Εδώ και πάνω από ένα μήνα, όλος ο πλανήτης σείεται από πρωτοφανείς σε μαζικότητα διαδηλώσεις υπέρ του Παλαιστινιακού λαού. Κατά εκατομμύρια βγαίνουν οι λαοί στους δρόμους. Οι διαδηλώσεις που διοργανώνονται ιδιαίτερα κάθε Παρασκευοσαββατοκύριακο μας φέρνουν εικόνες άλλων δεκαετιών. Από την Λατινική Αμερική ως τις ΗΠΑ, τον αραβικό κόσμο και τη Νοτιοανατολική Ασία. Στην Τζακάρτα της Ινδονησίας, απέραντα πλήθη κατέβηκαν στο δρόμο, με ειδησεογραφικά πρακτορεία να μιλούν για… 2 εκατομμύρια διαδηλωτές! Όσο κι αν φαντάζει υπερβολικός αυτός ο αριθμός, δείχνει τις διαθέσεις και τη μαζικότητα της εν λόγω διαδήλωσης. Στη Μανίλα των Φιλιππίνων, όπου ο λαός γνωρίζει τι σημαίνει αμερικανική ιμπεριαλιστική καταπίεση, εξοργισμένοι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με την αστυνομία προσπαθώντας να μπουν στην αμερικάνικη πρεσβεία σε διαδήλωση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη.
Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι είναι πρωτοφανής η μαζικότητα, η αντοχή και η διάρκεια των κινητοποιήσεων στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Εκατοντάδες χιλιάδες συνεχίζουν να διαδηλώνουν τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα στο Λονδίνο και τις μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ. Μέχρι και στο Όστιν, στην καρδιά του υπερσυντηρητικού Τέξας! Χιλιάδες χιλιάδων σε μεγάλες και μικρότερες πόλεις βγαίνουν στους δρόμους σαράντα μέρες μετά την έναρξη της νέας αυτής φάσης.
Και αυτό συμβαίνει, όχι μόνο στον αραβικό κόσμο, ο οποίος συνδέεται άμεσα με την υπόθεση του Παλαιστινιακού λαού, αλλά στην καρδιά των ιμπεριαλιστικών κέντρων, που νυχθημερόν στηρίζουν το Ισραήλ. Στη Γαλλία, τη Γερμανία, στην Αγγλία, τις ΗΠΑ. Εκεί που οι αστικές τάξεις με τα ΜΜΕ τους, κάθε μέρα και όλη μέρα, βομβαρδίζουν τους λαούς με ψέματα για να καλύψουν τα εγκλήματα του σιωνισμού. Για να δικαιολογήσουν την επίθεσή του. Για να συκοφαντήσουν τον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού. Κι όμως, ακριβώς σε αυτές τις χώρες, οι λαοί αποδεικνύουν ότι έχουν ένστικτο. Όσο κι αν λυσσομανά η προπαγάνδα των ιμπεριαλιστικών επιτελείων, οι λαοί γνωρίζουν πού βρίσκεται το δίκιο και πού το άδικο.
Όταν δεν πιάνει η αντιδραστική τους προπαγάνδα, επιστρατεύουν την καταστολή. Πέραν των απαγορεύσεων, οι οποίες γίνονται κουρελόχαρτο από τους λαούς, έχει εξαπολυθεί ένα κυνήγι μαγισσών απέναντι σε όποιον στηρίζει τον Παλαιστινιακό λαό. Εργαζόμενοι απολύονται και τα στοιχεία φοιτητών που στηρίζουν την Παλαιστίνη κυκλοφορούν δημόσια. Αυτά γίνονται κυρίως στις «δημοκρατικές» ΗΠΑ. Τελευταίο κρούσμα …δημοκρατίας ήταν η αναστολή τής νόμιμης λειτουργίας δύο φοιτητικών συλλόγων στο Πανεπιστήμιο Columbia, των «Φοιτητών για τη Δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη» (SJP) και της «Εβραϊκής Φωνής για την Ειρήνη» (JVP)!
Ωστόσο, πέραν των μαζικότατων διαδηλώσεων, οι κινητοποιήσεις κλιμακώνονται με τους ναυτεργάτες να κατεβαίνουν και σε απεργίες! Από το Βέλγιο ως τον Καναδά, οι ναυτεργάτες πραγματοποιούν απεργίες ώστε να μην φορτώσουν τα πλοία με φορτία όπλων που στέλνονται προς το Ισραήλ. Στις ΗΠΑ διαδηλωτές, επίσης, προσπαθούν να σταματήσουν τα πλοία που πάνε βοήθεια στο στρατό του Ισραήλ. Μέχρι και στην Αυστραλία είδαμε εικόνες διαδηλωτών να παίρνουν τζετ σκι και να μπαίνουν στη θάλασσα προσπαθώντας να σταματήσουν τον απόπλου πλοίου που μετέφερε στρατιωτικό υλικό προς το Ισραήλ.
Σύμφωνα με προ ολίγων ημερών δημοσίευμα του -αγγλικού- Reuters, μέχρι εκείνη την ημέρα, είχαν πραγματοποιηθεί 3.761 (!) κινητοποιήσεις υπέρ της Παλαιστίνης σε όλο τον κόσμο, ενώ μόλις….529 υπέρ του Ισραήλ! Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους, αποφασιστικά. Ωστόσο δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε ότι οι σχεδόν 4000 διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης είναι πάντοτε μαζικότατες, με εκατοντάδες χιλιάδες ή απλά …χιλιάδες στους δρόμους.
Σε αυτές τις χιλιάδες κινητοποιήσεις προφανώς δεν περιλαμβάνονται οι χιλιάδες στα γήπεδα του πλανήτη που σπάνε τις απαγορεύσεις και σηκώνουν τις παλαιστινιακές σημαίες. Ούτε οι χιλιάδες στη συναυλία του Ρότζερ Γουότερς ή άλλων που μαχητικά εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον Παλαιστινιακό λαό.
Ούτε σε Μαραθωνίους, όπως εδώ, όπου αθλητές με περηφάνια κρατούν την Παλαιστινιακή σημαία. Από την άλλη, είναι ερώτημα αν οι διαμαρτυρίες υπέρ του Ισραήλ συγκεντρώνουν …τριψήφιο αριθμό ανθρώπων. Προ ολίγων ημερών, η διαδήλωση υπέρ του Ισραήλ μάζεψε τελικά μερικές χιλιάδες στην Ουάσινγκτον, ωστόσο η συμμετοχή ήταν …επί πληρωμή! Οι πάμπλουτες Εβραϊκές Ομοσπονδίες Βόρειας Αμερικής και η Διάσκεψη των Προέδρων των Μεγάλων Αμερικανοεβραϊκών Οργανώσεων έδιναν 250 δολάρια σε κάθε φοιτητή, μαζί με την καταβολή των μεταφορικών, ώστε να παραστούν στην κινητοποίηση! Τα περισσότερα λόγια είναι περιττά.
