Ώστε, όπως μας λέει ο Α. Τσίπρας, τα αστικά κόμματα παίρνουν «μαύρα χρήματα» τα οποία δεν γνωρίζουν οι πολίτες. Τι λες βρε παιδάκι μου! Εκτός από τις νόμιμες εισπράξεις από το κράτος, τα έκτακτα κονδύλια για τις εκλογές, τα κόμματα παίρνουν και ένα σκασμό χρήματα από χορηγούς κλπ, τα οποία είναι στη ζώνη του γκρίζου. Ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί υπάρχουν τέτοιας έκτασης διαφημιστικές εκστρατείες, τέτοιες τεράστιες προβολές και άλλα παρόμοια. Ποιοι είναι οι σπόνσορες των αστικών κομμάτων; Με τι ανταλλάγματα δίνουν λεφτά; Ποια είναι τα ποσά που καταθέτουν; Αναγνώστη/τρια, μικρή σημασία έχουν τα παραπάνω ερωτήματα. Στη σαπίλα του καπιταλισμού δεν υπάρχουν όρια. Βάλε τη φαντασία σου ν’ αναπτυχθεί.
Έχουμε συνηθίσει τους αστούς πολιτικούς να ορκίζονται πως ό,τι κάνουν γίνεται για το λαό και την πατρίδα. Από τον κανόνα δεν ξέφυγε ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας που, αφού πήρε το φωτοστέφανο, έβαλε πλώρη για αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μαζί με Γερουλάνο και μία πλειάδα πράσινων στελεχών κόντρα στον Ανδρουλάκη. Στο μεταξύ οι παρλάτες για πράσινη Αθήνα, πράσινη ανάπτυξη αποδείχνονται… πράσινα άλογα ενώ η αστυνομοκρατία, ιδιαίτερα στο κέντρο, καλά κρατεί. Αν αξίζει να συγκρατήσουμε κάτι είναι η ικανότητα των ΜΜΕ να βρίσκουν, να εφευρίσκουν και τελικά να επιβάλλουν τους «αρίστους» της αρεσκείας τους. Όπως ο Ρωμαίος αυτοκράτορας που έλεγε πώς μπορεί να κάνει το άλογο του… αυτοκράτορα!
Το χειμώνα έχει 120.000 κατοίκους ενώ το καλοκαίρι πολλαπλασιάζονται. Εύλογο είναι να έχει προβλήματα υδροδότησης αφού το δίκτυο είναι παμπάλαιο και οι μπουρζουάδες γέμισαν την Κέρκυρα πισίνες. Ο λόγος για το νησί των Φαιάκων που λέει το νερό νεράκι και η πόλη στενάζει από τη ζέστη, τα σκουπίδια και τη λειψυδρία. Ώσπου έπεσε η ιδέα το νησί να υδροδοτηθεί από την Αλβανία και το περίφημο νερό από το Μπλε Μάτι. Και βγήκαν στην επιφάνεια αρχαιολάτρες, μασόνοι, φασίστες, μισαλλόδοξοι, ανόητοι, παλιοί αριστοκράτες. -Μα από την Αλβανία; Καλύτερα να κορακιάσουμε. Στο μεταξύ στα χωριά ξανανοίγουν οι γεωτρήσεις και οι ιδέες για ιδιωτικοποίηση του νερού ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια.
Οι εκλογές της Γαλλίας αναθάρρησαν κάθε λογής ρεφορμιστές αφού το αντιφασιστικό -τάχα- μέτωπο είχε τη σφραγίδα του Μακρόν και των εργοδοτών. Ο Μακρόν στο βάθος φαίνεται να εύχεται επικράτηση της Λεπέν κι ας σκίζει τα ρούχα του για το αντίθετο. Ψήφισε τον αντιμεταναστευτικό νόμο, έστειλε την αστυνομία στις διαδηλώσεις, απείλησε με επέμβαση του στρατού, είναι στο πλευρό του Ζελένσκι και του Νετανιάχου, ο Μεσσίας αποδείχθηκε Ηρώδης. Στο μεταξύ κάθε απελθών πρωθυπουργός ανοίγει κι ένα ίδρυμα, όπως έκανε ο Τσίπρας για να παραδώσει μαθήματα δημοκρατίας. Άσχημοι καιροί, αναγνώστη. Και εδώ και εις Παρισίους.
