Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του Μ-Λ ΚΚΕ
Δοκιμασμένη όλο το προηγούμενο διάστημα στο έδαφος της υγειονομικής κρίσης, μόνιμα παρούσα σε κάθε μικρό ή μεγαλύτερο κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα (από τα στεφάνια στη Marfin ενάντια στον «διχασμό» μέχρι τα «υπεύθυνα» πρωτομαγιάτικα στεφάνια δι’ αντιπροσώπων, και από την αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος μέχρι την τοποθέτηση απέναντι στα ελληνοτουρκικά), ανάμεσα στα ελληνικά κοινοβουλευτικά κόμματα σφυρηλατείται και ατσαλώνεται στις φλόγες που καταστρέφουν αυτή τη στιγμή ολόκληρη τη χώρα, η εθνική ομοψυχία.
«Σοβαρή» είναι η στάση από την μείζονα αξιωματική αντιπολίτευση, με τον ΣΥΡΙΖΑ να μιλάει για «κλιματική αλλαγή» και «κλιματική κρίση», ξεπλένοντας τις ευθύνες της κυβέρνησης του Μητσοτάκη, επιχειρώντας παρεμπιπτόντως να δικαιολογηθεί για την πύρινη καταστροφή στο Μάτι το 2018.
Δύσκολα θα καταλάβαινε κανείς ότι οι φράσεις που ακολουθούν, αποτελούν προσωπικά «τιτιβίσματα» του Α. Τσίπρα, ο οποίος όχι μόνο δεν ασκεί κριτική στην εγκληματική κυβερνητική πολιτική, αλλά γίνεται σημαιοφόρος στον αποπροσανατολισμό από την κατάδειξη των τεράστιων ευθυνών για την παράδοση όλης της Ελλάδας στο έλεος της φωτιάς:
«Τούτες τις δύσκολες ώρες κύριο μέλημα όλων μας να περιοριστεί η καταστροφή, μα πάνω από όλα η προστασία της ανθρώπινης ζωής. Εκφράζω τη συμπαράστασή μου στους πυροσβέστες που δίνουν τη μάχη με τη φωτιά και την αμέριστη αλληλεγγύη μου στους πολίτες που δοκιμάζονται» (3 Αυγούστου).
«Αυτή την εφιαλτική νύχτα είμαστε δίπλα στους ανθρώπους που ξενυχτούν αγωνιώντας για τις περιουσίες τους. Στη Βαρυμπόμπη, στην Εύβοια, στη Μεσσηνία. Δύναμη, κουράγιο, αλληλεγγύη» (4 Αυγούστου).
Το πιο αυστηρό τουιτάρισμα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, έγινε όταν πια χιλιάδες στρέμματα της ελληνικής επικράτειας (σε πολλές περιπτώσεις, λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας) είχαν γίνει στάχτη. Η έντονη γραφή, δική μας:
«Αν πριν από τρία χρόνια, στην αρχή της κλιματικής κρίσης, αιφνιδιαστήκαμε, σήμερα δεν υπάρχει δικαιολογία. Όσοι είχαν επιλέξει την τυμβωρυχία, να μην προκαλούν με δηλώσεις αυτοθαυμασμού πάνω στα ερείπια. Ο κρατικός μηχανισμός δεν υπήρξε ποτέ υποδειγματικός». Καμία στο καρφί, και καμία στο πέταλο.
Μα και από τις σχετικές δηλώσεις του Δ. Κουτσούμπα, δύσκολο είναι να αντιληφθεί κανείς τις πταίει για τον πολυήμερο πύρινο εφιάλτη. Στις 5 Αυγούστου, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, τηρούσε την ακόλουθη υπεύθυνη στάση (η έντονη γραφή, δική μας):
«Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, οι βουλευτές του και οι εκλεγμένοι σε περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια είναι σε θέσεις μάχης στα πύρινα μέτωπα, δίπλα στο λαό που δοκιμάζεται για μια ακόμη φορά.
Δεν είναι ώρα για μεγάλα λόγια, τώρα είναι ώρα μάχης για την κατάσβεση των πυρκαγιών που καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον, τις λαϊκές περιουσίες, που απειλούν ανθρώπινες ζωές.
Είναι ώρα αλληλεγγύης και διεκδίκησης, για να μη μείνει κανένας μόνος, για την άμεση ανακούφιση των πληγέντων, για την απαραίτητη κρατική στήριξη προκειμένου αυτοί οι άνθρωποι να ξανασταθούν στα πόδια τους.
Είναι όμως και ώρα προβληματισμού, γιατί για μία ακόμη χρονιά φάνηκε η απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου αντιπυρικής προστασίας, με επίκεντρο την πρόληψη. Για μία ακόμη χρονιά οι εκκλήσεις του ΚΚΕ προς την κυβέρνηση για λήψη μέτρων, από την αρχή της αντιπυρικής περιόδου, αγνοήθηκαν και αντιμετωπίστηκαν με τις γνωστές ψεύτικες διαβεβαιώσεις ότι “ο κρατικός μηχανισμός είναι πανέτοιμος”. Δίνουμε όλοι και όλες αυτό τον αγώνα».
Αλήθεια, αυτό που έχει να καταλογήσει το ΚΚΕ στην κυβέρνηση, είναι η απουσία «ολοκληρωμένου» σχεδίου προστασίας από τις πυρκαγιές;! Κάηκε η χώρα επειδή δεν είχαν δουλευτεί οι …λεπτομέρειες του αντιπυρικού σχεδιασμού;!
Για να μην κινδυνεύσει το ΚΚΕ να υποπέσει σε «μεγάλα λόγια», προτιμάει …να μην πει καθόλου λόγια. Τέτοια -κομμουνιστική μάλιστα- αντιπολίτευση και κριτική, μάλλον μοιάζει με ευχή του Μητσοτάκη που γίνεται πραγματικότητα.
Άλλοτε έτοιμο να στείλει εθελοντές φοιτητές ιατρικής και νοσηλευτικής στη μάχη κατά του κορονοϊού, σήμερα στέλνοντας τα μέλη και τους φίλους του, τους βουλευτές και τους εκλεγμένους σε περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια σε θέσεις μάχης στα πύρινα μέτωπα, το ΚΚΕ βρίσκει σήμερα βασικό αντίπαλό του το ΚΙΝΑΛ, με την Φ. Γεννηματά να δηλώνει στις 5 Αυγούστου: «Ασφαλώς είναι ώρα μάχης και εμείς συμπαραστεκόμαστε στους πολίτες που δοκιμάζονται και στηρίζουμε τους ανθρώπους που είναι στην πρώτη γραμμή». Υψώνοντας (περίπου) αντιπολιτευτικούς τόνους, απαρέγκλιτα βέβαια στη γραμμή «θα λογαριαστούμε αργότερα», η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ πρόσθεσε (η έντονη γραφή, δική μας): «Θα έρθει η ώρα των ευθυνών. Ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά θα υπάρξει αυτοκριτική για τα εγκληματικά λάθη και παραλείψεις της Κυβέρνησης». Αναγνωρίζοντας μεν ύπαρξη ευθυνών (κάτι είναι κι αυτό), η Φ. Γεννηματά άλλοτε περιμένει «αυτοκριτική» για τις ευθύνες αυτές, άλλοτε …την απόφανση της Δικαιοσύνης, όπως εξάλλου περιγράφεται ελαφρώς μεταφυσικά και στην περίπτωση της καταστροφής στο Μάτι: «ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ κυριαρχεί, περιμένοντας τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης» (Φ. Γεννηματά, 23 Ιουλίου, στη συμπλήρωση 3 χρόνων από την φονική πυρκαγιά).
Οι λιγοστές δυνάμεις της Πυροσβεστικής, αναλαμβάνουν μεταξύ άλλων την υποχρέωση να προσφέρουν «πλήρη ενημέρωση για την εικόνα που εμφανίζουν τα πύρινα μέτωπα ανά την επικράτεια» στη Φ. Γεννηματά, καθότι το ΚΙΝΑΛ «λαμβάνει πρωτοβουλίες για τα πολλαπλά μέτωπα πυρκαγιάς που έχουν ξεσπάσει στη χώρα μας» (5 Αυγούστου).
Αυτά βλέπει από την κοινοβουλευτική του αντιπολίτευση ο Κυριάκος Μητσοτάκης, και επαληθεύει, για μία ακόμη φορά, ότι ουσιαστικά έχει να κάνει με συμπολίτευση. Η νόθα «εθνική ομοψυχία» της δεξιάς, αυτή που απλώς επιδιώκει τη σιωπή και την ανοχή μπροστά στις κυβερνητικές εγκληματικές πρακτικές (ή στην εγκληματική απραξία), δίνει στήριγμα στη Νέα Δημοκρατία, όχι για μια υποτιθέμενη κοινή γραμμή και συσπείρωση στην αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων, αλλά για την αναπαραγωγή και διαιώνιση των προβλημάτων αυτών, και μάλιστα με την ίδια την κυβέρνηση στο απυρόβλητο.
Αυτά βλέπει από την κοινοβουλευτική του αντιπολίτευση ο Κυριάκος Μητσοτάκης, και σκέφτεται ότι θα μπορούσε να πάει ακόμη και σε εθνικές εκλογές εν μέσω πύρινου ολέθρου, όπως εξάλλου είχε κάνει -και τα είχε καταφέρει- και ο Κώστας Καραμανλής το 2007.
Απέναντι στα κυβερνητικά εγκλήματα και στην κοινοβουλευτική αντιπολιτευτική ανυπαρξία, ο ελληνικός λαός, βασανισμένος όσο και οργισμένος από το μέγεθος των επαναλαμβανόμενων μάλιστα καταστροφών, έχει πια γνωρίσει από πρώτο χέρι το νόημα της κίβδηλης δεξιάς «εθνικής ομοψυχίας», παντός καιρού.
6-8-2021
