Ενώ ο παλαιστινιακός λαός διαδηλώνει ενάντια στη νομιμοποίηση των εποικισμών από τις ΗΠΑ
Χιλιάδες Παλαιστίνιοι διαδήλωσαν στη Δυτική Οχθη και τη Λωρίδα της Γάζας, ενάντια στην πρόσφατη διακήρυξη των ΗΠΑ που αναγνωρίζει τους ισραηλινούς εποικισμούς ως συμβατούς με το Διεθνές Δίκαιο, πριμοδοτώντας ακόμη περισσότερο τη βίαιη κατοχή του Ισραήλ. Η απόφαση αυτή έρχεται να προστεθεί σε άλλες κινήσεις των ΗΠΑ υπέρ του Ισραήλ, όπως η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ και της κυριαρχίας του Ισραήλ επί των συριακών Υψιπέδων του Γκολάν.
Σε Ραμάλα, Ναμπλούς, Τουλκάρμ, Βηθλεέμ και Χεβρώνα, οι Παλαιστίνιοι συμμετείχαν μαζικά στη «μέρα οργής», καίγοντας αμερικανικές και ισραηλινές σημαίες. Ο ισραηλινός στρατός είχε ενισχύσει τις δυνάμεις του στη Δυτική Οχθη ενόψει των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας, ενώ συνόδευσε λεωφορεία γεμάτα με φανατικούς Ισραηλινούς εποίκους στη Ναμπλούς, προκαλώντας αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις με Παλαιστίνιους. Οι Ισραηλινοί στρατιώτες επιτέθηκαν στο πλήθος σε διάφορα σημεία με δακρυγόνα και σφαίρες καουτσούκ, με αποτέλεσμα περίπου 26 Παλαιστίνιοι να τραυματιστούν, ενώ τουλάχιστον δέκα φυλακίστηκαν.
Εν τω μεταξύ, ψήφισμα για το «Τμήμα Δικαιωμάτων των Παλαιστινίων» στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, που προέβλεπε το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των Παλαιστινίων και υπερασπιζόταν τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής, στηρίχτηκε από 87 χώρες, καταψήφισαν 23 και 54 απείχαν. Η ελληνική κυβέρνηση καταψήφισε το ψήφισμα αυτό υπέρ των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων. Συγκεκριμένα ψήφισε μαζί με ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, Γουατεμάλα, Ονδούρα, Ουγγαρία, Μικρονησία, Νήσους Μάρσαλ και Ναούρου, Γερμανία, Τσεχία, Αυστρία, Βουλγαρία, Δανία, Εσθονία, Λιθουανία, Ολλανδία, Ρουμανία, Σλοβακία, Βραζιλία και Κολομβία. Οι 9 πρώτες ψήφιζαν πάντα υπέρ του Ισραήλ, ενώ οι επόμενες 12 μαζί και η Ελλάδα συνήθως απείχαν. Η κίνηση αυτή έρχεται ως αποτέλεσμα της όλο και μεγαλύτερης αναβάθμισης των σχέσεων με το Ισραήλ, ενώ η ευθυγράμμιση με το Ισραήλ και στο παλαιστινιακό αποτελεί ένα νέο στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, που πρέπει να καταγγελθεί.
Ετσι ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Ισραελ Κατζ έσπευσε να ευχαριστήσει τις χώρες που άλλαξαν στάση, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Χαίρομαι που αυτή η σημαντική ομάδα χωρών αποφάσισε σήμερα να εκφράσει μια ξεκάθαρη ηθική στάση κατά της διάκρισης εναντίον του Ισραήλ στον ΟΗΕ. Αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στον μακροχρόνιο αγώνα εναντίον της προκατάληψης απέναντι στο Ισραήλ στα Ηνωμένα Εθνη» και κάλεσε και τις άλλες χώρες της ΕΕ «να υιοθετήσουν την ίδια στάση σύντομα».
Εν τω μεταξύ, την προώθηση μίας φιλόδοξης ατζέντας θεμάτων, προκειμένου να γίνουν ακόμη πιο στενές οι σχέσεις με τις ΗΠΑ και να σκληρύνουν περαιτέρω οι ήδη βαριές αμερικανικές κυρώσεις σε βάρος του Ιράν, επιδιωξε ο Νετανιάχου,σε συνάντηση με τον Μάικ Πομπέο. Στη συνάντηση τέθηκαν τέσσερα βασικά θέματα: Το ισραηλινό σχέδιο προσάρτησης της Κοιλάδας του Ιορδάνη, που αποτελεί ένα μεγάλο μέρος των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών στη Δυτική Οχθη, το ενδεχόμενο σύναψης ενός νέου συμφώνου στρατιωτικής συνεργασίας ΗΠΑ – Ισραήλ, η κλιμάκωση των πιέσεων και κυρώσεων σε βάρος του Ιράν και το ενδεχόμενο μίας συμφωνίας που να αντανακλά τη βελτίωση των σχέσεων του Ισραήλ με πλούσιες μοναρχίες του Κόλπου.
Πρόκειται για τη μόνη αποτελεσματική τακτική, υποστήριξε ο Νετανιάχου, καθώς «τώρα τρέμει» η κυβέρνηση στην Τεχεράνη, έπειτα από τις τελευταίες διαδηλώσεις. Χαρακτηρίζοντας «παραγωγική» τη συνάντηση με τον Πομπέο, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ανέφερε ότι «συζητήσαμε για τις προσπάθειες να αντιμετωπιστεί η αποσταθεροποιητική επιρροή του Ιράν στην περιοχή και για άλλα θέματα που συνδέονται με την ασφάλεια του Ισραήλ».
Στην Ευρώπη συνεχίζονται οι διαφοροποιήσεις για τις αμερικανικές κυρώσεις σε βάρος του Ιράν, καθώς θίγονται μεγάλα οικονομικά και όχι μόνο συμφέροντα. Σε αυτό το πλαίσιο, Βέλγιο, Δανία, Φινλανδία, Ολλανδία, Νορβηγία και Σουηδία εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση στην οποία σημειώνουν ότι «βρισκόμαστε σε διαδικασία ένταξης στον INSTEX (Instrument in Support of Trade Exchanges)» και ότι ολοκληρώνονται οι σχετικές διαδικασίες σε κάθε κράτος. Ο INSTEX αποτελεί κοινή πρωτοβουλία που πήραν Γαλλία, Γερμανία και Βρετανία το Γενάρη του 2018, ρύθμισης των εμπορικών τους σχέσεων με το Ιράν. Ζητούμενο της πρωτοβουλίας είναι να παρακαμφθούν οι συνέπειες της αποχώρησης των ΗΠΑ από τη Διεθνή Συμφωνία του 2015 για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα (JCPOA), μέσω του να μη γίνονται οι συναλλαγές με το Ιράν σε δολάρια.
Εκτός όμως από την Ευρώπη και στο εσωτερικό των ΗΠΑ συνεχίζονται οι αντιδράσεις για τις κινήσεις του Τράμπ στη Μέση Ανατολή και ιδιαίτερα στη Συρία. Η «απεμπλοκή» των ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή «θα ωφελήσει μόνο το Ιράν και τη Ρωσία», υποστήριξε με ομιλία του στο «Φόρουμ Αραβικής Στρατηγικής» στο Ντουμπάι ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ (επί προεδρίας Τζ. Ου. Μπους), Ντικ Τσένι, που συμμετείχε στην καταστροφική επίθεση το 2003 στο Ιράκ και το αιματοκύλισμα του ιρακινού λαού. Ο Τσένι προειδοποίησε την κυβέρνηση Τραμπ ότι η Ρωσία «καραδοκεί προκειμένου να γεμίσει τα κενά που δημιουργεί η αμερικανική εξωτερική πολιτική», αναφέροντας ως παράδειγμα την αποχώρηση Αμερικανών στρατιωτών από τη βορειοανατολική Συρία και την επακόλουθη εκεί ανάπτυξη Ρώσων στρατιωτών. Πρόσθεσε πως «η αδράνεια μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερο κίνδυνο από τη δράση» και ότι «υπάρχουν ορισμένες βαθιά κακόβουλες δυνάμεις που εργάζονται στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, αλλά και ενοχλητικές επιρροές εκτός περιοχής». Εξήρε, από την άλλη, τον Πρόεδρο Τραμπ για την απόφασή του να αποχωρήσει από τη διεθνή συμφωνία του 2015 για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, με το επιχείρημα ότι «οι μουλάδες στην Τεχεράνη θέλουν πιο πολύ από όλα να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα».
Εν τω μεταξύ στο κάδρο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στη Μέση Ανατολή εμφανίζεται όλο και πιό πολύ η Κίνα. Τις κοινές ασκήσεις «Μπλε Ξίφος 2019» ολοκλήρωσαν ειδικές ναυτικές δυνάμεις της Σαουδικής Αραβίας και της Κίνας στη ναυτική βάση «Βασιλιάς Φαϊσάλ» της Τζέντα. Τα κοινά γυμνάσια ξεκίνησαν στις 17 Νοέμβρη με τη συμμετοχή στρατιωτικών διοικητών του σώματος Κινέζων πεζοναυτών και ολοκληρώθηκαν στις 4 Δεκέμβρη, ενώ η Κίνα τα τελευταία χρόνια διευρύνει τις σχέσεις με τη συγκεκριμένη χώρα και αυξάνει τις πωλήσεις όπλων της σε αυτήν.
