Με αφορμή τα 76 χρόνια από τη Νάκμπα
Συμπληρώνονται 8 μήνες από την έναρξη της νέας επίθεσης που εξαπέλυσε το φασιστικό κράτος του Ισραήλ με την αβυσσαλέα συνδρομή, τον εξοπλισμό και τη χρηματοδότηση των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με σκοπό του σιωνισμού να εκτοπίσει και να αφανίσει τον παλαιστινιακό λαό, να προσαρτήσει τις τελευταίες λωρίδες γης της πολιορκημένης Παλαιστίνης. Απέναντι στη γενοκτόνο πολιτική του σιωνιστικού Ισραήλ, με προμετωπίδα τους φοιτητές των αμερικανικών πανεπιστημίων, ένα παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης ορθώνεται, βγάζοντας από τη λήθη τους λαούς της Δύσης, ενώ γιγαντιαίες διαδηλώσεις πραγματοποιούνται σε όλες τις χώρες που δεινοπαθούν από τις επεμβάσεις και τα δεσμά του ιμπεριαλισμού.
Ταυτόχρονα συμπληρώθηκαν 76 χρόνια από τη Νάκμπα, την απαρχή του σιωνιστικού εγκλήματος που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Με αφορμή αυτή την επέτειο, που συμβολίζει όχι μόνο την καταστροφή, αλλά και την πολύχρονη αντίσταση των Παλαιστίνιων, το Μ-Λ ΚΚΕ διοργάνωσε στις 12 Μάη εκδήλωση-συζήτηση στο Σήμα με ομιλητές την εκπαιδευτικό Αγγελική Φατούρου και τον γραμματέα του ΔΣ της Παλαιστινιακής Παροικίας Ελλάδας, Αχμέντ Χασάν. Στην εκδήλωση προβλήθηκε βίντεο ιστορικού περιεχομένου, ενώ στη συνέχεια οι εισηγήσεις των ομιλητών εμβαθύναν στην υπόθεση της Παλαιστίνης, την εμπλοκή του ξένου παράγοντα, το κίνημα αλληλεγγύης και τους αγώνες του λαού για τη ζωή και την ανεξαρτησία του. Η μαζική προσέλευση κόσμου και η πλούσια συζήτηση που αναπτύχθηκε για ιστορικά και πολιτισμικά ζητήματα, αλλά κυρίως γύρω από την πάλη του παλαιστινιακού λαού σήμερα, αποτελούν αντανάκλαση των ιστορικών δεσμών που ενώνει τον ελληνικό λαό με τον τιτάνιο αγώνα της ηρωικής Παλαιστίνης.
Στις 15 Μαΐου, που σηματοδοτεί την έναρξη του εκτοπισμού των Παλαιστίνιων, η Παλαιστινιακή Παροικία Ελλάδας, σωματεία και πολιτικές οργανώσεις κάλεσαν σε διαδήλωση στην Αθήνα προς την ισραηλινή πρεσβεία. Ύστερα από σύντομες τοποθετήσεις, όπου χαιρέτισε και η νεολαία Πορεία, ένα ποτάμι χιλιάδων ανθρώπων έκλεισε τη λεωφόρο Κηφισίας και πορεύτηκε μέχρι την πρεσβεία του κράτους-δολοφόνου, φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στον ιμπεριαλισμό, το σιωνισμό και την τελούμενη γενοκτονία. Στο τέλος της διαδήλωσης οι αστυνομικές δυνάμεις καταστολής αξιοποίησαν την προβοκατόρικη δράση αντιεξουσιαστικών ομάδων και εξαπέλυσαν επίθεση με γκλοπ και δακρυγόνα για να διαλύσουν την πορεία. Το μπλοκ του Μ-Λ ΚΚΕ ήταν μαζικό και μαχητικό, με αρκετούς ανένταχτους αγωνιστές να συσπειρώνονται πίσω απ’ το κομματικό πανό. Το Μ-Λ ΚΚΕ πορεύτηκε μέχρι το τέλος φωνάζοντας συνθήματα, χωρίς να διαλυθεί από τις αστυνομικές επιθέσεις.
Εκκωφαντική ήταν η παντελής απουσία του ΚΚΕ, που εξάντλησε την «πρωτοπόρα» κατά τα αλλά δράση του, σε παραταξιακού τύπου δράσεις, αφήνοντας το μαζικό κίνημα στο περιθώριο, για να δώσει τα ρέστα του στις φοιτητικές εκλογές και τις επερχόμενες ευρωεκλογές. Είναι τόση η ρεφορμιστική σκουριά της ρεβιζιονιστικης ηγεσίας του ΚΚΕ, που το οδηγεί να αντιμετωπίζει τους λαϊκούς αγώνες σαν ένα συμπλήρωμα της εκλογικής ενίσχυσης του ΚΚΕ ή ακόμα και ως επιπλοκή που αποπροσανατολίζει από τους ψηφοθηρικούς στόχους. Άλλωστε, αυτή την ηττοπαθή πολιτική κλεισίματος των αγώνων πλήρωσαν οι δυνάμεις του ΚΚΕ στα πανεπιστήμια, όπου έχασαν πάνω από δυόμισι χιλιάδες ψήφους.
Είναι σίγουρο πως μέσα στη λαϊκή πάλη θα ξεχωρίσουν οι δυνάμεις της συνεπούς αριστεράς, αυτές που πιστεύουν στη δυνατότητα απόσπασης κατακτήσεων μέσα από την οργάνωση και διεκδίκηση των εργαζόμενων μαζών. Αυτό είναι και το μήνυμα της ανυποχώρητης πάλης της παλαιστινιακής αντίστασης, για την οποία, σαν επιστέγασμα των αμέτρητων θυσιών, δεν προβάλλει παρά μία προοπτική, η νίκη.
