Η προεκλογική περίοδος για τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου έχει ξεκινήσει για τα κυρίαρχα αστικά κοινοβουλευτικά κόμματα, πολύ πριν αυτή επίσημα προκηρυχθεί -όπως προβλέπεται με σχετικό Προεδρικό Διάταγμα- και πολύ πριν την ανακήρυξη από τον Άρειο Πάγο των κομμάτων που συμμετέχουν τις εκλογές. Εδώ και πολλές εβδομάδες τα ειδησεογραφικά δελτία και οι εκπομπές των μεγάλων μέσων ενημέρωσης κατακλύζονται από δηλώσεις και παρουσίες προεκλογικού χαρακτήρα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ και δευτερευόντως των υπόλοιπων κοινοβουλευτικών κομμάτων, με το κυβερνητικό κόμμα να κατέχει τη μερίδα του λέοντος στη ραδιοτηλεοπτική προεκλογική προβολή.
Η προεκλογική περίοδος, όπως συνέβη και με τις περσινές βουλευτικές εκλογές, εκτυλίσσεται ως παρωδία δημοκρατίας, με πολύ άνισους όρους για τα εκτός κοινοβουλίου και ευρωβουλής κόμματα που συμμετέχουν στις ευρωεκλογές. Αυτό το μονοπώλιο προεκλογικής προβολής αποτυπώθηκε λίγο πριν το Πάσχα και στην Κοινή Υπουργική Απόφαση για τους «όρους, τις προϋποθέσεις και το χρόνο προβολής, κατά την προεκλογική περίοδο, των πολιτικών κομμάτων και των συνασπισμών συνεργαζόμενων κομμάτων για την ανάδειξη, στις εκλογές της 9ης Ιουνίου2024, των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», στην οποία εκτός του ότι δίδεται πάνω από το 80% του ραδιοτηλεοπτικού χρόνου προβολής στα κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή και στην ευρωβουλή, προστέθηκε και το νέο πρόσκομμα, ότι τα προεκλογικά μηνύματα των κομμάτων δεν θα μεταδίδονται αν δεν έχουν συμπεριλάβει σε αυτά, με δική τους τεχνική και οικονομική επιβάρυνση, τη διερμηνεία τους με νοηματική γλώσσα ή με υποτιτλισμό…
Καθώς αυτό που βλέπεται και ακούγεται για τις ευρωεκλογές από τα μέσα ενημέρωσης δεν είναι παρά μόνο, ουσιαστικά, ο λόγος της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς πως ο λόγος τους δεν είναι παρά ένας μονόλογος απολογητών της ΕΕ. Πουθενά δεν θα διακρίνει μια μεταξύ τους αντιπαράθεση ή διαφωνία όσον αφορά την πολιτική της ΕΕ και ακόμα περισσότερο για τη θέση της Ελλάδας μέσα στην ΕΕ. Αν και έχουν μεσολαβήσει βαριές συνέπειες πάνω στην χώρα από την ένταξή της στην ΕΕ, αν και ο ελληνικός λαός έχει βιώσει τρομερά επώδυνες καταστάσεις από την πολιτική και τις ντιρεκτίβες της ΕΕ, με αποκορύφωμα την εδώ και 14 χρόνια συνεχιζόμενη εξουθενωτική πολιτική των μνημονίων, ωστόσο τίποτα από όλα αυτά δεν θα δει κανείς στις προεκλογικές τοποθετήσεις και δηλώσεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.
Μπορεί εξόφθαλμα όλα τα οικονομικά στοιχεία να επιβεβαιώνουν, χρόνια τώρα, ότι η πολιτική της «ενιαίας αγοράς» της ΕΕ έχει οδηγήσει σε μια αποψίλωση της βιομηχανικής και αγροτικής βάσης της χώρας και σε επιδείνωση των οικονομικών ισοζυγίων της, ότι έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην εξασθένιση της οικονομίας της και, τελικά, στην χρεοκοπία της, ωστόσο, γι’ αυτόν το θλιβερό απολογισμό που έφερε η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ τηρούν απόλυτη σιωπή. Αποκρύβουν και επιχειρούν να ρίξουν στη λήθη τα μνημόνια, τις τρόικες, τις «εποπτείες» της ΕΕ, που μαστίζουν τη ζωή του ελληνικού λαού, και συνεχίζουν να εξωραΐζουν την ΕΕ:
-Ο Κυρ. Μητσοτάκης ενόψει των ευρωεκλογών διατυμπανίζει πως η ΝΔ «δεν σταματά να μιλά για τη σημασία» της ΕΕ και ότι «είναι χρήσιμη για τον Έλληνα πολίτη», ότι το σύνθημά της είναι «σταθερά πιο κοντά στην Ευρώπη» γιατί «εμείς είμαστε το κόμμα της Ευρώπης. Εμείς είμαστε το κόμμα που βάλαμε την Ελλάδα στην Ευρώπη. Εμείς είμαστε το κόμμα που κρατήσαμε την Ελλάδα στην Ευρώπη». Το κήρυγμα ευρωλαγνείας του, στην πραγματικότητα της υπαγωγής της χώρας σε δέσμιο των ευρωπαϊκών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που έχουν συγκροτήσει την ΕΕ, συμπληρώνεται και από μικρομεγαλισμούς για τη συμβολή της κυβέρνησής του στην υιοθέτηση των αντιδραστικών πολιτικών της ΕΕ (για το μεταναστευτικό, την Κοινή Αγροτική Πολιτική, το «Ταμείο Ανάκαμψης»). Στη πραγματικότητα, αποτελεί διακήρυξη της κυβέρνησής του και προς τα έξω (στα ευρωπαϊκά ιμπεριαλιστικά κέντρα) και προς τα μέσα (προς την ντόπια ολιγαρχία) ότι το κόμμα του εγγυάται την επί το αντιδραστικότερο εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής που εκπορεύεται από τις ντιρεκτίβες της ΕΕ.
-Ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη περιβάλλει τη σταθερή υποστήριξή του για τη συνέχιση της πορείας της Ελλάδας μέσα στην ΕΕ με τις γνώστες δημαγωγίες του ότι «αγωνίζεται για μια δημοκρατική, κοινωνική, πράσινη Ευρώπη», για τη «στρατηγική αυτονομία» της Ευρώπης, για «προσιτές ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις σε όλους τους παραγωγικούς φορείς» και αλλά παρόμοια. Η προεκλογική διακήρυξή του επαναλαμβάνει γνωστές απάτες του για την ΕΕ που αποκαλύφθηκαν πλήρως από τα πεπραγμένα του, όταν έγινε κυβέρνηση και έφερε το τρίτο μνημόνιο της ΕΕ, για τα οποία τηρεί σκόπιμα σιγή ιχθύος.
-Σε ένα ανάλογο μήκος κύματος ο Ν. Ανδρουλάκης του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, που το κόμμα του έφερε το 2010 τα μνημόνια της ΕΕ, αποφεύγει στις δημόσιες παρουσίες του αναφορές στην πολιτική της ΕΕ και στις επιπτώσεις της στη χώρα μας για να προβάλει το κόμμα του ως τον «εκπρόσωπο των ευρωπαϊκών σοσιαλιστών» που μπορεί να αξιοποιήσει καλύτερα τα «κοινά χρηματοδοτικά εργαλεία, τον ευρωστρατό και την κοινή εξωτερική πολιτική» της ΕΕ.
Κοινός παρονομαστής του προεκλογικού λόγου της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ είναι ότι δείχνουν σαν «μονόδρομο» την παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ, παρά τα όσα έχει κοστίσει και κοστίζει στον ελληνικό λαό και στη χώρα αυτή η παραμονή. Επιπλέον δίνουν από κοινού στήριξη στο μέγιστο μέρος των πολιτικών της ΕΕ που αποφασίζονται στο ευρωκοινοβούλιο και στη συνέχεια μεταφέρονται και γίνονται νόμοι του ελληνικού κοινοβουλίου. Είναι χαρακτηριστικά τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν ότι στα χρόνια που μεσολάβησαν από τις προηγούμενες ευρωεκλογές σε πάνω από το 70% των τελικών ψηφοφοριών που έγιναν στο ευρωκοινοβούλιο η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν από κοινού «υπέρ». Έχουν δώσει τη θετική ψήφο τους σε μια τεράστια γκάμα αντιδραστικών ψηφισμάτων της ΕΕ, από εκείνα που αφορούσαν το «δικαίωμα της αυτοάμυνας του Ισραήλ» ενάντια στους Παλαιστίνιους, τη στρατιωτική και οικονομική στήριξη του Ζελένσκι στον πόλεμο στην Ουκρανία, τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, ως εκείνα που θέσπισαν νέους οικονομικούς μηχανισμούς και πολιτικές, αντιλαϊκές οδηγίες για τα εργασιακά δικαιώματα, για την υγεία, την «πράσινη πολιτική» κ.ά.
Στην πραγματικότητα, η προεκλογική αντιπαράθεση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ έχει αφήσει στην άκρη και διόλου δεν θίγει την πολιτική της ΕΕ και, ουσιαστικά, έχει να κάνει με το μεταξύ διαγκωνισμό τους ποιος θα τη διαχειριστεί από θέση εξουσίας. Γι’ αυτό και όλη η προεκλογική εκστρατεία τους επικεντρώνεται σε επιμέρους ζητήματα της εσωτερικής σκηνής και ενδιαφέρεται, αποκλειστικά, για τα ποσοστά που θα επιτύχουν στις ευρωεκλογές, καθώς ξέρουν πως αυτά θα αποτελέσουν πρόκριμα για την παραπέρα εκλογική διαμάχη τους για την κυβερνητική εξουσία και για τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτό σήμανε και η δήλωση του Κυρ. Μητσοτάκη ότι «οι ευρωεκλογές είναι εθνική κάλπη» και ότι θέτει ως στόχο για τις ευρωεκλογές (γνωρίζοντας την κυβερνητική φθορά του) να πιάσει το ποσοστό των ευρωεκλογών του 2019. Το ίδιο φανερώνει και το εμφανές προεκλογικό άγχος των ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ για το ποιος θα καταλάβει τη δεύτερη θέση στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών της 9ης Ιούνη.
Οι προεκλογικοί διαξιφισμοί ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ καθόλου δεν πειράζουν την ΕΕ. Αντίθετα, τα τρία αυτά κόμματα, όπως θέλει η ντόπια μεγαλοαστική τάξη που υπηρετούν, εμφανίζονται σαν κανονικοί πλασιέ της καταστροφικής πολιτικής της από την οποία υποφέρει ο ελληνικός λαός.
