Η νεοφιλελεύθερη επίθεση σε δικαιώματα και κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα έχει ένα στόχο σαφή και ξεκάθαρο. Τη διάλυση των σωματείων, τον ενταφιασμό της συλλογικής δράσης και οργάνωσης και την προώθηση της ιδιώτευσης στο δόγμα «ο καθένας μόνος του και ο Θεός για όλους». Με τον ίδιο τρόπο που οι πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έρχονται να υποκαταστήσουν τις πραγματικές σχέσεις των ανθρώπων με τις «ευλογίες» των ΜΜΕ, που αποθεώνουν τα tweets και τα posts των πολιτικών και των celebrities και κάνουν αναλύσεις επί αναλύσεων για τη σπουδαία επικοινωνιακή τακτική του πρωθυπουργού να προσεγγίσει τη νεολαία, έτσι και οι εκλογές στα σωματεία έρχονται να αντικατασταθούν από τα like και τις «καρδούλες» των ηλεκτρονικών εκλογών.
Σύμφωνα με το άρθρο 87 του Νόμου 4808/2021, γνωστού και ως αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη: «Η ψηφοφορία γίνεται είτε διά φυσικής παρουσίας είτε ηλεκτρονικά εξ αποστάσεως, με διασφάλιση και στις δύο περιπτώσεις της ταυτοπροσωπίας των ψηφοφόρων. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις παρέχουν υποχρεωτικά στα μέλη τους τη δυνατότητα ηλεκτρονικής εξ αποστάσεως ψηφοφορίας με διασφάλιση της μυστικότητας των ψήφων. Σχετικό λογισμικό διατίθεται χωρίς αντάλλαγμα από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων. Η συνδικαλιστική οργάνωση μπορεί να επιλέξει την αξιοποίηση άλλου προγράμματος, υπό την προϋπόθεση ότι διασφαλίζει το αδιάβλητο και τη μυστικότητα της ψηφοφορίας. Τα πρακτικά διαλογής των ψηφοδελτίων και καταμέτρησης των ηλεκτρονικών ψήφων εισάγονται στο ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε…».
Οι δια ζώσης εκλογές των σωματείων είναι μία κατάκτηση του εργατικού κινήματος, η οποία βασίζεται στην παραδοχή ότι μέσα από διαφανείς και δημοκρατικές διαδικασίες οι εργαζόμενοι πρέπει να επιλέγουν εκείνους που θα τους αντιπροσωπεύσουν. Λυδία λίθος των εκλογών είναι ο διάλογος, η αντιπαράθεση και η σύνθεση απόψεων. Οι ηλεκτρονικές εκλογές δεν έρχονται να αναζωογονήσουν τα σωματεία σε μια εποχή απομαζικοποίησης, αλλά «να βάλουν το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του εργατικού κινήματος». Έρχονται να άρουν τις δημοκρατικές διαδικασίες και το διάλογο και να εκφυλίσουν τις εκλογές σε μία εξατομικευμένη δράση μπροστά από το πληκτρολόγιο.
Σε αυτό το σημείο να θυμίσουμε ότι πριν από δύο χρόνια στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης 38 ΕΛΜΕ ακύρωσαν τις ηλεκτρονικές εκλογές για την ανάδειξη αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλιο με ένα μεγάλο ποσοστό αποχής που έφτασε το 75%. Όμως τον Οκτώβρη του 2022 η γραφειοκρατική πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ αποδέχτηκε τις ηλεκτρονικές εκλογές για να φτιάξουν οι αιρετοί μηχανισμούς εξυπηρέτησης πελατειακών σχέσεων και για να αναπτύξουν σχέσεις με τη Διοίκηση.
Οι ηλεκτρονικές εκλογές, πέρα από το γεγονός ότι εκφυλίζουν τις δημοκρατικές διαδικασίες, είναι διαβλητές από κάθε άποψη. Δεν υπάρχει μέριμνα για εφορευτική επιτροπή, δεν υπάρχουν κατάλογοι ψηφισάντων, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί ούτε η μυστικότητα της ψήφου ούτε η ταυτοπροσωπία εκείνου που ψηφίζει μπροστά στον υπολογιστή!
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ενώ στην αρχή διαφωνούσαν με τις ηλεκτρονικές εκλογές, πρόσφατα έκαναν «κωλοτούμπα». Στις αρχές του Οκτώβρη το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Πάτρας διεξήγαγε μικτές εκλογές (δια ζώσης και ηλεκτρονικές) για τις αρχαιρεσίες των σωματείων. Και όχι μόνο αυτό, αλλά σύμφωνα με την ανακοίνωση της 05/10 με αριθμό πρωτοκόλλου 230 προχώρησε ένα βήμα παραπέρα ορίζοντας ηλεκτρονικές εκλογές ακόμα… και για την ανάδειξη της Εφορευτικής Επιτροπής! Γιατί μπορεί κανείς να κατεδαφίζει στα λόγια τον καπιταλισμό, να αυτοθαυμάζεται για την τάχα επαναστατική στροφή που φέρνει στο εργατικό κίνημα με την αλλαγή συσχετισμών στα σωματεία και να διατρανώνει την αντίθεσή του στα λόγια στο Νόμο Χατζηδάκη, αλλά στην πραγματικότητα να εφαρμόζει το παραπάνω αντεργατικό τερατούργημα και έμπρακτα να αποσυσπειρώνει, να αποσυντονίζει και να συμβάλλει στη διάλυση του εργατικού κινήματος. Αυτό που έχει σημασία για τις δυνάμεις αυτές, που έχουν στην ουσία «βρόμικο» ρόλο, είναι πώς θα διαμορφώσουν ένα επίπλαστο αφήγημα που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Κ. Παπαπαναγιώτου
