Εννιά χρόνια… Εννιά ολόκληρα χρόνια οι εργαζόμενοι της «Ελευθεροτυπίας» βιώνουν το δικό τους «γολγοθά», διεκδικώντας τις αποζημιώσεις που δικαιούνται, μετά το κλείσιμο της εφημερίδας το 2011 και την πτώχευση της «Χ. Κ. Τεγόπουλος» το 2014.
Πάνω από 800 οικογένειες περίμεναν την εκποίηση του ακινήτου στο Νέο Κόσμο, προκειμένου να λάβουν έστω και ένα μικρό μέρος αυτών που νόμιμα δικαιούνται εδώ και τόσα χρόνια: τις αποζημιώσεις και τα δεδουλευμένα τους. 800 και πλέον οικογένειες εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια, εν μέσω μνημονίων, αντιλαϊκών πολιτικών, περικοπών, φοροληστείας, ζητούν απελπισμένα μια σανίδα σωτηρίας, για να ανακουφιστούν έστω και λίγο από την τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει εδώ και καιρό.
Κι όμως οι τράπεζες στέκονται για μία ακόμη φορά εμπόδιο στις νόμιμες διεκδικήσεις τους, στο να πάρουν αυτά που τούς ανήκουν.
Η κατάσταση έχει ως εξής: Όταν πτώχευσε η «Χ. Κ. Τεγόπουλος» σε ισχύ βρισκόταν ο προηγούμενος πτωχευτικός νόμος που έδινε προνόμιο στους εργαζόμενους. Οι ίδιοι όμως μπήκαν στο στόχαστρο των απαιτήσεων των πιστωτών με το μεταγενέστερο πτωχευτικό νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2015.
Αν και ο πίνακας πιστωτών καταρτίστηκε με βάση τον προηγούμενο πτωχευτικό νόμο, ξαφνικά Alpha Bank και Τράπεζα Πειραιώς προχώρησαν σε ανακοπή της διαδικασίας απόδοσης στους εργαζόμενους τμήματος του πλειστηριάσματος από την πώληση του κτιρίου στο Νέο Κόσμο, διεκδικώντας τη μερίδα του λέοντος από το ποσό που θα διανεμηθεί.
Κατά συνέπεια, η όλη διαδικασία «πάγωσε», παρά τις αποφάσεις Εφετείων για παρόμοιες περιπτώσεις. Ο λόγος πέφτει πλέον στα δικαστήρια και στον Άρειο Πάγο, αν φτάσει ποτέ εκεί η υπόθεση, όπου και θα τελεσιδικήσει. Σε κάθε περίπτωση αυτό σημαίνει επιπλέον παράταση του μαρτυρίου εκατοντάδων ανθρώπων.
Έτσι, εργαζόμενοι, πρώτα και κύρια, Δημόσιο, Ασφαλιστικά Ταμεία και ΟΑΕΔ βγαίνουν άμεσα ζημιωμένοι προς όφελος των τραπεζών. Τι κι αν είναι νομικά η ενέργεια αυτή «μπάζει»; Τι κι αν οι τράπεζες, με διάφορα νομικά τρικ και «φτηνιάρικα» επιχειρήματα αποσιωπούν «άτσαλα» και ξεδιάντροπα μεταβατικές νομικές διατάξεις; Αυτό που ζητούν είναι ακόμα περισσότερα λεφτά. Κι ας έχουν πληρωθεί και με το παραπάνω τα κεφάλαια από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια μέσω διαδοχικών ανακεφαλαιοποιήσεων στα χρόνια των μνημονίων.
Μάλιστα, οι τραπεζίτες δηλώνουν αποφασισμένοι να φτάσουν μέχρι το τέλος έως ότου ληφθεί οριστική, τελεσίδικη και αμετάκλητη απόφαση. Κι αν χάσουν (πράγμα πολύ πιθανό, με τα έως τώρα δεδομένα) θα έχουν προκαλέσει καθυστέρηση 4 ή και 5 ετών στην πληρωμή των εργαζομένων. Δηλαδή, 4 με 5 ακόμα χρόνια μαρτυρίου και ανέχειας για 800 και πλέον οικογένειες.
Η περίπτωση της Ελευθεροτυπίας έρχεται να επιβεβαιώσει για μία ακόμα φορά την αναλγησία, την ξεδιαντροπιά και την ασυδοσία των τραπεζών που χρησιμοποιούν οποιοδήποτε μέσο, αβάσιμο, παράνομο, αθέμιτο, προκειμένου να πετύχουν τον ένα και μοναδικό σκοπό τους: Την ολοένα και μεγαλύτερη αύξηση των κερδών τους.
Δε διστάζουν να οδηγούν στην πλήρη εξαθλίωση και να βυθίζουν στο μαρτύριο της ανέχειας και της φτώχειας εργαζόμενους και ολόκληρες οικογένειες.
Το αποδεικνύουν άλλωστε με τα πεπραγμένα τους τόσα χρόνια τώρα. Πλειστηριασμοί κατοικιών, ωμοί εκβιασμοί υπερχρεωμένων νοικοκυριών, ψυχολογικός πόλεμος σε δανειολήπτες… Οι εργαζόμενοι της Ελευθεροτυπίας δεν αποτέλεσαν εξαίρεση…
Για μία ακόμη φορά πρέπει να ξαναειπωθεί: Οργανωμένη πάλη, μαζικός αγώνας, οι εργαζόμενοι μια γροθιά. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να διεκδικήσουν και τελικά να πάρουν αυτά που δικαιούνται.
