Η «συντονιστική επιτροπή μαθητών Αθήνας», ένα καπέλο στο μαθητικό κίνημα που επί χρόνια εμφανίζει το ΚΚΕ ως εκπρόσωπο των μαθητών, χωρίς καμία πραγματική και ουσιαστική εκπροσώπηση των μαθητών, εκφράζοντας τις δυνάμεις και τις απόψεις της ΚΝΕ και μόνο, σε ανακοίνωσή της λέει το εξής: «Εμείς βάλαμε στην τσέπη το κινητό μας… εσείς όμως κάνετε χάλια το σχολείο μας – 4 Νοέμβρη το υπουργείο Παιδείας παίρνει αποβολή από τους μαθητές». (Ριζοσπάστης, 23 Οκτωβρίου).
Η νεολαία του ΚΚΕ, μαθημένη από τον πολιτικό της φορέα, δίνει και πάλι μαθήματα συμμόρφωσης και υποταγής στο αστικό σύστημα και στην κυβέρνηση.
Από τις αρχές Σεπτεμβρίου, Μητσοτάκης και Πιερρακάκης παρουσίασαν με θόρυβο το νέο μέτρο του κινητού στην τσάντα δίνοντας το έναυσμα για την ενίσχυση στα σχολεία κλίματος αυταρχισμού. Το νέο μέτρο δεν έχει καμιά παιδαγωγική στόχευση, όπως λέγεται, αλλά μόνο την επιβολή του δόγματος του νόμου και της τάξης. Κάτι που έγινε φανερό όταν μόλις ένα μήνα μετά από τη λειτουργία του μέτρου ο υπουργός Παιδείας πανηγύριζε για την επιτυχία του και για το μοίρασμα 6.043 αποβολών! Και αυτό μόλις σε ένα μήνα.
Η πολιτική των συγχωνεύσεων και των τραγικών ελλείψεων στα σχολεία της τηλεκπαίδευσης και της εγκατάλειψης συνοδεύεται από τα μέτρα των αποβολών και της ποινικοποίησης, της τιμωρητικής αξιολόγησης των κακοπληρωμένων εκπαιδευτικών, των διώξεων σε όσους αντιδρούν και σε όσους μιλούν για την γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, συνοδεύεται από την κήρυξη των απεργιών παράνομων και καταχρηστικών. Το «κινητό στην τσάντα» του Μητσοτάκη δεν ξεκινάει από κανένα ενδιαφέρον για το σχολείο και το μάθημα, για τη μόρφωση και για τα παιδιά. Στοχεύει στην πειθάρχηση και στην τρομοκράτηση.
Και ο πρώτος που σπεύδει να ευθυγραμμιστεί και να δώσει πιστοποιητικά συμμόρφωσης είναι και πάλι το ΚΚΕ και οι δυνάμεις του.
Που σπεύδει να νομιμοποιήσει την πολιτική του αυταρχισμού και να της δώσει άλλοθι λέγοντας πως εμείς βάλαμε το κινητό στην τσέπη, άρα, συμμορφωθήκαμε και πειθαρχήσαμε στα κυβερνητικές οδηγίες.
Από την άλλη, ποιος δεν θυμάται τα συνθήματα του ΚΚΕ της ανυπακοής και της απειθαρχίας που για χρόνια με ευκολία και ανέξοδα ξεστομίζει για να προξενήσει ψευτοαγωνιστικές εντυπώσεις. Και να συγκαλύψει -με τις μεγαλοστομίες- την ουσία της πολιτικής του, την πολιτική της προσαρμογής στο αστικό σύστημα.
Μια αριστερή δύναμη θα όφειλε να καταγγείλει το μέτρο της κυβέρνησης ως αυτό που είναι, ως μέτρο αυταρχισμού, και όχι να συμμορφωθεί με αυτό. Αν οι μαθητές δεν έχουν το κινητό στην τσάντα, αυτό αποτελεί την ηχηρή πιστοποίηση της αποτυχίας του εκπαιδευτικού συστήματος και τίποτε άλλο. Είναι η οικτρή διαπίστωση της αποτυχίας των εκπαιδευτικών πολιτικών των κομμάτων των μνημονίων, των περικοπών και των ιδιωτικοποιήσεων, με ολέθριες συνέπειες στη νέα γενιά. Αυτές οι δυνάμεις που διαλύουν τη δημόσια εκπαίδευση μεταθέτουν τις ευθύνες και κουνούν το δάχτυλο στους μαθητές, στις οικογένειές τους και στην κοινωνία και το ΚΚΕ, θλιβερός κομπάρσος, νομιμοποιεί την πολιτική τους, θυμίζοντας τις μέρες της πανδημίας, της συμμόρφωσης στις κυβερνητικές οδηγίες, του μένουμε σπίτι και του «μετά θα λογαριαστούμε».
Αυτοί οι μαθητές που αποβάλλονται κατά χιλιάδες είναι τα παιδιά που έχασαν στην πανδημία το νήμα της σχολικής ζωής, από το χαμένο χρόνο μιας κατάπτυστης διαδικασίας που ονομάστηκε τηλεκπαίδευση χωρίς να έχει καμία σχέση με την εκπαίδευση. Είναι οι μαθητές της κοινωνίας των μεγάλων οικονομικών προβλημάτων, των απλήρωτων λογαριασμών, των πλειστηριασμών των κατοικιών, της κοινωνίας που ο μισθός τελειώνει στα μισά του μήνα.
Είναι οι μαθητές μιας κοινωνίας και ενός σχολείου που πρώτα τους έχουν αποβάλει δια παντός από μέσα τους και μετά τους τιμωρούν.
Άραγε στη συγκέντρωση που κάνουν οι δυνάμεις του ΚΚΕ με το σύνθημα «εμείς βάλαμε το κινητό στην τσέπη» αυτοί οι μαθητές είναι προσκεκλημένοι;
