Το ακούσαμε κι αυτό! Ο Μητσοτάκης σε πλήρη απόγνωση μετά τα συλλαλητήρια ανακοίνωσε (15/03/2025) ότι θ’ ανατρέψει το κράτος προκειμένου να πετύχει τις αναδιαρθρώσεις του. Εννοεί φυσικά να ξεπουλήσει -με τον Χατζηδάκη- ό,τι απέμεινε όρθιο.
Αλλά ο αντικρατισμός του Μητσοτάκη πάει μακρυά. Ο γόνος των αστών, παράκλητος του πατέρα του, λίγο πριν ετοιμάσει τη νέα ομοβροντία αντιλαϊκών μέτρων επιχειρεί να διαλύσει το κράτος που τον γέννησε, τον ανάθρεψε και τον επέβαλε. Λίγο ακόμα και θα διαδηλώνει ενάντια στον εαυτό του. Μόνο που το αστικό κράτος θα διαλυθεί από το λαό, με τους πραγματικούς κομμουνιστές στην πρωτοπορία. Η ηγεσία του ΚΚΕ (δηλώσεις της Παπαρήγα) θα φυλάει τις τζαμαρίες γιατί δεν πρέπει να σπάσουν.
Η στήλη δε διεκδικεί τον τίτλο του κριτικού της τέχνης. Ωστόσο η γιούργια ενός θρησκόληπτου και ανόητου βουλευτή στην εθνική πινακοθήκη για να σπάσει τα έργα ενός ζωγράφου μάς βάζει σε δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Απ’ ό,τι είδαμε, τα λεγόμενα έργα είναι art provocature και από άποψη εικαστικής προσέγγισης είναι «δευτεράντζες». Βέβαια εκ των υστέρων μαθαίνουμε ότι ο ζωγράφος δεν εξέθεσε τα έργα που προβάλλουν οι τηλεοράσεις, αλλά και ο «ταύρος εν υαλοπωλείω» βουλευτής είχε μελετήσει τον καλλιτέχνη και έριχνε ό,τι εύρισκε. Βέβαια ο ζωομορφισμός σαν απεικόνιση του θεού δεν είναι καινούριο. Υπάρχει σε πολλούς λαούς με γνωστότερο αυτό των Αιγυπτίων (Άμων, Ρα κλπ). Αλλά σε μία σπαραγμένη κοινωνία βρήκαμε ένα ανούσιο έργο και ένα βαρεμένο βουλευτή για να ασχοληθούμε. Μάλλον θα ξαναδούμε τον Ιερώνυμο Μπος και τα κολασμένα έργα του και τις ζωγραφικές παραμορφώσεις του θείου ανά τους αιώνες. Αμήν.
Πριν αρκετό καιρό ένας νεαρός και «ψαγμένος» σύντροφος ρώτησε ένα παλιό στέλεχος του κόμματός μας σχετικά με το ζήτημα της ανεξαρτησίας του Κουρδιστάν. Ο τελευταίος απάντησε ότι «κατεβάσαμε» τους τόνους, όχι γιατί οι Κούρδοι δεν έχουν δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, αλλά γιατί εκεί μπήκαν οι ΗΠΑ και το ζήτημα απόχτησε πολυπλοκότητα. Τα γεγονότα στη Συρία τον δικαιώνουν. Αν ζούσε η Λούξεμπουργκ θα ’λεγε ανεξαρτησία παντί τρόπω, αν ζούσε ο Λένιν θα ’λεγε «ναι στο δικαίωμά τους, ναι στην κριτική μας». Ή όπως λέμε, η πολιτική κρίνει τα συνθήματα.
Ποιος δεν κατάλαβε ότι οι λύκοι θα φαγωθούν μεταξύ τους πριν πέσουν νεκροί από τα βόλια των κυνηγών; Ο λόγος για την Ευρ. Ένωση που προωθεί σχέδιο να αγοράζονται όπλα από Γαλλία, Γερμανία και Αγγλία αλλά όχι από τις… ΗΠΑ, όπως γινόταν ως τώρα. Στο σχέδιο αντιδρά η Πολωνία και η Ουγγαρία που θέλουν τον «Σαμ» αφεντικό στην Ευρώπη. Ο Α. Kubilius, διορισμένος επίτροπος Άμυνας, μας είπε ότι 450 εκ. ευρωπαίοι δεν πρέπει να εξαρτώνται από 340 εκ. αμερικανούς. Παρ’ όλα αυτά η Ευρώπη τρίζει. Η φαινομενική ενότητά της, το ουκρανικό, το φυσικό αέριο, οι πόλεμοι είναι αιτίες αποσάθρωσης. Αν βάλεις και τους φασίστες με γραβάτα, τότε το καπιταλιστικό τρελοκομείο είναι εδώ.
