Μας φλόμωσαν με την κηδεία του τέως. Μόνο φωτοστέφανο δεν έβαλαν(;) στον αγγλόδουλο, ανόητο άνακτα, γιο της Φρειδερίκης και του Παύλου, που όρκισε τη χούντα, έζησε στη χλιδή, έκλεψε σαν κλεφτρόνι το Τατόι και ζητούσε, επειδή ήταν γιος του πατέρα του, να γίνει βασιλιάς. Από κοντά τα αστικά κόμματα που ψάρευαν τους μοιρολογούντες οπαδούς του. Ακόμα και η ψευτοαριστερά του κυβερνητισμού μάς ζητούσε να ξεχάσουμε τους εκτελεσμένους μας με βασιλική εντολή. Η πραγματική αριστερά δεν είχε κανένα λόγο να κλάψει. Στέρεψαν τα δάκρυά της πάνω στους τάφους των αγωνιστών. Θυμάται, αναστοχάζεται και σφίγγει τη γροθιά της. Στο βάθος του σκηνικού, ξεπροβάλλει ο Ροβεσπιέρος. Μέχρι το τέλος ενάντια στους βασιλιάδες.
***
Μπορεί η κυβέρνηση να υπερηφανεύεται για το κοφίνι του νοικοκυριού, αλλά οι τιμές θα πάρουν την ανηφόρα. Ιδιαίτερα στα γαλακτοκομικά προϊόντα. Η ΝΔ θα προσπαθήσει γλύφοντας τα μεγάλα σουπερμάρκετ να συγκρατήσει -ενόψει εκλογών- τις τιμές γιατί η ακρίβεια τραβάει την ανηφόρα και απ’ ό,τι δείχνουν τα πράγματα θα είναι το πρώτο στις εκλογικές αναφορές των εργαζομένων.
***
Όταν θέλουν μπορούν. Ο λόγος για την κυβέρνηση και τους εργολάβους της που έφτιαξαν το Τατόι σε χρόνο μηδέν. Από την άλλη καταδικάζουν τους μαθητές όταν αντιδρούν ενάντια στα μπαζωμένα ρέματα μπροστά στο σχολείο τους ή στο Αιγάλεω που κλείνουν σχολεία για να παρουσιάσουν μπουζουκοπολιτισμό. Διότι οι παραγωγικές δυνάμεις (εργαλεία) είναι αναπτυγμένα και οι προτάσεις δεν λείπουν. Αλλά απουσιάζει η θέληση και ένα σχέδιο που να είναι λαϊκό. Προέχει το Τατόι και οι εστεμμένοι αργόσχολοι. Πού να βρεθεί καιρός και χρήματα για το Κιάτο, το Αιγάλεω, τα Άνω Λιόσια. Εκεί στέλνονται τα ΜΑΤ με αλεξίσφαιρα και γεμάτα πιστόλια. Δύο κόσμοι, δύο πολιτικές. Ώσπου να ’ρθει ο κόσμος ανάποδα, που θα ’λεγε και ο Βάρναλης.
***
Μπούκωσε ο πόλεμος στην Ουκρανία. Καταρριφθέντα ελικόπτερα, ξεκοιλιασμένα κτίρια, διαλυμένες υποδομές και οικογένειες. Ταυτόχρονα, οι πέντε κολοσσοί της ενέργειας, BP, Τotal Energies, Exxon Μobil, Chevron και Shell τσέπωσαν κατά τη διάρκεια του πολέμου 200 δισ. δολάρια. Ακριβώς. Την ώρα που οι φτωχοί πεινάνε και κρυώνουν, τα μεγαθήρια του πετρελαίου ενέργειας φουσκώνουν από κέρδη και ο πόλεμος στην Ουκρανία καλά κρατεί. Δίπλα στα παραπάνω αξίζει να προσθέσουμε τα κέρδη των πολεμικών βιομηχανιών που συνδαυλίζουν τον πόλεμο για να έχουν την Ουκρανία σαν πεδίο άσκησης και αγορά όπλων.
