Τι έγινε στις 25 Μάρτη του 1821; Απολύτως τίποτα αν εξαιρέσουμε μερικές τουφεκιές στην Καλαμάτα που εξεγέρθηκε 2 μέρες πριν. Ο πολυδιαφημισμένος μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός ήταν στην Πάτρα και όσοι οπλαρχηγοί δεν προσκυνούσαν τους πασάδες αναζητούσαν βόλια για τα κουμπούρια τους. Αργότερα, πολύ αργότερα, Γάλλοι διανοούμενοι και ντόπιοι ιστορικοί σκέφτηκαν να ενώσουν τη γιορτή της Παναγίας και την υποτιθέμενη ευλογία των κλέφτικων όπλων. Έτσι προέκυψε η 25η Μαρτίου και η κατασκευή της. Αλλά το 1821, πελώριο σε δυναμική, με αγρότες, ναύτες, κλέφτες και επιτηδευματίες, είναι εδώ, μεγαλειώδες, γεννήτορας του νεοελληνικού έθνους, αδιαμφισβήτητο γεγονός όσο κι αν το υπονομεύουν κάτι αριστεριστές ιστορικοί, ανόητοι και υποκειμενιστές. Και αν θυμηθήκαμε την επέτειο είναι γιατί είδαμε στις εξέδρες τους πολιτικούς απογόνους των φιλότουρκων, των Νενέκων, των σκυμμένων και των άπραγων, των εχθρών του λαού. (O Νενέκος ήταν οπλαρχηγός της Αχαΐας που προσκύνησε τους Οθωμανούς).
Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι, λέει σοφά ο λαός μας. Αυτό θυμηθήκαμε με αφορμή τις διώξεις των εκπαιδευτικών -συμπεριλαμβανομένου και του Γιώργου Καββαδία, μέλους του Εκπαιδευτικού Ομίλου- και την άθλια στάση του ΠΑΜΕ. Καταφανώς καλύπτει το διώκτη διευθυντή εκπαίδευσης Πειραιά, σε βαθμό που ορισμένοι μιλούν για συναλλαγή. Συστρέφεται σα φίδι για να αποφύγει συνολική αγωνιστική απάντηση. Προσπαθεί «να βγει από τ’ αριστερά» λέγοντας ότι έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός. Εμείς δεν υπολογίζουμε ότι διώκονται δύο συναγωνιστές των «Αγωνιστικών Κινήσεων», ο Γ. Καββαδίας, ο πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ κλπ. Τα ίδια θα πράτταμε αν στο στόχαστρο ήταν μέλη του ΠΑΜΕ. Και πάντως δεν θα κάναμε συμμαχίες με όποιον λάχει για να λέμε «αύριο θα δούμε». Όσο γι’ αυτούς που παρακαλούν τον Περισσό, σύντομα θα καταλάβουν ότι ο ακολουθητισμός οδηγεί στο βούρκο.
Πλήθυναν τελευταία οι δολοφονίες γυναικών και οι διαμάχες στην οικογένεια. Στην πλειονότητά τους άνθρωποι φτωχοί, μεροκαματιάρηδες, μεροδούλι-μεροφάι, εύκολη λεία των ναρκωτικών, του περιθωρίου και των αρπακτικών των ΜΜΕ που καραδοκούν. Στην πλειονότητά τους, ανάμεσα φθοράς και αφθαρσίας, θα είχε όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε τι ψηφίζει στις εκλογές όλος αυτός ο στρατός των βιαστών και δολοφόνων και πού βρίσκεται ιδεολογικά. Η στήλη βάζει στοίχημα (που δεν είναι σύμφωνο με τις αρχές μας) πως η πλειονότητα του λούμπεν δολοφονικού περιθωρίου ανήκει στην ακροδεξιά και έχει φασιστικές αντιλήψεις. Υπάρχει διαφωνία;
Έχασε στις μεγάλες πόλεις, Κωνσταντινούπολη-Άγκυρα-Σμύρνη, έχασε κατά κράτος ο πολύς Ερντογάν. Από ό,τι φαίνεται το βιοτικό επίπεδο, η αχαλίνωτη ακρίβεια ήταν σπουδαιότερα από τα παραληρήματα της γαλάζιας πατρίδας και τα σύνορα της καρδιάς μας. Όχι ότι οι φιλελεύθεροι με τη σύμπραξη της Δύσης είναι καλύτεροι. Αλλά η αλαζονεία του σουλτάνου Ερντογάν δεν έπεισε τις μάζες στην Τουρκία που του γύρισαν την πλάτη. Αλλά η αριστερή διέξοδος στο δρόμο, στην πόλη, στο Κουρδιστάν, είναι μακριά και ο Ναζίμ Χικμέτ ακόμα δεν έφτασε στις μάζες. Ίδωμεν.
