τη μεγάλη λαϊκή απαξίωση. Δέχεται βολές και εκ των έσω, από το εσωτερικό της ΝΔ, και από μέχρι πρότινος φίλα προσκείμενα ΜΜΕ, που ανήκουν στους συνήθεις επιχειρηματικούς παράγοντες που διαπλέκονται ποικιλοτρόπως με την πολιτική και κυβερνητική εξουσία.
Στο κυβερνητικό κόμμα, οι γκρίνιες, οι μουρμούρες, οι εντάσεις, οι ανοικτές και έντονες πλέον διαφοροποιήσεις όχι μόνο δεν καταλαγιάζουν αλλά περνάνε σε υψηλότερο επίπεδο. Τα νέα κύματα φτωχοποίησης δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοινωνικό υπόστρωμα και σε συνδυασμό με το ενισχυόμενο ενδεχόμενο απώλειας της κυβερνητικής εξουσίας επενεργούν πολλαπλασιαστικά στα φαινόμενα πολιτικής κρίσης. Αντιθέσεις και προσωπικές ατζέντες απελευθερώνονται και προβάλλονται σε δημόσια πλέον θέα. Το πολιτικό κεφάλαιο του Κυρ. Μητσοτάκη είναι σε τροχιά σοβαρής συρρίκνωσης. Τα πολιτικά καύσιμα της ΝΔ εξαντλούνται. Το κυβερνητικό κόμμα έχει μπει σε τροχιά ανεπίστρεπτης φθοράς.
Η αντιπαράθεση του Μαξίμου με τους δύο πρώην πρωθυπουργούς και αρχηγούς της ΝΔ (Αντ. Σαμαρά πρωτευόντως, αλλά και Κ. Καραμανλή) σε μια σειρά θέματα, όπου τα ελληνοτουρκικά έχουν δεσπόζουσα θέση, γίνεται όλο και πιο έντονη. Εν όψει μάλιστα όσων διαμείβονται πίσω από κλειστές πόρτες που ανοίγουν το δρόμο για «διευθετήσεις» και «επώδυνους συμβιβασμούς» με τον τουρκικό επεκτατισμό και εν όψει της εκλογής νέου/ας Προέδρου της Δημοκρατίας, η κρίση που διέρχεται η ΝΔ δεν αποκλείεται να εξελιχθεί και σε κυβερνητική κρίση. Η επιμονή του Αδ. Γεωργιάδη να επαναφέρει «σκέψεις» για αλλαγή του εκλογικού νόμου, που απορρίπτεται από το Μαξίμου για ευνόητους λόγους, φανερώνει τη θέση αδυναμίας της κυβερνητικής παράταξης. Στην τρέχουσα συγκυρία, ποσοστά που εξασφαλίζουν αυτοδύναμες κυβερνήσεις με τον υπάρχοντα εκλογικό νόμο είναι αδύνατο να υπάρξουν.
Και όλα αυτά διαδραματίζονται σε συνθήκες εκκωφαντικής απουσίας αντιπολίτευσης. Η απαξίωση και η κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος και η συρρίκνωση των κομμάτων-πυλώνων του είναι πάλι εδώ, μετά από μια μικρή παρένθεση σχετικής σταθεροποίησής του. Ένα πελώριο πολιτικό κενό χάσκει με την αποδυνάμωση της ΝΔ, την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και ένα ΠΑΣΟΚ που αγκομαχά παρά τις προσπάθειες ισχυρών κέντρων να το αναστηλώσουν και να το εκτοξεύσουν στην πολιτική σκηνή.
Παράλληλα, βγαίνει στο προσκήνιο και το ρήγμα που έχει προκύψει μεταξύ της κυβέρνησης και ισχυρών παραγόντων της οικονομικής ολιγαρχίας. Η αλλαγή της στάσης απόλυτης σύμπνοιας και ταύτισης βαρόνων των ΜΜΕ με τα κυβερνητικά πεπραγμένα σε αποστασιοποίηση, ανοικτή διαφοροποίηση ή και «πόλεμο», μια αλλαγή που άρχισε να εμφανίζεται με τις υποκλοπές, κλιμακώνεται.
Στο πρόσφατο «Βήμα», σε άρθρο του Αντ. Καρακούση, κατηγορείται ο Κυρ. Μητσοτάκης και το επιτελείο του ότι έχουν οργανώσει ένα «αραχνοειδές δίκτυο προσβολής και κατασυκοφάντησης» που «απλώνεται πάνω από τη χώρα» για την εξόντωση κάθε διαφορετικής και αντιπολιτευόμενης φωνής, ονοματίζοντας τον Κ. Καραμανλή, τον Αντ. Σαμαρά, τον Αλ. Τσίπρα, τη Μ. Καρυστιανού… Ακόμη και η τελευταία «Καθημερινή της Κυριακής», στο κύριο άρθρο της, ασκεί κριτική στην κυβέρνηση, σημειώνοντας πως δεν έχει αποστολή να «ομφαλοσκοπεί και να αναλώνει ενέργεια σε εσωτερικές έριδες και βεντέτες». Ενώ το μέτωπο με την οικογένεια Βαρδινογιάννη συνεχίζει να είναι ανοικτό.
Η συγκαλυμμένη ή απροκάλυπτη φιλοκυβερνητική στάση ορισμένων ΜΜΕ, η επαμφοτερίζουσα ή εχθρική άλλων, το πέρασμα στο αντίθετο στρατόπεδο είναι εκδηλώσεις διεργασιών που συντελούνται στα παρασκήνια και έχουν να κάνουν με τη διαχείριση των δισεκατομμυρίων του Ταμείου Ανάπτυξης από την κυβέρνηση ΝΔ και το μεγάλο φαγοπότι της ελληνικής οικονομικής ολιγαρχίας. Μια διαχείριση που έχει «ευνοημένους» και «ριγμένους». Ο λυσσώδης ανταγωνισμός που αναπτύσσεται ανάμεσα στους Έλληνες κεφαλαιοκράτες για τη μοιρασιά δεν μπορεί παρά να έχει καταλυτική επίδραση στην πολιτική ζωή της χώρας και στο αστικό πολιτικό σύστημα. Οι πιέσεις, οι εκβιασμοί και τα «βρόμικα» όπλα είναι αναπόσπαστο στοιχείο αυτών των σχέσεων. Όταν τα μαχαίρια βγαίνουν έξω και απαιτούν «ανταλλάγματα», ο πόλεμος γίνεται αδυσώπητος.
