Με το τέταρτο κύμα να εξαπλώνεται ανησυχητικά, η «αριθμητική» της πανδημίας καταγράφει και πάλι δραματικές επιδόσεις. Οι «σκληροί δείκτες» -κρούσματα, νεκροί, διασωληνωμένοι- σκαρφαλώνουν στα ύψη. Τα μαύρα ρεκόρ διαδέχονται το ένα το άλλο. Όλα καταμαρτυρούν πως μόνο χειρότερα είναι μπροστά μας. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν είναι στα όριά του, όπως ισχυρίζεται η κυβερνητική προπαγάνδα. Τα έχει προ πολλού ξεπεράσει. Έχει κυριολεκτικά γονατίσει. Η δε επιλογή ασθενών δεν είναι ζήτημα της επόμενης μέρας, δεν αποτελεί ένα σοβαρό ενδεχόμενο, τώρα, με την τρέχουσα έξαρση της πανδημίας, όπως λέγεται. Είναι δυστυχώς ήδη εδώ από τα προηγούμενα κύματα, όταν δεκάδες ασθενείς διασωληνώθηκαν και διασωληνώνονται σε ράντζα, όταν υπήρξαν και υπάρχουν θάνατοι εκτός ΜΕΘ.

Γιατί εξακολουθεί, μετά δύο περίπου χρόνια ενεργής πανδημίας, να μην υπάρχει επάρκεια ΜΕΘ! Γιατί τα νοσοκομεία είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Η χρόνια υποχρηματοδότηση και υποστελέχωσή τους συνεχίστηκε -με εξοργιστικό τρόπο- και κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Όχι μόνο με τις γνωστές τραγικές ελλείψεις στην υλικοτεχνική υποδομή και τον εξοπλισμό τους αλλά και με την προκλητική κατάργηση και συγχώνευση νοσοκομείων και κλινικών. Όχι μόνο με το δεδομένο ανεπαρκές αριθμητικά -και ακραία τώρα εξουθενωμένο- ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό αλλά και με την επιπλέον μείωσή του από τις αναστολές που επιβλήθηκαν, με την εφαρμογή της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού στους υγειονομικούς.

Και η κρίσιμης σημασίας -για την αντιμετώπιση και της πανδημίας- πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας εξακολουθεί να είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη. Όλα αυτά συνθέτουν μια δραματική και ανεξέλεγκτη -τελικά- κατάσταση για την επόμενη περίοδο. Σε καμία περίπτωση δεν διανύουμε το «τελευταίο» ανέφελο «μίλι», όπως κόμπασε ο πρωθυπουργός, επιχειρώντας να αποδραματοποιήσει την κατάσταση και προσποιούμενος πως επιστρέφουμε στην περίφημη κανονικότητα. Η προπαγανδιστική αισιοδοξία του μάταια προσπαθεί να συγκαλύψει τις ευθύνες και την εγκληματική ενοχή της κυβέρνησής του.

Κατασκεύασαν το νέο «εχθρό»

Είναι εξωφρενικό πως η πολιτική της υποχρηματοδότησης, της συρρίκνωσης, της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικοποίησης του δημόσιου συστήματος Υγείας κλιμακώνεται -με τον πιο χυδαίο τρόπο- μέσα στην πανδημία.

Κυνικά αποκαλυπτικός ο υπουργός Επικρατείας, Α. Σκέρτσος, δήλωσε: «Δεν υπάρχει λόγος να δημιουργήσουμε ένα πολυτελές σύστημα Υγείας, στο οποίο μετά την πάροδο της πανδημίας θα εκλείψει ο λόγος να έχουμε πάρα πολλές ΜΕΘ»!!! Και τα κονδύλια για τη δημόσια Υγεία αντί να ενισχύονται περικόπτονται. Και επιπλέον όχι μόνο δεν επιτάσσουν -έστω- τον ιδιωτικό τομέα Υγείας, αλλά τον τροφοδοτούν με σκανδαλώδη «αγορά υπηρεσιών», σε προστατευμένο περιβάλλον, μακριά από τον κορονοϊό, με κενές ΜΕΘ, και τον πριμοδοτούν με άφθονη πελατεία εφόσον το δημόσιο σύστημα Υγείας έχει μετατραπεί ουσιαστικά σε μιας νόσου.

Ακόμη, όλο αυτό το μεγάλο -πλέον- χρονικό διάστημα, η κυβέρνηση Κυρ. Μητσοτάκη δεν πήρε κανένα μέτρο ώστε τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τα εργοστάσια, τα χωράφια, οι χώροι δουλειάς, οι κλειστές δομές, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια να μην μετατρέπονται σε εστίες αναζωπύρωσης και υπερμετάδοσης του ιού. Τα πεπραγμένα της είναι τυφλά λοκντάουν, προχειρότητες, μπαλώματα, σπασμωδικά αντιφατικά μέτρα και οδηγίες, παλινωδίες, εύκολες «λύσεις».

Και τώρα, αγνοώντας πως και οι εμβολιασμένοι συμβάλλουν στην εξάπλωση της πανδημίας, με τον πιο εκβιαστικό και διχαστικό τρόπο ανακοινώνει μέτρα αποκλεισμού και οικονομικής εξόντωσης για τους ανεμβολίαστους, προτάσσοντας δίπλα στο αφήγημα περί επιστροφής στην κανονικότητα, αυτό της πανδημίας των ανεμβολίαστων. Οι καταφανώς ένοχοι για τις δραματικές εξελίξεις κατασκεύασαν το νέο «εχθρό», τον κατεξοχήν «ένοχο». Εκεί πλέον συγκεντρώνουν τα πυρά τους. Και αυτός είναι ο ανεμβολίαστος πολίτης.

Μια στενά ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη εκστρατεία ξετυλίγεται με στόχο το διχασμό της κοινωνίας, την αντιπαλότητα μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων. Αφού σκόρπισαν την ανασφάλεια, το ζόφο και το φόβο με σκοπό να τρομοκρατήσουν, να παραλύσουν και αδρανοποιήσουν το λαό, αφού δημιούργησαν ένα εφιαλτικό οικονομικό και κοινωνικό τοπίο με πλήθος αντιδραστικών ανατροπών, αφού επέβαλαν τον αυταρχισμό, τους καταναγκασμούς, τις φασιστικές απαγορεύσεις και τη βίαιη καταστολή των λαϊκών αντιδράσεων, τώρα επιχειρούν να δημιουργήσουν κοινωνικές συνθήκες διχασμού και αντιπαλότητας, να εδραιώσουν και γενικεύσουν τον κοινωνικό αυτοματισμό. Για να νομιμοποιήσουν, έτσι, τη δική τους πολιτική και να μείνουν στο απυρόβλητο αυτοί, οι δήθεν θεματοφύλακες της δημόσιας Υγείας. Αυτοί που είναι οι πραγματικοί και μεγάλοι ένοχοι.

Πρόκειται για την παταγώδη χρεοκοπία μιας εγκληματικής πολιτικής που αδιαφορεί -κραυγαλέα- για την υγεία και τη ζωή του λαού, δεν εξασφαλίζει -στοιχειωδώς- συνθήκες υγειονομικής ασφάλειας, δεν προχωρά σε ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης και συντηρεί τελικά μια επιδημιολογική κατάσταση υψηλής επικινδυνότητας.

Παταγώδης χρεοκοπία της κυβερνητικής πολιτικής

Η ανάγκη του μαζικού εμβολιασμού, για την αντιμετώπιση της πανδημίας, είναι αναντίρρητη. Για τους ηλικιωμένους και τις ευπαθείς ομάδες, τα μεγάλα οφέλη του επιβεβαιώθηκαν και από τις επιστημονικές έρευνες και από τα εμπειρικά δεδομένα. Τα εμβόλια -ακόμη και αυτά κατά της Covid 19, που παράχθηκαν, κυκλοφόρησαν και εφαρμόστηκαν με όρους που ενισχύουν τις αμφιβολίες, τις αμφισβητήσεις και τις αρνήσεις- αποτελούν προϊόν της συσσωρευμένης ανθρώπινης γνώσης και σπουδαία επιτεύγματα της ιατρικής επιστήμης.

Όμως, το εμβόλιο δεν είναι το μοναδικό όπλο και ο αναγκαίος μαζικός εμβολιασμός δεν πραγματοποιείται με απειλές και εκβιασμούς, με τη στοχοποίηση και το στιγματισμό, την ποινικοποίηση ή τη χυδαίου τύπου εξαγορά, με την αυταρχική επιβολή της υποχρεωτικότητας και τις αναστολές εργασίας. Αυτή η πολιτική φέρνει αντίθετα αποτελέσματα, τον υπονομεύει ευθέως.

Τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού αντανακλούν -πρωτίστως- έλλειμμα εμπιστοσύνης, δυσαρέσκεια και αντίθεση απέναντι σε μια κυβέρνηση και τους ειδικούς της που στήριξαν τις πολιτικές και οικονομικές της σκοπιμότητες, απέναντι στην εξωφρενική απληστία και αυθαιρεσία των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών και τις σκοτεινές συμβάσεις τους με τις κυβερνήσεις, απέναντι στην πλήρως ελεγχόμενη «ενημέρωση»-συσκότιση των πραγματικών δεδομένων της πανδημίας με απαγόρευση κάθε διαφορετικής ή αντίθετης φωνής και με πνίξιμο κάθε δημοσιογραφικής έρευνας για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα και τα νοσοκομεία κ.ο.κ. Όλα αυτά ενίσχυσαν τις αμφιβολίες και τις αβεβαιότητες, προκάλεσαν και προκαλούν εύλογους προβληματισμούς και διστακτικότητες, δημιούργησαν συνθήκες ανασφάλειας και θυμού σε μια σημαντική μερίδα της κοινωνίας. Και δεν αναφερόμαστε στη μικρή μειοψηφία των ακροδεξιών, των σκοταδιστών και των ποικίλων συνωμοσιολόγων.

Η εμμονική επικέντρωση της κυβέρνησης στον εμβολιασμό και μόνο, η αναγόρευση του πολύτιμου και αναγκαίου εμβολίου σε πανάκεια και μοναδικό όπλο, η δαιμονοποίηση των ανεμβολίαστων και η αναγωγή του τρέχοντος πανδημικού κύματος σε «πρόβλημα που αφορά μια μειοψηφία των Ελλήνων» -τους ανεμβολίαστους δηλαδή- επιχειρούν να συγκαλύψουν τη γύμνια και την αναποτελεσματικότητα των πεπραγμένων της, την εγκληματική διαχείριση -εκ μέρους της- της πανδημίας, την παταγώδη τελικά χρεοκοπία της πολιτικής της.

Η περίφημη επιχείρηση «Ελευθερία» μόνο υγειονομικό χαρακτήρα δεν έχει. Πρόκειται για μια επιχείρηση ενάντια στην ελευθερία, τη δημοκρατία, τη λαϊκή Υγεία. Είναι μια επιχείρηση επιβολής, αυταρχισμού, καταστολής, διχασμού της κοινωνίας, οικοδόμησης ενός αντιδραστικού κράτους «έκτακτης» δήθεν ανάγκης στο όνομα της καταπολέμησης της πανδημίας και της υγειονομικής επιτήρησης.


***

Στον κυβερνητικό μονόδρομο της ολικής αντιλαϊκής επίθεσης ήρθαν να προστεθούν, αυτές τις μέρες, νέες αντιδραστικές αλλαγές στο νέο Ποινικό Κώδικα που κατατέθηκαν στη Βουλή. Πρόκειται για αλλαγές που οδηγούν στη φίμωση, εφ’ όλης της ύλης, κάθε φωνής που εκφράζει αντίθετη άποψη από αυτή της εκάστοτε κυβέρνησης, του κράτους της ολιγαρχίας δηλαδή.

«Όποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή. Εάν η πράξη τελέστηκε επανειλημμένα μέσω του τύπου ή μέσω διαδικτύου, ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και ο πραγματικός ιδιοκτήτης ή εκδότης του μέσου με το οποίο τελέστηκαν οι πράξεις των προηγούμενων εδαφίων». Και ο νοών νοείτω…

Άλλη μια επιβεβαίωση πως οι «έκτακτες συνθήκες» της πανδημίας λειτούργησαν και λειτουργούν σαν άλλοθι και όχημα για την κατάργηση θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.