Συμπληρώνονται φέτος 48 χρόνια από τη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στην αμερικανοκίνητη στρατιωτικοφασιστική δικτατορία. Ο ξεσηκωμός του Νοέμβρη του 1973 αποτέλεσε την κορυφαία αντιφασιστική – αντιδικτατορική πάλη ενάντια στο φασιστικό καθεστώς, το οποίο θα κατέρρεε λίγους μήνες αργότερα κάτω από το βάρος του ασίγαστου λαϊκού αγώνα και του προδοτικού πραξικοπήματος στην Κύπρο. Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα τα συνθήματα του Πολυτεχνείου ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ παραμένουν επίκαιρα και φωτίζουν τον αγώνα του λαού και της νέας γενιάς ενάντια στην πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας, της εξάρτησης και της υποτέλειας.
Η φετινή επέτειος θα γιορταστεί ένα χρόνο μετά τις περυσινές απαγορεύσεις της κυβέρνησης, που με πρόσχημα την ανάσχεση της πανδημίας απαγόρευσε και τον τριήμερο εορτασμό και τη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση. Εξαπέλυσε μάλιστα άγρια κρατική βία και καταστολή ενάντια στις πολιτικές δυνάμεις και στους αγωνιστές που επιχείρησαν να διαδηλώσουν εκείνη την ημέρα, ενώ ακόμα σήμερα σέρνει στα δικαστήρια αγωνιστές που συνέλαβε τότε η αστυνομία.
Και όλα αυτά, τη στιγμή που ενεργοποίησε δύο φορές σε ένα εικοσαήμερο το χουντικό μέτρο της απαγόρευσης των συναθροίσεων. Τα μέτρα αυτά που πάρθηκαν μόλις πριν ένα χρόνο αποτύπωσαν με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο τους μύχιους πόθους της ντόπιας ολιγαρχίας και των κυβερνήσεών της να τελειώνουν μια και καλή με την επέτειο του Πολυτεχνείου και το αντιιμπεριαλιστικό της περιεχόμενο.
Τώρα, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει -αξιοποιώντας την πανδημία- την πρωτοφανή σε ένταση επίθεση σε όλα τα λαϊκά δικαιώματα. Το λαϊκό εισόδημα τσακίζεται, παιδεία, υγεία και πρόνοια δέχονται συντριπτικά χτυπήματα, τα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα καρατομούνται, ενώ οι τελευταίες συμφωνίες με τον αμερικάνικο και τον γαλλικό ιμπεριαλισμό σφίγγουν ακόμα περισσότερο τη θηλιά της εξάρτησης γύρω από το λαιμό του λαού.
Ειδικότερα, η κυβέρνηση αξιοποίησε την πανδημία για να τσακίσει εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα δεκαετιών. Η κατάργηση του 8ώρου, της κυριακάτικης αργίας και της πληρωμής των υπερωριών μαζί με άλλες διατάξεις του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη επιφέρουν δραματικό χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις. Ταυτόχρονα, χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις είτε χρεοκόπησαν την περίοδο της πανδημίας, είτε βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας με το άνοιγμα των οικονομικών δραστηριοτήτων. Την ίδια στιγμή, ο λαός μας βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα πρωτοφανές κύμα ακρίβειας σε όλα τα βασικά ήδη λαϊκής κατανάλωσης. Το καλάθι της νοικοκυράς είναι όλο και πιο άδειο, το λαϊκό τραπέζι όλο και πιο φτωχό, ενώ οι αυξήσεις στην ενέργεια προδιαγράφουν έναν εφιαλτικό χειμώνα για τα νοικοκυριά, που θα δυσκολευτούν να εξασφαλίσουν ακόμα και τη θέρμανσή τους. Με την επαναφορά της οικονομικής δραστηριότητας, καθώς οι όποιες έκτακτες ενισχύσεις κατά τη διάρκεια της πανδημίας τελείωσαν, όλος ο λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με νέα μνημόνια, ό,τι όνομα και αν αυτά πάρουν.
Ταυτόχρονα, πρωτοφανής είναι η επίθεση που δέχεται η παιδεία ύστερα από τον καταιγιστικό ρυθμό νομοθέτησης αντιδραστικών μέτρων. Το πέταγμα 40.000 μαθητών έξω από την τριτοβάθμια εκπαίδευση με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, ο νόμος Κεραμέως – Χροσοχοΐδη, όπως επίσης και οι νόμοι για την αξιολόγηση και την αυτονομία των σχολικών μονάδων που αλλάζουν το χαρακτήρα του δημόσιου σχολείου, υψώνουν ακόμα περισσότερους ταξικούς φραγμούς για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών και προωθούν συνολικά την απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης.
Από την άλλη, μόνο ως εγκληματική μπορεί να χαρακτηριστεί η πολιτική της κυβέρνησης στην υγεία. Όλη αυτήν την περίοδο η κυβέρνηση ακολούθησε μια πολιτική που προφασίστηκε ότι έχει υγειονομικό περιεχόμενο, τα ολέθρια όμως αποτελέσματά της τα βλέπουμε μέχρι σήμερα. Καραντίνα διαρκείας αντί για ενίσχυση του ΕΣΥ, αστυνομικοί έλεγχοι αντί για προσλήψεις ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, πρόστιμα αντί για ΜΕΘ, ήταν η «υγειονομική» πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ακόμα περισσότερο, σήμερα, με την εκδήλωση του τέταρτου κύματος της πανδημίας, η κυβέρνηση μετατρέπει το εμβόλιο από βασικό όπλο για την αντιμετώπισή της σε εργαλείο για την ενεργοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού, ώστε να πετάξει από πάνω της τις βαρύτατες ευθύνες που έχει για τη διαχείριση της πανδημίας. Στρέφει τους εμβολιασμένους ενάντια σε όσους δεν έχουν εμβολιαστεί, πετάει αυταρχικά σε αναστολή εργασίας 6.500 υγειονομικούς την ώρα που τα νοσοκομεία στενάζουν από τα τεράστια κενά σε ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και ακόμα και τώρα αρνείται πεισματικά να ενισχύσει στο ελάχιστο το ΕΣΥ. Αντίθετα, ο περσινός προϋπολογισμός, εν μέσω πανδημίας, ήταν μειωμένος κατά 572εκ., ενώ και φέτος στην πραγματικότητα, παρά την απατηλή κυβερνητική προπαγάνδα, προβλέπονται νέες περικοπές.
Απαραίτητο συμπλήρωμα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης είναι η πολιτική της καταστολής, του αυταρχισμού και της περιστολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση αξιοποίησε την πανδημία και τα λοκντάουν για να χτυπήσει δημοκρατικές κατακτήσεις δεκαετιών. Πέρασε τον νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, νομοθέτησε το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία, επιτέθηκε στα σωματεία και στη λειτουργία τους, ψήφισε την πανεπιστημιακή αστυνομία. Η αστυνομική βία και η κρατική τρομοκρατία βρίσκονταν όλο το προηγούμενο διάστημα στην ημερήσια διάταξη, ενώ ταυτόχρονα οι περισσότερες διαδηλώσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της πανδημίας χτυπήθηκαν με ΜΑΤ και χημικά. Θέλησε έτσι η κυβέρνηση να επιβάλει ένα καθεστώς τρόμου ώστε ανενόχλητη να προωθεί την αντιλαϊκή της πολιτική
Την ίδια στιγμή, οι συμφωνίες με τους Αμερικάνους και Γάλλους ιμπεριαλιστές μετατρέπουν την Ελλάδα σε ένα απέραντο πολεμικό ορμητήριο για να εξαπολύουν τους κατακτητικούς τους πολέμους, εκχωρώντας ταυτόχρονα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Η κυβέρνηση προσφέρει «γη και ύδωρ» για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην ευρύτερη περιοχή, προκειμένου να εξασφαλίσει τη στήριξη των ιμπεριαλιστών απέναντι στην επιθετική πολιτική της Τουρκίας. Όσο και αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθεί να πείσει ότι αυτές οι συμφωνίες αναβαθμίζουν το ρόλο τής χώρας στην περιοχή, στην πραγματικότητα το μόνο που κάνουν είναι να εγκυμονούν νέους, σοβαρούς κινδύνους τόσο για το λαό μας, όσο και για τους λαούς της περιοχής. Μόνο η κοινή αντιιμπεριαλιστική πάλη και η πολιτική που προωθεί τη φιλία των λαών μπορεί να αποτελέσει πραγματική λύση υπέρ των λαών και στις δύο πλευρές του Αιγαίου.
Η ένταση συνολικά της πολιτικής της εξάρτησης αναδεικνύει τον πάντα επίκαιρο χαρακτήρα του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία. Όσο κι αν η σημερινή, αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις προσπαθούν να παρουσιάσουν τους ιμπεριαλιστές – δυνάστες ως συμμάχους, ο λαός μας έχει γνωρίσει καλά το ρόλο και τη δράση του ιμπεριαλισμού στη χώρα. Γι’ αυτό, το σύνθημα «ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ» εξακολουθεί να συγκινεί και να φλογίζει και σήμερα τις συνειδήσεις του λαού και της νέας γενιάς τροφοδοτώντας τους αγώνες:
Για την ολοκληρωτική απαλλαγή από τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας και το γκρέμισμα του αντιδραστικού καθεστώτος της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας.
Το Πολυτεχνείο ζει στους αγώνες ενάντια στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ολιγαρχίας, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο.
Έξω οι βάσεις και οι Αμερικάνοι!
Έξω από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ!
Ψωμί, Παιδεία, Υγεία, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία!
