Όσο περνούν οι μέρες μετά τις 2 Απρίλη, την «ημέρα απελευθέρωσης των ΗΠΑ», την ημέρα δηλαδή που εξαπέλυσε ο Τραμπ μια παγκόσμια οικονομική επίθεση επιβολής δασμών σε βάρος των άλλων χωρών, καταπατώντας όλους τους νόμους του παγκόσμιου εμπορίου που κατά βάση οι ίδιοι είχαν θεσπίσει και επιβάλει, τόσο αποκαλύπτεται πως αυτή η παγκόσμια οικονομική σύγκρουση που ξεκίνησαν οι ΗΠΑ στοχεύει πρωταρχικά να πλήξει την κινέζικη οικονομία και τη σαρωτική επέκτασή της όχι μόνο στις αγορές του τρίτου κόσμου αλλά και στις ίδιες τις αγορές των καπιταλιστικών χωρών της Δύσης. Πριν από δύο μήνες, ο Τραμπ επέβαλε δασμούς 20% σε όλα τα εισαγόμενα από την Κίνα προϊόντα και στις 2 Απρίλη επέβαλε 34%, συνολικά δηλαδή 54%. Επιπλέον τον Φλεβάρη του 2025, ανακοίνωσε την επιβολή δασμών ύψους 25% σε όλες τις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτοί οι δασμοί που τέθηκαν σε ισχύ στις 12 Μαρτίου 2025 αφορούν πρωταρχικά την Κίνα, η οποία παράγει το 50% της παγκόσμιας παραγωγής και του χάλυβα και του αλουμινίου. Δεν γίνεται λόγος για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα όπου η Κίνα έχει αναδειχθεί πρώτη χώρα κατασκευής τους. Σε αυτά έχουν βάλει οι ΗΠΑ δασμούς 180% και απειλούν να απαγορεύσουν… με νόμο την εισαγωγή τους. Απέναντι σε αυτή την ολομέτωπη οικονομική επίθεση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού ο μόνος που απάντησε «στα ίσα» ήταν ο κινέζικος ιμπεριαλισμός, επιβάλλοντας αντίστοιχα δασμούς 34% σε όλα τα εισαγόμενα από τις ΗΠΑ προϊόντα. Μόλις ανακοινώθηκαν τα αντίμετρα της Κίνας, ο Τραμπ, σχολίασε: “Η Κίνα πανικοβλήθηκε. Είναι αυτό που δεν έχει την πολυτέλεια να κάνει”. Και απείλησε δυο μέρες μετά πως «εάν η Κίνα δεν αποσύρει την αύξηση κατά 34% μέχρι αύριο, 8 Απριλίου 2025, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιβάλουν πρόσθετους δασμούς στην Κίνα 50%, με ισχύ από τις 9 Απριλίου».
Απέναντι σε αυτές τις εξαλλοσύνες του Τραμπ που δείχνουν ποιοι έχουν πράγματι πανικοβληθεί, το Πεκίνο φαίνεται διατεθειμένο να φτάσει όπως διαμηνύει «μέχρι τέλους» τη σύγκρουση, ξεκαθαρίζοντας πως ήταν από καιρό προετοιμασμένο για αυτή την επίθεση των ΗΠΑ, καθώς και για την απάντησή του. Το κύριο άρθρο της «Λαϊκής Ημερησίας του Πεκίνου», στις 4 Απρίλη, σημείωνε: «Αν και οι διεθνείς αγορές γενικά θεωρούν ότι οι ΗΠΑ κάνουν κατάχρηση των δασμών πέρα από το αναμενόμενο, η Κεντρική Επιτροπή (εννοεί του ΚΚΚίνας) έχει προβλέψει αυτόν τον νέο γύρο οικονομικής και εμπορικής καταστολής των ΗΠΑ κατά της Κίνας, έχει εκτιμήσει πλήρως τον πιθανό αντίκτυπό του και έχει ετοιμάσει σχέδια αντίδρασης σε επαρκή χρόνο”. Κατά το άρθρο, τα σχέδια αυτά έχουν εκπονηθεί από την περσινή Κεντρική Διάσκεψη Οικονομικής Εργασίας.
Φαίνεται έτσι πως το Πεκίνο σαν «έτοιμο από καιρό» περίμενε στη «γωνία» την Ουάσιγκτον και μόλις αυτή ανακοίνωσε το 34%, την επόμενη μέρα ανταπέδωσε με το ίδιο ποσοστό και τώρα που απειλεί ο Τραμπ με επιπλέον 50% ξεκαθαρίζει: «Εάν οι ΗΠΑ επιμείνουν να κάνουν το δικό τους, η Κίνα θα πολεμήσει μέχρι τέλους», αφήνοντας να εννοηθεί πως θα ανταπαντήσουν και στις νέες απειλές που εξαπολύει ο Τραμπ.
Γιατί όμως εμφανίζεται «ατάραχο» το Πεκίνο στις απειλές Τραμπ και δηλώνει σε ανώτατο επίπεδο ότι «θα πάμε μέχρι τέλους για τους δασμούς»;
Γιατί μολονότι οι δασμοί θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις εξαγωγές της Κίνας βραχυπρόθεσμα, ο αντίκτυπός τους θα είναι περιορισμένος. Η Κίνα είναι όντως η πρώτη εξαγωγική δύναμη στον πλανήτη, αφού η βιομηχανική της παραγωγή αντιπροσωπεύει το 36% της παγκόσμιας βιομηχανικής παραγωγής, ενώ η βιομηχανική παραγωγή των ΗΠΑ αντιπροσωπεύει το 12%, και της Γερμανίας που αποτελεί την πρώτη βιομηχανική χώρα της Ευρώπης αντιπροσωπεύει το 4%. Για τέτοιες αναλογίες μιλάμε! Καθώς διέβλεπαν, όπως λένε, οι Κινέζοι την επίθεση των ΗΠΑ ήδη από την πρώτη προεδρία Τραμπ πήραν τα μέτρα τους… Ενώ είναι η πρώτη εξαγωγική δύναμη στον πλανήτη μείωνε το ποσοστό της βιομηχανικής παραγωγής που κατευθύνονταν σε εξαγωγές ώστε να φθάσει το 2024 στο 19% της εγχώριας βιομηχανικής παραγωγής, όταν το αντίστοιχο των εξαγωγών της Γερμανίας βρίσκεται στο 47%, της Νότιας Κορέας στο 44% και ο παγκόσμιος μέσος όρος βρίσκεται στο 29%. Και παράλληλα η Κίνα μείωνε τις εξαγωγές της προς τις ΗΠΑ και από 19% το 2018, κατέβηκε στο 14% το 2024. Αντίθετα επεκτείνει το εμπόριο με τις χώρες της ASEAN και του “νέου δρόμου του μεταξιού”, που αντιστοιχούν στο 17% και 48% των εξαγωγών της Κίνας αντίστοιχα. Έτσι το 2,5% της βιομηχανικής παραγωγής της Κίνας που με τη μορφή προϊόντων εξάγεται στις ΗΠΑ -σε αξία περίπου 550 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024-, οι κινέζοι έχουν την δυνατότητα αυτό το ποσό είτε να το απορροφήσουν στην εσωτερική τους κατανάλωση, είτε να το διοχετεύσουν στην ασυγκράτητη εξαγωγική τους δραστηριότητα στις άλλες αγορές του πλανήτη. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά που κάνουν να μην «ιδρώνει το αυτί» των Κινέζων. Η οικονομική και εμπορική επιτετραμμένη της Κυβέρνησης Μπάιντεν, επιστρέφοντας στις ΗΠΑ με την ολοκλήρωση της θητείας της από την Κίνα, σε συνέντευξη που παραχώρησε χθες, 7 Απρίλη, περιέγραψε με τα πιο «μελανά» για τη χώρα της χρώματα την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί εμπορικά και οικονομικά τις τελευταίες δεκαετίες σε σχέση με την Κίνα. Συγκεκριμένα η Κάθριν Τάι χαρακτήρισε τα όσα έρχονται σε οικονομικό, τεχνολογικό και επενδυτικό επίπεδο από το Πεκίνο ως «τσουνάμι στο οποίο κανένας δεν θα μπορέσει να αντισταθεί».
Είναι πολύ πιθανόν η ηγεσία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού να σήκωσε μια πέτρα που τελικά μπορεί να πέσει στα πόδια της. Προς το παρόν έχει αναστατώσει την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, έχει διχάσει την ιθύνουσα τάξη των ΗΠΑ, έχει στρέψει ακόμα και τους συμμάχους της ενάντιά της και έχουν χαθεί 9,5 τρισεκατομμύρια δολάρια στα χρηματιστήρια, με την Κίνα που θεωρεί την μεγαλύτερη απειλή για τα συμφέροντά της, όχι να υποχωρεί αλλά να σηκώνει το γάντι και να ενισχύει το διεθνές γόητρό της, εμφανιζόμενη σαν ο σταθερός θεματοφύλακας …του ελεύθερου εμπορίου και της παγκοσμιοποίησης. Διόλου απίθανο κάτω από τις τεράστιες πιέσεις το επόμενο διάστημα να εξαναγκασθεί σε υποχωρήσεις ο Τραμπ και στο τέλος της επίθεσής του να βγουν οι ΗΠΑ πιο εξασθενημένες και η Κίνα πιο ενισχυμένη, όπως συμβαίνει τα 20 τελευταία χρόνια, με κάθε επεισόδιο που συμβαίνει στις μεταξύ τους σχέσεις.
