Αφού επί επτά εβδοµάδες το σιωνιστικό κράτος ισοπέδωσε την Γάζα, στις 24 Νοεµβρίου συµφώνησε για µια προσωρινή πολεµική εκεχειρία. Τα 48 εικοσιτετράωρα θηριωδιών και εγκλημάτων πολέμου του ισραηλινού στρατού άφησαν πίσω τους μια ανείπωτη καταστροφή. Με την παύση του πυρός έγινε δυνατή μια πιο διευρυμένη πληροφόρηση για το τερατώδες μέγεθός της: σε 15.000 ανήλθαν οι νεκροί τού παλαιστινιακού πληθυσμού, σε 35.000 οι τραυματίες και σε 7.000 οι αγνοούμενοι.

Η εκεχειρία, καθώς συνοδεύτηκε και με ανταλλαγή φυλακισμένων Παλαιστινίων με ισραηλινούς ομήρους, έδωσε τη δυνατότητα, επίσης, να καταρρεύσει και όλη η γκεμπελική προπαγάνδα του ισραηλινού κράτους, που εμφάνιζε την Παλαιστινιακή αντίσταση ως «απάνθρωπο βασανιστή» των ομήρων και «σφαγέα» πολιτών του Ισραήλ. Αυτοί οι ισχυρισμοί της προπαγανδιστικής μηχανής του Ισραήλ κάθε άλλο παρά επιβεβαιώθηκαν από την εμφάνιση αλλά και από κάποιες μαρτυρίες των απελευθερωμένων ισραηλινών ομήρων, παρά τη λογοκρισία, την παραποίηση και τους περιορισμούς που -όπως έγινε εμφανές- υπέστηκαν άμεσα από τα όργανα του ισραηλινού κράτους. Τα οποία κράτησαν μακριά από τα μέσα ενημέρωσης τους ομήρους που κατέφθαναν και περιέκοψαν αναμετάδοση τηλεοπτικών εικόνων με ομήρους που παραδίδονταν από τη Χαμάς, γιατί τις θεώρησαν «επιζήμιες» για το Ισραήλ.

Το αντίθετο πιστοποιήθηκε από τις μαρτυρίες των φυλακισμένων Παλαιστινίων που απελευθερώθηκαν, πολλοί από αυτούς νεαρής ηλικίας, και αναφέρθηκαν στις κακοποιήσεις και στους βασανισμούς που υφίστανται στις ισραηλινές φυλακές. Σύμφωνα με το αμερικανικό δίκτυο CNN, από τους 150 Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους που απελευθερώθηκαν τις πρώτες 4 μέρες της εκεχειρίας οι 98 κρατούνταν στις ισραηλινές φυλακές χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες. Επίσης, 1.200 Παλαιστίνιοι βρίσκονται κλεισμένοι στις ισραηλινές φυλακές με «διοικητική κράτηση», χωρίς να τους έχει απαγγελθεί καμία κατηγορία. Ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί μετά τις 7 Οκτώβρη καθώς οι ισραηλινές κατοχικές αρχές έχουν προχωρήσει σε χιλιάδες συλλήψεις Παλαιστινίων. Γονείς, επίσης, φυλακισμένων Παλαιστινίων που απελευθερώθηκαν κατάγγειλαν πως ισραηλινές δυνάμεις κατοχής κάνουν εφόδους στα σπίτια τους και τους απειλούν να μην «γιορτάσουν» την απελευθέρωση των παιδιών τους!

Θα πρέπει να σημειωθεί, επιπλέον, πως η προσωρινή παύση πυρός που έγινε στη Γάζα δεν ισχύει για τη Δυτική Όχθη της Παλαιστίνης, όπου από τις 7 Οκτώβρη έχουν δολοφονηθεί από τους Ισραηλινούς πάνω από 222 Παλαιστίνιοι, με το ένα τέταρτο από αυτούς να είναι παιδιά. Στο μεταξύ, οι συλλήψεις Παλαιστινίων που έχουν γίνει στη Δυτική Όχθη και από την ημέρα της εκεχειρίας στη Γάζα ξεπερνούν τον αριθμό των φυλακισμένων Παλαιστινίων που απε­λευθε­ρώνονται!

***

Η σιωνιστική κυβέρνηση του Ισραήλ με δυσκολία «κατάπιε» τη συμφωνία για προσωρινή εκεχειρία στη Γάζα, όπως φάνηκε και από την πολύωρη συνεδρίασή της για να την αποφασίσει. Από την έναρξη της πολεμικής της επιχείρησης στη Γάζα επανειλημμένα η ηγεσία του Ισραήλ είχε απορρίψει κάθε συζήτηση για κατάπαυση του πυρός και έχει προβεί σε δηλώσεις ότι δεν θα σταματούσε τη χερσαία και αεροπορική επίθεσή της στη Γάζα έως ότου «εξαλείψει από προσώπου γης τη Χαμάς».Τώρα επιχειρεί να καλύψει την προσωρινή υπαναχώρησή της από αυτές τις διακηρύξεις με δηλώσεις του ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου ότι η κατάπαυση πυρός είναι «σωστή επιλογή» αλλά ο πόλεμος θα συνεχιστεί και «δεν δίνουμε στη Χαμάς λευκή σημαία» αλλά «συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη». Με δηλώσεις του ισραηλινού υπουργού Άμυνας, Γ. Γκάλαντ ότι «η εκεχειρία στη Γάζα είναι μια σύντομη παύση» και ότι αμέσως μετά τη λήξη της «θα συνεχίσουμε να επιχειρούμε με πλήρη στρατιωτική δύναμη».

Όλα δείχνουν ότι η συμφωνία της σιωνιστικής κυβέρνησης του Ισραήλ ήταν και προϊόν παρέμβασης του βασικού υποστηρικτή της, των ΗΠΑ. Ο Μπάιντεν με ανακοίνωση του γραφείου του εμφάνισε τη συμφωνία για προσωρινή εκεχειρία σαν αποτέλεσμα της «εντατικής διαμεσολάβησης και της διπλωματίας των ΗΠΑ». Αυτή η ανακοίνωση βρίσκεται, βέβαια, σε αντίθεση με όσα μέχρι πρόσφατα έλεγε η κυβέρνηση Μπάιντεν, απορρίπτοντας επανει­λημμένα προτάσεις κατάπαυσης του πυρός, με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Αντ. Μπλίνκεν να βάζει βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ λέγοντας ότι «αυτό το αίτημα δεν είναι ικανοποιήσιμο» και ότι «κατάπαυση του πυρός δεν είναι ο σωστός δρόμος».

***

Η μεταστροφή τόσο των ΗΠΑ όσο και του Ισραήλ στο ζήτημα να γίνει μια εκεχειρία, προφανώς, έχει άλλη εξήγηση. Και ο πυρήνας αυτής της εξήγησης βρίσκεται στην ηρωική αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού, που πάρα το πανάκριβο τίμημα που πληρώνει δεν υποκύπτει και συνεχίζει να παλεύει ενάντια στη σιωνιστική κατοχή. Το κράτος του Ισραήλ, με τη στήριξη των ΗΠΑ και της Δύσης, πίστεψε ότι αν στραφεί ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό με κτηνώδη πολεμική αγριότητα, με μεθόδους πολυαίμακτης-τρομοκρατικής «συλλογικής τιμωρίας» του Παλαιστινιακού λαού, θα έκαμπτε γρήγορα αυτήν την αντίσταση. Όμως, μέχρι τώρα, δεν τα κατάφερε. Και όχι μόνο αυτό: έχει ξεσηκώσει μια παγκόσμια κατακραυγή και έχει περιέλθει σε μια μεγάλη πολιτική απομόνωση, η οποία πλήττει και το βασικό υποστηρικτή του, τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Έχει οξύνει μια σειρά αντιθέσεις ενάντιά του οι οποίες απλώνονται από το εσωτερικό του, εκτείνονται ως τις αραβικές και μουσουλμανικές χώρες αλλά και σε μια σειρά χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, που διέκοψαν και τις διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, διαπερνούν τις συζητήσεις των κρατών στον ΟΗΕ, όπου μόνο χάρη στο βέτο των ΗΠΑ έχουν αποτραπεί αποφάσεις σε βάρος του, ενώ αγγίζουν πλέον και δυτικά κράτη που το υποστηρίζουν. Σε όλα αυτά, βέβαια, θα πρέπει να προστεθεί ο παράγοντας που έχει βαρύνει καίρια: το τεράστιο συνεχιζόμενο κύμα διαδηλώσεων αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό εκατομμυρίων ανθρώ­πων σε όλες τις γωνιές του κόσμου.

Στη διεθνή αρθρογραφία γράφονται εκτιμήσεις που σχολιάζουν την εκεχειρία ως πολιτική επιτυχία της Παλαιστινιακής αντίστασης. Σημειώνεται πως τα αρχικά σχέδια του Ισραήλ να εκδιώξει τους Παλαιστίνιους από τη Γάζα δεν προχωρούν λόγω της Παλαιστινιακής αντίστασης αλλά και γιατί οι αραβικές χώρες έκλεισαν ερμητικά το δρόμο προς μια τέτοια «λύση» παρά τις πιέσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Με τον ίδιο τρόπο έχουν απορριφθεί οι «λύσεις» των σχεδίων να αναλάβουν οι Αραβικές χώρες την «ευθύνη ασφαλείας» της Γάζας ή να αναλάβει «μεταπολεμικά» η Παλαιστινιακή Αρχή που εδρεύει στη Ραμάλα τον έλεγχο του θύλακα.

Ακόμα σημειώνεται πως, αν και είναι κατεστραμμένες οι αστικές περιοχές της Γάζας και γενικά η βόρεια Γάζα, δεν φαίνεται αυτή να έχει περιέλθει υπό τον έλεγχο του Ισραήλ, παρά τους ισχυρισμούς του, καθώς οι ένοπλες δυνάμεις της Παλαιστινιακής αντίστασης μέσα από το εκτεταμένο δίκτυο των υπόγειων τούνελ της Γάζας εξακολουθούν να δρουν. Οι ενέδρες τους σε ισραηλινές θέσεις δεν έχουν σταματήσει και σχεδόν καθημερινά βάλουν με ρουκέτες σε ισραηλινές πόλεις. Δημοσιεύθηκε, επίσης, η πληροφορία πως ισραηλινά στρατεύματα, παραμονές της εκεχειρίας, αρνήθηκαν να πάνε σε μάχη λόγω απωλειών που θα είχαν και «επειδή έμπαιναν σε παγίδα» της Παλαιστινιακής αντίστασης. Αξιοσημείωτη είναι,ακόμη, η είδηση ότι αμερικάνοι αξιωματούχοι παραδέχτηκαν πως ο ανελέητος βομβαρδισμός του Ισραήλ απέτυχε να εξουδετερώσει τις πολεμικές δυνατότητες της Παλαιστινιακής αντίστασης. Όπως και ότι μετά την απελευθέρωση των πρώτων Ισραηλινών ομήρων, παράγοντες εντός του Ισραήλ δήλωσαν ότι «είναι αδύνατον να καταστραφεί με τη βία» η Παλαιστινιακή αντίσταση και πρέπει να ανανεωθούν οι διαπραγματεύσεις γύρω από ένα παλαιστινιακό κράτος.

Μέσα στο Ισραήλ ο πόλεμος έχει εντείνει τις αντιθέσεις οι οποίες οξύνουν την κυβερνητική κρίση. Εκδηλώνονται πιέσεις και με διαδηλώσεις όχι μόνο από τις οικογένειες των ομήρων αλλά και από δεκάδες χιλιάδες ισραηλινούς που έχουν απομακρυνθεί από περιοχές κατά μήκος των συνόρων της Γάζας και του Λιβάνου λόγω των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Ο πόλεμος έχει προκαλέσει μεγάλη αιμορραγία στην ισραηλινή οικονομία. Χάνονται πάνω από 250 εκατομμύρια την ημέρα και το ΑΕΠ προβλέπεται να συρρικνωθεί κατά 1,5% το 2024. Η τουριστική οικονομία έχει καταβαραθρωθεί. Οι αεροπορικές μεταφορές έχουν δεχτεί ισχυρό πλήγμα, ενώ και οι θαλάσσιες εμπορικές μεταφορές βρίσκονται σε διαρκή κίνδυνο, όπως έδειξε η πρόσφατη πειρατεία σε πλοίο Ισραηλινών συμφερόντων στην Ερυθρά θάλασσα, που αποδόθηκε σε δράση των Χούτι της Υεμένης που έχουν κηρύξει πόλεμο στο Ισραήλ.

Η κυβερνητική κρίση στο Ισραήλ επιδεινώνεται με τις εσωτερικές δημοσκοπήσεις να δείχνουν κατάρρευση των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού στη Βουλή, ενώ ο ισραηλινός υπουργός Εθνικής Ασφάλειας απείλησε με διάλυση της κυβέρνησης αν διακοπεί ο πόλεμος. Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, μέσα στις ΗΠΑ γίνονται διαπιστώσεις πως «η διεθνής εικόνα των ΗΠΑ έχει αμαυρωθεί περαιτέρω» από την υποστήριξη που έχει δώσει στον πόλεμο του Ισραήλ. Η κυβέρνηση Μπάιντεν δέχεται αυξανόμενες πιέσεις και από το εσωτερικό και από το εξωτερικό.

Στο εσωτερικό διαπιστώνεται ότι η κοινή γνώμη μετατοπίζεται γρήγορα υπέρ μιας μόνιμης κατάπαυσης του πυρός, ενώ οι μαζικές διαδηλώσεις που ζητούν κατάπαυση του πυρός πραγματοποιούνται ασταμάτητα σε ολόκληρη τη χώρα. Αρκετές μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ -όπως η Ατλάντα, το Ντιτρόιτ και το Σιάτλ- έχουν εγκρίνει ψηφίσματα που ζητούν κατάπαυση του πυρός. Περισσότεροι από 500 πολιτικοί διορισμένοι και μέλη του προσωπικού που εκπροσωπούν περίπου 40 κυβερνητικές υπηρεσίες έχουν στείλει επιστολή στον Μπάιντεν διαμαρτυρόμενοι για την υποστήριξή του στο Ισραήλ στον πόλεμο στη Γάζα.

Όλα αυτά τα αποτυπώνει εύγλωττα μια διατύπωση ενός Αμερικάνου αρθρογράφου, πρώην αξιωματούχου των αμερικάνικων υπηρεσιών πληροφοριών, ότι «ακόμη και η Αμερική που έχει δείξει την ικανότητα να μαζεύει αίμα με το γαλόνι λέει “φτάνει πια”»!

Στο εξωτερικό, οι ανησυχίες της αμερικάνικης κυβέρνησης εστιάζονται στην αναταραχή στις Αραβικές χώρες και στη διατάραξη των σχέσεων των ΗΠΑ με αυτές. Η Ουάσιγκτον γνωστοποίησε ότι θέλει παράταση της ανακωχής, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν ξανακατέβηκε σε Ισραήλ, Δυτική Όχθη και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για να συζητήσει τις θέσεις της Ουάσινγκτον για το μέλλον της Γάζας για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και το μη «περαιτέρω σημαντικό εκτοπισμό» των Παλαιστινίων.

Μετατοπίσεις στη διαχείριση των εξελίξεων στην Παλαιστίνη παρατηρούνται και στις τοποθετήσεις των άλλων δυτικών δυνάμεων, με τον επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ, Ζ. Μπορέλ, να δηλώνει ότι δεν θα υπάρξει «ειρήνη ή ασφάλεια για το Ισραήλ» χωρίς την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους. Και τον γραμματέα του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ να «καλωσορίζει την παράταση της παύσης των εχθροπραξιών μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς» ενώ σε μια πιο προχωρημένη δήλωσή του -που προκάλεσε την αντίδραση του Νετανιάχου- ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Σάντσεθ είπε ότι «έχει έρθει η στιγμή για τη διεθνή κοινότητα, ειδικά για την ΕΕ και τα κράτη-μέλη της, να αναγνωρίσουν το κράτος της Παλαιστίνης (…) Αν δεν συμβεί αυτό, φυσικά η Ισπανία θα πάρει τις δικές της αποφάσεις».

Τα παραπάνω, με προεξάρχουσα την ηρωική αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού, δείχνουν πώς και γιατί οδηγήθηκαν τα πράγματα στην προσωρινή εκεχειρία των τεσσάρων ημερών και στη συνέχεια σε μια παράτασή της. Το αν η κατάπαυση του πυρός θα διατηρηθεί ή όχι μένει να φανεί. Και από ό,τι φαίνεται κινείται σε μια λεπτή κλωστή, αν κρίνει κάνεις και από το επεισόδιο του χτυπήματος της Χαμάς σε στάση λεωφορείου κατά ισραηλινών εποίκων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, στις 30/11, αλλά και από τις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ στη σύνοδο κορυφής του ΟΑΣΕ, την ίδια μέρα, ότι «θα συνεχίσουμε τον πόλεμο». Ακόμη περισσότερο, η μετατροπή της εκεχειρίας σε διαρκή παύση των εχθροπραξιών -για το οποίο πιέζουν οι αραβικές χώρες αλλά μια σειρά άλλα κράτη- παραμένει ανοιχτό ζήτημα. Το βέβαιο είναι ότι εκείνο που χρειάζεται είναι να συνεχισθεί αποφασιστικά η αλληλεγγύη και η στήριξη προς τον Παλαιστινιακό λαό για τη δίκαιη υπόθεσή του.