Περίπου 40.000 υποψηφίους άφησε εκτός της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης η εφαρμογή του μέτρου της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ). Η εφαρμογή της ΕΒΕ, για την οποία η υπουργός Ν. Κεραμέως και η κυβέρνηση πανηγυρίζουν ότι δήθεν αποτελεί αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, στέρησε από το 45%, σχεδόν τους μισούς, των υποψηφίων μια θέση στα δημόσια πανεπιστήμια, ενώ την ίδια στιγμή πολλά από τα πανεπιστημιακά τμήματα ιδιαίτερα της επαρχίας μένουν με κενές θέσεις. Ο παραλογισμός βέβαια του μέτρου της ΕΒΕ δεν σταματά εδώ. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί υποψήφιοι που συγκέντρωσαν άριστη βαθμολογία στις πανελλαδικές εξετάσεις μένουν έξω από τη σχολή που επιθυμούν, εξαιτίας του νέου τρόπου υπολογισμού της βάσης εισαγωγής.
Παρά το κυβερνητικό αφήγημα ότι το νέο μέτρο έρχεται να αναβαθμίσει την ποιότητα των πανεπιστημιακών σπουδών και ότι δήθεν, όπως με προκλητικές δηλώσεις της τόνισε η Κεραμέως, οι νέοι «… έχουν προοπτική», «…δεν εγκλωβίζονται στα πανεπιστήμια», «…οι σπουδές τους έχουν αντίκρισμα», η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Οι νέοι στη χώρα μας όχι μόνο δεν αποκτούν νέες προοπτικές, όπως μάταια προσπαθεί να πείσει η υπουργός, αλλά στην πραγματικότητα, σχεδόν ένας στους δύο από αυτούς που έδωσαν φέτος εξετάσεις είναι αντιμέτωπος για μια ακόμα φορά με την πολιτική των αποκλεισμών, μια πολιτική που το μόνο μέλλον που του επιφυλάσσει είναι αυτό της ανεργίας και της εργασιακής ανασφάλειας. Το νέο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι ακόμα πιο ταξικό από το προηγούμενο και δείχνει ήδη από την πρώτη κιόλας στιγμή της εφαρμογής του ότι στόχος της κυβερνητικής πολιτικής είναι να πεταχτούν από το ελληνικό πανεπιστήμιο τα παιδιά των πιο φτωχών λαϊκών στρωμάτων, ενώ οι ανώτερες σπουδές γίνονται όλο και περισσότερο προνόμιο των λίγων και εκλεκτών. Όπως άλλωστε δήλωσε η Κεραμέως, μέσω της συμπλήρωσης του παράλληλου μηχανογραφικού για όσους δεν κατάφεραν να πιάσουν την ΕΒΕ, «…δόθηκε επιτέλους έμφαση στην κατάρτιση», εννοώντας δηλαδή τα απαξιωμένα τόσα χρόνια από τις κυρίαρχες πολιτικές, δημόσια ΙΕΚ. Αυτό που στην πραγματικότητα ομολογεί η υπουργός είναι ότι τα παιδιά που προέρχονται από τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα προορίζονται για φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα.
Η υποκρισία βέβαια περισσεύει για το υπουργείο παιδείας και την κυβέρνηση της ΝΔ. Τη στιγμή που υποστηρίζει ότι δήθεν με το νέο σύστημα εισαγωγής αναβαθμίζεται το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο, την ίδια στιγμή αποφασίζει να αναγνωρίσει ως ισότιμα με των ελληνικών πανεπιστημίων τα πτυχία των κολεγίων. Τη στιγμή δηλαδή που υποχρεώνει τα παιδιά των πιο φτωχών λαϊκών στρωμάτων να πιάσουν τη βαθμολογία της ΕΒΕ, την ίδια ακριβώς στιγμή κλείνει το μάτι στα πιο εύπορα στρώματα, ομολογώντας στην ουσία ότι αν έχεις γερό πορτοφόλι, ακόμα και μηδέν να γράψεις στις πανελλαδικές, μπορείς να «αγοράσεις» ένα πτυχίο από ένα ιδιωτικό κολλέγιο, ισότιμο με αυτό του δημοσίου πανεπιστημίου που κατά τα άλλα τώρα έχει αναβαθμιστεί και δεν μπορεί να δέχεται στις τάξεις του φοιτητές που δεν έπιασαν την ΕΒΕ και να τους δίνει πτυχία. Με αυτόν τον τρόπο βέβαια, όχι μόνο δεν αναβαθμίζει την ποιότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπως καμώνεται ότι κάνει η υπουργός παιδείας, αλλά αντίθετα προσφέρει ένα μεγάλο δώρο στους ιδιοκτήτες των κολεγίων, εξασφαλίζοντάς τους πελατεία.
Παράλληλα, χιλιάδες τμήματα κινδυνεύουν με κλείσιμο τα επόμενα χρόνια, καθώς με το νέο σύστημα εισαγωγής πολλά από τα πανεπιστημιακά τμήματα δέχτηκαν ακόμα και μονοψήφιο αριθμό φοιτητών. Είναι χαρακτηριστικό ότι είκοσι δύο Τμήματα των ΑΕΙ είχαν εφέτος εισακτέους κάτω των δέκα ατόμων, 29 κάτω των 30 ατόμων και 111 Τμήματα έχουν πληρότητα 50% των θέσεων που έλαβαν κατά την εφετινή κατανομή από το υπουργείο Παιδείας. Με βάση αυτά τα στοιχεία, ήδη έχει αρχίσει η κουβέντα για νέα αναδιάρθρωση του ακαδημαϊκού χάρτη, πράγμα που την επόμενη περίοδο θα μεταφραστεί σε ένα νέο σχέδιο Αθηνά νο2 που θα φέρει νέο κλείσιμο τμημάτων ιδιαίτερα αυτών που βρίσκονται στην επαρχία.
Η εφαρμογή του μέτρου της ΕΒΕ δημιούργησε μεγάλη δυσαρέσκεια σε μαθητές και γονείς που βλέπουν την κυβέρνηση και το υπουργείο να στερεί το δικαιώματα στη μόρφωση στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα. Στην χρονιά που ξεκινά, το μαθητικό και το γονεϊκό κίνημα χρειάζεται να βγουν στο δρόμο του αγώνα και να παλέψουν για την κατάργηση του μέτρου της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής. Μαζί με εκπαιδευτικούς και φοιτητές να παλέψουν συνολικά ενάντια στην πολιτική των ταξικών φραγμών, ενάντια στην πολιτική που χτυπά το δημόσιο σχολείο και το δημόσιο πανεπιστήμιο.
