Όποιος θέλει να διαβάσει παραστατικά το φουρτούνιασμα μιας εποχής δεν έχει παρά να ανατρέξει στα «Λόγια της πλώρης» του Α. Καρκαβίτσα ή στο «Πόλεμος και ειρήνη» του Τολστόι. Ίσως και σε άλλα λογοτεχνήματα που δείχνουν γλαφυρά το θυμό της φύσης και των ανθρώπων. Αυτό σκεφτήκαμε όταν βλέπουμε και ακούμε φαντασιοπληξίες, αρλούμπες, ανοησίες και άλλα παρόμοια για δρόλαπες, τελώνια, αίμα παιδιών, δαιμόνια και καβαλιστικά σχήματα, εξαποδώ και όσα γέννησε η ανημπόρια των ανθρώπων, των αγράμματων και των κοινωνικά καθυστερημένων. Τα πράγματα είναι όμως απλά. Οι κοινωνίες εξελίχτηκαν λόγω της πάλης των τάξεων. Προόδευσαν όμως και από την ανάπτυξη των επιστημών. Στη ζωή, στην τεχνική, στα γράμματα, τις τέχνες. Τα εμβόλια λοιπόν είναι μια ανθρώπινη εφεύρεση. Το κέρδος από αυτά επίσης. Αλλά κανείς δε διανοείται να πάει στη Μόσχα με τα πόδια. Το αεροπλάνο, το σιδηρόδρομο, το αυτοκίνητο παίρνει. Τόσο απλά.
***
Ποιος είπε ότι το Βατικανό και η καθολική εκκλησία δεν εκσυγχρονίζεται; Παρακολουθήσαμε την επίσκεψη του Πάπα. Σε σχέση με το ντόπιο σούργελο που είναι στην προεδρία της Δημοκρατίας (Κ. Σακελλαροπουλου) ο Πάπας είχε μεταπτυχιακό στις κοινωνικές επιστήμες. Βέβαια είχε πίσω του 1200 χρόνια ίντριγκας, συνωμοσιών κλπ. Αλλά ο τύπος έκανε αναφορές στους Έλληνες τραγικούς, στον Όμηρο, την ψυχολογία, το κλίμα, τους πρόσφυγες κλπ. Πάπας των φτωχών δεν είναι, γι’ αυτά υπάρχουν οι κομμουνιστές, αλλά άξιος αστός διαφωτιστής είναι. Οι ντόπιοι εξαρτημένοι αστοί όλο σκονάκια και κοινοτοπίες, ανεξάρτητα αν όλοι τους υπηρετούν και αναπαράγουν το καπιταλιστικό σύστημα.
***
Θα χρειάζονταν πολλοί τόμοι για να αναπτύξει κάποιος την άβυσσο που χωρίζει τους κομμουνιστές από τον αναρχισμό. Σ’ επίπεδο φιλοσοφίας οι αναρχικοί γέρνουν, όταν δεν περνούν, στον ιδεαλισμό, στην πνευματοκρατία και τον εκλεκτικισμό, τσιμπολογώντας δώθε-κείθε ανάλογα με τα χούγια του καθενός ή της ομάδας του. Σ’ επίπεδο πολιτικής, δεν έχουν αναφορά σε τάξεις, αλλά στο ξεχωριστό άτομο, είναι ακραίοι φιλελεύθεροι ατομικιστές. Σ’ επίπεδο πράξης, αρνούνται την πραγματικότητα κι εκστασιάζονται από τη φλόγα τής μολότοφ, ανεξάρτητα πού πέφτει. Όπως διατείνεται όμως η στήλη «άλλο ν’ ανάβεις φωτιές και άλλο να φωτίζεις». Κατανοητό;
***
Σπάρθηκε η χώρα με στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ. Από τη Σούδα ως την Αλεξανδρούπολη και από το Άκτιο ως τη Λάρισα οι «Αμερικανοί» (βλέπε κυβέρνηση των ΗΠΑ) στήνουν πολεμικές πόλεις. Στην Αθήνα οι οσφυοκάμπτες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, έχοντας συμμάχους το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ (κυρίως), επιχαίρουν γιατί βρίσκονται κάτω από τη στρατιωτική ομπρέλα των ΗΠΑ. Όπως ο υπηρέτης που κρατάει το αλεξιβρόχιο του κυρίου του και γλιτώνει μερικές σταγόνες βροχής. Βρήκε ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός πρόσφορο έδαφος, του μούτρωσε και ο Ερντογάν και πήρε φόρα. Απέμειναν πολύ λίγοι στη χώρα μας -μέσα και το Μ-Λ ΚΚΕ- που υψώνουν ακόμα τη σημαία με τα συνθήματα «έξω οι βάσεις και το ΝΑΤΟ». Το ΚΚΕ ψάχνει και ψάχνεται… Αλλά η ιστορία της ταξικής πάλης είναι αμείλικτη. Και όλοι οι ριψάσπιδες θα λογοδοτήσουν. Αργά η γρήγορα.
