Ακάθεκτη προχωρά η κυβέρνηση την αντεργατική επίθεση, συνεχίζοντας να αξιοποιεί την περίοδο της πανδημίας και του φόβου που έσπειρε και σε μεγάλο βαθμό κατάφερε να εξαπλωθεί, με τις ευθύνες σαφέστατα των κυρίαρχων δυνάμεων του συνδικαλιστικού κινήματος, που παρέλυσαν και εγκλώβισαν τους εργαζόμενους σε μια παρατεταμένη περίοδο απόλυτης, με ελάχιστες εξαιρέσεις, υποταγής και ανοχής όλης αυτής της αντεργατικής λαίλαπας, χωρίς να οργανώσουν τους απαιτούμενους αγώνες, χωρίς να προβάλλουν την παραμικρή αντίσταση.
Κορυφαίος υπουργός και ένας από τους βασικούς ενορχηστρωτές αυτής της επίθεσης, ο Χατζηδάκης, «παίζοντας χωρίς αντίπαλο στην ουσία», έχει πάρει τέτοια φόρα που κάνει σαν να έχει σκοπό να μην αφήσει τίποτε όρθιο από δικαιώματα και κατακτήσεις. Στόχος επόμενος του υπουργού και της κυβέρνησής του, οι άνεργοι. Έτσι το νομοσχέδιο που ετοίμασε για τον ΟΑΕΔ και έφερε ήδη στη διαβούλευση, διαλύει στην πραγματικότητα τον οργανισμό και οδηγεί στη διαγραφή χιλιάδων ανέργων, που βέβαια δεν θα πάψουν να είναι άνεργοι, απλώς θα πάψουν να καταμετρούνται.
Ακολουθώντας την ίδια τακτική με τον ΕΦΚΑ ο Χατζηδάκης, προκειμένου να λανσάρει τον νέο του νόμο για τον ΟΑΕΔ, ξεκίνησε από τη συκοφάντησή του, ότι επιδόματα ανεργίας λαμβάνουν κάποιοι δικαιούχοι-«ρετιρέ» με υψηλά εισοδήματα, τους οποίους ο υπουργός-λαγωνικό εντόπισε. Αλλά δεν απαντά γιατί -αν είναι ετσι-απλώς δεν τα κόβει αυτά και αντίθετα προχωρά σε μια ανατροπή της αποστολής του οργανισμού με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους πραγματικούς και πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους. Όπως δήλωσε και ο πρόεδρος των εργαζομένων του ΟΑΕΔ, Γεώργιος Μακράκης, απαντώντας στις δηλώσεις του υπουργού: σε σύνολο 1.150.000 ανέργων, ο Κωστής Χατζηδάκης δήλωσε πως 40.000 “εντοπίστηκαν” με εισοδήματα πάνω από 20.000 ευρώ το χρόνο… αυτά τα 40.000 άτομα χρησιμοποιούνται σαν «όχημα» για να επιβάλει η κυβέρνηση κυρώσεις στους υπόλοιπους πραγματικά ανέργους που είναι 1.110.000.
Η πραγματική στόχευση του υπουργού και της κυβέρνησής του, δεν είναι άλλη από το να εμφανίσει χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας, ενισχύοντας έτσι το αφήγημά της ότι την εξάλειψε. Για να το πετύχει αυτό, οι ρυθμίσεις του νέου νόμου προβλέπουν, τη διαγραφή του ανέργου από το Μητρώο του ΟΑΕΔ και τη διακοπή ακόμη και αυτού του ισχνού επιδόματος που δίνει, στην περίπτωση που ο άνεργος αρνηθεί τρεις φορές θέση εργασίας που του προταθεί και ο Οργανισμός την κρίνει «κατάλληλη». Σύμφωνα με τον ΟΑΕΔ, «κατάλληλη θέση» θεωρείται αυτή που ταιριάζει με το εργασιακό του προφίλ, που έχει περιγραφεί στο ατομικό σχέδιο αναζήτησης εργασίας, σχετίζεται με τον τελευταίο μισθό που έπαιρνε όταν εργαζόταν και είναι κοντά στον τόπο που διαμένει. Η διαγραφή του ανέργου είναι για δύο χρόνια και με δεδομένο ότι το μέγιστο διάστημα που μπορεί να λάβει το επίδομα ανεργίας είναι 12 μήνες, αυτό σημαίνει ότι το στερείται οριστικά. Στην περίπτωση δε που αρνηθεί σχετικό πρόγραμμα κατάρτισης που του προταθεί, διαγράφεται από τον ΟΑΕΔ για 6 μήνες. Παράλληλα, ο άνεργος θα διαγράφεται ακόμα και στην περίπτωση που ο ΟΑΕΔ κρίνει ότι δεν «συνεργάζεται» με τους αρμόδιους υπαλλήλους και δεν δείχνει την απαιτούμενη δράση προς αναζήτηση εργασίας. Είναι δε ανήκουστο ακόμη και το πρόσχημα που χρησιμοποίησε ο Χατζηδάκης, για να θέσει τη διαγραφή των ανέργων επιβεβλημένη, όταν αναφέρθηκε στις διαφορές που εμφανίζονται στην καταγραφή των ανέργων από την ΕΛΣΤΑΤ και τον ΟΑΕΔ, (τον Δεκέμβριο του 2021 η ΕΛΣΤΑΤ κατέγραψε 596.000 ανέργους, ενώ ο ΟΑΕΔ 1.100.000).
Σήμερα το επίδομα ανεργίας αντιστοιχεί σε 407 ευρώ τον μήνα και χρονικό ορίζοντα που δεν ξεπερνά τους 12 μήνες. Τόσο μόνο δικαιούται να το λαμβάνει ένας άνεργος, στη συνέχεια κόβεται, ανεξάρτητα από το αν έχει βρει δουλειά. Επιπλέον, επίδομα ανεργίας λαμβάνει μόλις το 1/11 των εγγεγραμμένων ανέργων. Σε ό,τι αφορά το επίδομα μακροχρόνιας ανεργίας, αυτό αντιστοιχεί στα 200 ευρώ τον μήνα, για χρονικό διάστημα επίσης ως 12 μήνες, το οποίο απευθύνεται σε μακροχρόνια άνεργους, κάτω από αυστηρές προϋποθέσεις και εισοδηματικά κριτήρια, που ισχύουν ούτως ή άλλως (ετήσιο εισόδημα όχι πάνω από 10.000 ευρώ).
Οι εργαζόμενοι στον οργανισμό αντιδρώντας στο νέο νομοσχέδιο, προχώρησαν, μετά από ομόφωνη απόφαση της ομοσπονδίας τους, σε κατάληψη των κεντρικών γραφείων του ΟΑΕΔ στον Άλιμο. Όπως αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους, το νομοσχέδιο μεταλλάσσει τον αρχαιότερο Οργανισμό (σ.σ. έχει ιδρυθεί το 1969) στήριξης εργαζομένων και ανέργων με παροχές και βοηθήματα (προγράμματα κοινωνικού τουρισμού, κάρτες μετακίνησης σε ΜΜΜ, πρόσβαση στον πολιτισμό κτλ) σε μια υπηρεσία που θα δίνει «δουλειές ξανά. Αλλά για ποιους; Γιατί σίγουρα δεν αναφέρεται στους ανέργους.»
Είναι γεγονός πως εδώ και χρόνια, όλες οι κυβερνήσεις, ειδικά την εποχή των μνημονίων, μετέτρεπαν σταδιακά τον χαρακτήρα του οργανισμού, με αποτέλεσμα τα χρήματα που προορίζονταν για τη στήριξη των ανέργων να διοχετεύονται κυρίως σε διάφορα προγράμματα κατάρτισης, που στην ουσία ανακύκλωναν την ανεργία και αποτελούσαν τελικά απροκάλυπτη και ολοένα αυξανόμενη χρηματοδοτική στήριξη των επιχειρηματιών.
Σήμερα, αδίσταχτη η κυβέρνηση προχωρά στο κόψιμο ακόμη και αυτών των ψίχουλων που αντιστοιχούν τα όποια επιδόματα ανεργίας και μακροχρόνιας ανεργίας και μάλιστα στη σημερινή συγκυρία, μέσα σε συνθήκες, όπου η συνεχώς αυξανόμενη ακρίβεια στα αγαθά πρώτης ανάγκης αλλά και στην ενέργεια, έχουν επιφέρει απόγνωση ακόμη και σε οικογένειες με εργαζόμενους και δημιουργούν μια ακόμη γενιά φτώχειας, πόσο μάλλον όταν μια οικογένεια βιώνει και την ανεργία.
Δεν ενδιαφέρεται ωστόσο μόνο να εμφανίσει μειωμένα τα ποσοστά ανεργίας η κυβέρνηση. Ενας ακόμη στόχος του εν λόγω νομοσχεδίου είναι να αποσιωπήσει και ταυτόχρονα να ξεπεράσει τη μεγάλη μείωση των εσόδων του ΟΑΕΔ, την οποία υπέστη εξαιτίας της μείωσης των εισφορών, η οποία έχει προκαλέσει οικονομική δυσπραγία στον οργανισμό, προκειμένου να ανταποκριθεί στην αποπληρωμή των επιδομάτων. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση επιλέγει για άλλη μια φορά ακόμη πιο αποφασιστικά τώρα, αντί να τον στηρίξει οικονομικά, να του περικόψει και να του αλλάξει, ουσιαστικά, το κύριο αντικείμενο, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που προκαλεί σε βάρος των ανέργων και των κοινωνικών προγραμμάτων του Οργανισμού. Με το νομοθέτημά της υπολογίζει, παράλληλα, να εξασφαλίσει και να διοχετεύσει το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό πάνω από 1 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης, που προορίζονταν για τον ΟΑΕΔ, προς την επιχειρηματικότητα, δηλαδή προς τα ιδιωτικά συμφέροντα.
Το νομοσχέδιο προβλέπει μια σειρά από οργανωτικές αλλαγές στον ΟΑΕΔ, ο οποίος μετονομάζεται σε Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ), ενώ αντίστοιχες αλλαγές προωθούνται και στον τομέα της κατάρτισης, με τον Οργανισμό να διαχειρίζεται πλέον τη διανομή σχετικών κονδυλίων σε επιχειρήσεις, για να συντηρείται η περιπλάνηση των ανέργων ανάμεσα σε προγράμματα, φθηνή εργασία και ανεργία.
Προβλέπει επίσης, πως και στην περίπτωση του νέου ΟΑΕΔ (ΔΥΠΑ) «η ανάθεση των συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών της ΔΥΠΑ» θα γίνεται «κατά παρέκκλιση από την κείμενη νομοθεσία», που σημαίνει όπως τονίζουν και οι εργαζόμενοι «απευθείας αναθέσεις για όλα. Κοινώς φαγοπότι.»
Επίσης, καθαιρούνται οι εκπρόσωποι των κοινωνικών εταίρων στο διοικητικό συμβούλιο προφανώς προκειμένου να διοριστούν επίλεκτοι της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο στη διαχείρισή του. Ενώ βέβαια μεγάλα ερωτήματα γεννά και η διάταξη που προβλέπει ότι πόροι και αποθεματικά των φορέων που έχουν συγχωνευθεί στον ΟΑΕΔ, όπως για παράδειγμα ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ) όπως και ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ), θα διατίθενται όχι για τους σκοπούς που έχουν θεσμοθετηθεί και προέρχονται από τις εισφορές των εργαζομένων (π.χ. προστασία ανέργων) αλλά προφανώς για να ενισχύσουν την επιχειρηματικότητα. Με άλλα λόγια δίνει τη χαριστική βολή στον ΟΑΕΔ με την μετατροπή του σε αποκλειστικό χρηματοδότη των επιχειρήσεων μέσα από τα διάφορα προγράμματα που θα διαχειρίζεται ένα κυβερνητικό και ανεξέλεγκτο ΔΣ.
Είναι αξιοσημείωτο πως γι’ αυτή την αντεργατική νομοθετική ρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση για ψήφιση και αφορά ένα πολύ μεγάλο- σχεδόν το 1/3 του εργατικού δυναμικού σήμερα-και ταυτόχρονα το πιο ευάλωτο και χτυπημένο τμήμα της εργατικής τάξης , τους άνεργους, οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ, του ΕΚΑ και των άλλων ανώτερων συνδικαλιστικών οργανώσεων τηρούν πλήρη σιωπή,δείχνοντας ακόμα μια φορά το βάθος του εκφυλισμού τους…
