Το πρόβλημα δεν είναι αν μαζεύτηκαν οι Συριζαίοι στις Σπέτσες και αφού έφαγαν και ήπιαν συζήτησαν για τα δεινά του πάσχοντος κόσμου. Λεφτάς ο πρόεδρος, δίνει το περίσσευμά του για ρωμαϊκά συμπόσια. Εκείνο που απασχολεί τη στήλη είναι η αμερικανοποίηση της πολιτικής ζωής. Τα ΜΜΕ επιβάλλουν αρχηγούς, τα συνθήματα γίνονται απολίτικα, το μεταμοντέρνο τίποτα κυριαρχεί, ο αυταρχισμός αλλάζει όνομα και γίνεται ασφάλεια, το δευτερεύον γίνεται πρωτεύον, ένα άλογο μπορεί να γίνει o βασιλιάς -για να θυμηθούμε τους Λατίνους- και ο κόσμος είναι πρώτη ύλη και αναπλάσιμος. Αλλά σκεφτόμαστε. Αν το Μ-Λ ΚΚΕ έκανε το 7ο Συνέδριό του στα σαλέ του Πηλίου τι θα λεγόταν και θα γραφόταν. Οπότε Συριζαίοι, την επόμενη φορά στη… Μύκονο.
***
Η καταλληλότερη κυβέρνηση, αυτή της δεξιάς, οδήγησε την Ελλάδα στη θέση της δεύτερης ακριβότερης χώρας της Ευρώπης. Προϊόντα όπως το λάδι, το γάλα, τα λαχανικά, το κρέας, τα εσπεριδοειδή έγιναν απλησίαστα για τις λαϊκές τάξεις με τα μονοπωλιακά super market να πλουτίζουν ανεξέλεγκτα και οι υπουργοί να εφευρίσκουν διάφορες δικαιολογίες για να κρύψουν την αναρρίχηση των τιμών. Ακόμα και τα ταπεινά όσπρια τρέχουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Η διαδρομή από το χωράφι στο ράφι έμεινε σε ρυθμούς μόνο πίσω από τη Μάλτα και οι καταναλωτές προτιμούν άλλες «διαδρομές». Αναμφίβολα οι εκλογές για την Ευρώπη τον Ιούνη θα διεξαχθούν κάτω από το βάρος των αυξήσεων σε όλα τα είδη πλατιάς κατανάλωσης και ο Μητσοτάκης θα πρέπει να βρει πιο έξυπνες απαντήσεις.
***
Είναι να μην πάρουν φόρα! Με οδηγούς τους Χατζηδάκη-Γεωργιάδη που ζηλεύουν τη λεγόμενη «Σχολή του Σικάγο» (νεοφιλελεύθερη σκέψη που ρήμαξε πολλές χώρες), η κυβέρνηση Μητσοτάκη ετοιμάζεται να παρακάμψει το Σύνταγμα και να φέρει ξένα πανεπιστήμια στη χώρα. Να ιδιωτικοποιήσει τα ΑΕΙ. Για να καταβαραθρώσει τα δημόσια. Για να «δέσει» τα καινούργια με τις επιχειρήσεις. Για να ισοπεδώσει τα πτυχία. Για να στρώσει το δρόμο στις νεοφιλελεύθερες ανοησίες. Για να πάρει τη ρεβάνς από την Αριστερά. Θα νομοθετήσει. Θα κερδίσει; Θα δούμε. Προς το παρόν το θέμα είναι στα χέρια των αγωνιστών της Αριστεράς, των δημοκρατών, των σκεπτόμενων ανθρώπων. Ο Αννίβας είναι προ των πυλών.
***
Αχός βαρύς ακούγεται πολλά τουφέκια πέφτουν
μήνα σε αγώνα ρίχνονται, μήνα σε απεργίες;
Μηδέ σ’ αγώνα ρίχνονται, μηδέ σε απεργία
ο Περισσός ξεσάλωσε με φοβερές κουβέντες
που ο αγέρας σκόρπισε στο πρώτο φύσημά του.
Μαζί τού καλοστρώθηκαν οι φοιτητοπαρέες
που από λόγια φούσκωσαν μες στο βαρύ χειμώνα
μα δώθε-κείθε λάκισαν στις πρώτες δυσκολίες
σαν πετεινοί που λάλησαν μες στης αυγής το έβγα
μα και αυγά δεν κάνανε στου φεγγαριού το γέρμα.
(Σύγχρονο δημώδες άσμα)
