Πέρα από τους άλλους αστικούς μύθους που «δίνουν και παίρνουν» (πρόοδος, σταθερότητα, ανάπτυξη, ασφάλεια κλπ), προβάλλεται προεκλογικά από πλευράς της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η εμπέδωση και η ανάπτυξη της «δημοκρατίας» κατά την περίοδο της διακυβέρνησής της, ενώ από πλευράς της αστικής αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ) καταγγέλλεται ο «αντιδημοκρατικός και αυταρχικός κατήφορος της κυβέρνησης» και λησμονούνται τα δικά της «αμαρτωλά» «έργα και ημέρες».
Όταν τα φύλλα συκής πέφτουν και όταν η σκληρή πραγματικότητα ξεσχίζει δημοκρατικές μάσκες και προσωπεία, τότε φαίνεται με μεγαλοπρέπεια ότι η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, που τόσο πολύ κάποιοι θαυμάζουν, δεν είναι παρά η «δικτατορία του κεφαλαίου», με κοινοβουλευτικό μανδύα. Μάλιστα πολλοί, όπως έκαναν και πρόσφατα με τη φιέστα της κηδείας του τέως βασιλιά, εκθειάζουν τη δημοκρατία, συγκρίνοντάς την με τη μοναρχία, τη χούντα και τη δικτατορία, ενώ κάποιοι άλλοι φθάνουν στο άλλο άκρο, λέγοντας ανιστόρητα ότι «η χούντα δεν τελείωσε το ’73» και ότι σήμερα έχουμε μια «ιδιότυπη χούντα». Κανείς βέβαια δεν πρέπει να παραγνωρίζει τις σημαντικές διαφορές τής σιδερόφρακτης δικτατορίας με την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, παρά το γεγονός ότι, από την άποψη της ταξικής τους ουσίας, έχουμε να κάνουμε με διαφορετικές μορφές άσκησης εξουσίας από και για την αστική τάξη και για τους ξένους «προστάτες» της.
Για ποια δημοκρατία όμως μπορούν να μιλάνε σήμερα όλοι αυτοί, μετά το δωδεκαετή μνημονιακό «γύψο» που βρέθηκε ο «εχθρός λαός» με το αστικό κοινοβούλιο να νομοθετεί καθ’ υπαγόρευση των δανειστών δυναστών;
Για ποια δημοκρατία μπορεί να περηφανεύεται η κυβέρνηση της ΝΔ, όταν στα τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησής της είχαμε σε βάθος, σε ένταση, σε έκταση και σε σκληρότητα μια πρωτοφανή, άνευ προηγουμένου, επίθεση σε πολιτικές ελευθερίες και σε δημοκρατικά δικαιώματα, καταχτήσεις αιώνων, σε χτυπήματα ακόμη και σε αυτά τα αστικά, συνταγματικά δικαιώματα, της εργασίας, της υγείας, της παιδείας της πρόνοιας, του «συνέρχεσθαι», της ενημέρωσης, με την κοινωνική σήψη και την μπόχα των σκανδάλων και των υποκλοπών, με την καταστολή και τις δολοφονίες, με ένα αστυνομικό κράτος που παραπέμπει στην αλήστου μνήμης ρήση του πατρός Μητσοτάκη προς τους αστυνομικούς, «το κράτος είστε εσείς».
Αναπτύσσει τη «δημοκρατία» ο νόμος Χατζηδάκη, σε συνέχεια των νόμων Αχτσιόγλου – Βρούτση, που έρχεται να πλήξει καίρια το δικαίωμα της απεργίας και να επιβάλει το ηλεκτρονικό φακέλωμα (ΓΕΜΗΣΟΕ) στα συνδικάτα, την «παρτάϊμ», ευέλικτη, εποχική, ωρομίσθια και απλήρωτη εργασία, που επιτρέπει στους χώρους δουλειάς να ανθίζει η πιο σκληρή εργοδοτική τρομοκρατία, να καταπατιούνται με τον πιο ωμό τρόπο κεκτημένα δικαιώματα. Πού βρίσκεται, άραγε, η ελευθερία των εργατών να υπερασπιστούν το δίκιο τους που τόσο βάναυσα προσβάλλεται;
Για ποια «δημοκρατία» μπορεί να μιλάει η ΝΔ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, που με νόμους κατάργησαν το δικαίωμα των Συλλογικών Συμβάσεων και καθήλωσαν τους μισθούς και τις συντάξεις εδώ και δώδεκα χρόνια, που έχουν οδηγήσει τρεις στους δέκα Έλληνες να «ζουν» στο όριο της ακραίας φτώχειας, που αυτόν -και τους προηγούμενους χειμώνες- κινδυνεύουν να πεθάνουν και από το κρύο, αφού το ηλεκτρικό ρεύμα -δημόσιο αγαθό- έχει αυξηθεί υπέρογκα, έχοντας εισαχθεί στο Χρηματιστήριο και έχοντας καταστεί άθυρμα κερδοφορίας των αρπακτικών ιδιωτών παρόχων της ενέργειας;
Ο λαός μας είδε, στην περίοδο της πανδημίας, τη «δημοκρατία» των χουντικής έμπνευσης απαγορεύσεων, της απαγόρευσης συγκέντρωσης άνω των τριών ατόμων, της τρομοκρατίας των ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΟΠΚΕ και των τρομονόμων, την κρατική βία και καταστολή να διογκώνονται και κάθε αγωνιστική κινητοποίηση να χτυπιέται αλύπητα. Είδε να πεθαίνουν χιλιάδες στους διαδρόμους των νοσοκομείων εκτός ΜΕΘ, να πλουτίζουν οι κλινικάρχες και το δικαίωμα της Δημόσιας Δωρεάν Υγείας να είναι ανέφικτο για το πορτοφόλι των φτωχών και λεπτομέρεια για το βαλάντιο των πλουσίων.
Βαρέθηκε το μόνιμο παραμύθι της «τυφλής» δικαιοσύνης, θεραπαινίδας του αστικού κράτους, να βγάζει παράνομες και καταχρηστικές όλες τις απεργίες και να αθωώνει τους πολιτικά υπεύθυνους για την πυρκαγιά στο Μάτι, την πλημμύρα στη Μάνδρα και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, που οδήγησαν στο θάνατο εκατοντάδων ανυπεράσπιστων πολιτών και για τις οποίες, στη φάση της εκδήλωσής τους, με κομπορρημοσύνη δίνονταν η υπόσχεση ότι «το μαχαίρι θα έφτανε στο κόκαλο», χωρίς ποτέ βέβαια να φτάνει. Διαπίστωσε ακόμη ότι δεν καταδικάστηκε κανένας από τους υπεύθυνους για τα διάφορα σκάνδαλα διαφθοράς, «Ζήμενς», «Νοβάρτις», «Παππά-Καλογρίτσα» κ.ά. Έμαθε ότι παραγράφηκαν τα κακουργήματα φοροδιαφυγής με τις διάφορες λίστες Λαγκάρντ, Λιχτενστάϊν, Λουξεμβούργου, Μπόργιανς κ.ά. Είκοσι χρόνια κοντεύουν να συμπληρωθούν από την ημέρα που ο κ. Θ. Τσουκάτος, σύμφωνα με ομολογία του, παρέλαβε ένα εκατομμύριο γερμανικά μάρκα από τα ταμεία της Ζήμενς για το ταμείο τού «εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ και η δικαστική αποτίμηση της υπόθεσης δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί.
Γεύτηκε την άγρια «δημοκρατική εφαρμογή» του νόμου της απαγόρευσης των διαδηλώσεων για να μη διαταραχθεί η -διαταραγμένη από την πολιτική τους- «κοινωνικοοικονομική ζωή». Που προκλητικά αποφυλακίζει το δολοφόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου ή τους διάφορους Λιγνάδηδες, ενώ η ίδια πολιτική που όπλισε το χέρι του Κορκονέα συνεχίζεται και εντείνεται ολοένα και περισσότερο, με νέες δολοφονίες, όπως εκείνη του 26χρονου ακτιβιστή Βασίλη Μάγγου στο Βόλο, του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα, του 16χρονου Ρομά Κώστα Φραγκούλη στη Θεσσαλονίκη, του Ζακ Κωστόπουλου στην Αθήνα. Είναι η ίδια πολιτική που επιτίθεται στον οργισμένο «έγκλειστο» λαό, που βγήκε στους δρόμους κόντρα στις απαγορεύσεις, στη Νέα Σμύρνη και αλλού, που δικάζει και χτυπάει τους ηρωικούς απεργούς της «Μαλαματίνα», τους διαδηλωτές ενάντια στα καταστροφικά περιβαλλοντικά εκτρώματα της «πράσινης» ενέργειας.
Οι εκπαιδευτικοί και οι φοιτητές είδαν τη «δημοκρατία» τους να καταργεί το Πανεπιστημιακό Άσυλο, να μπάζει στα Πανεπιστήμια την Πανεπιστημιακή Αστυνομία και να χτυπάει τους φοιτητές. Με την ΕΒΕ και άλλους ταξικούς φραγμούς πέταξε έξω από ΑΕΙ τα παιδιά των φτωχών οικογενειών, ενώ η Κεραμέως -υπουργός των κολεγίων- άνοιξε διάπλατα τις πόρτες τους στα βαλάντια των πλουσίων, εξισώνοντας τα πτυχία τους με αυτά των Δημόσιων ΑΕΙ, ιδρύοντας και στα ΑΕΙ τμήματα με δίδακτρα και για τις προπτυχιακές σπουδές.
Η «δημοκρατία» της κυβέρνησης ΝΔ, σε συνέχεια εκείνης του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζει να παραχωρεί στο μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο τον ένα μετά τον άλλο όλους τους νευραλγικούς τομείς (λιμάνια, αυτοκινητοδρόμους, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, σιδηροδρόμους) και κάθε τομέα του Δημοσίου, που έχει άμεση επίπτωση στην ποιότητα ζωής της εργατικής λαϊκής οικογένειας, φροντίζοντας προηγούμενα να τους απαξιώσουν.
Το απαύγασμα της «δημοκρατίας» τους γνώρισε ο λαός μας από την «πλουραλιστική» – μονοφωνική και συντεταγμένη με τις κυβερνητικές εντολές ενημέρωση, από τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ, με τους «πέντε μεγάλους», Αλαφούζο, Βαρδινογιάννη, Κυριακού, Μαρινάκη, Σαββίδη να καθορίζουν την ατζέντα, να επηρεάζουν την κοινή γνώμη, να μας βομβαρδίζουν με τα σκουπίδια τους, να κάνουν σίριαλ τα αλλεπάλληλα κοινωνικά εγκλήματα, να παρουσιάζουν με σεξιστικό τρόπο την γυναίκα, να αποχαυνώνουν και να αποπροσανατολίζουν το λαό, να λύνουν και να δένουν στο παρασκήνιο της πολιτικής και στο προσκήνιο της πραγματικής εξουσίας. Πιστεύει κανείς ότι ο Γεωργιάδης, ο Χατζηδάκης ή ο Αυγενάκης έχουν μεγαλύτερη εξουσία από τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Λάτση ή τον Μυτιληναίο;
Ακόμη και αυτή η κουτσουρεμένη απλή αναλογική, που διατηρούσε το φραγμό του 3% για τα μικρά κόμματα, τους ενοχλούσε και επανέφεραν ένα καλπονοθευτικό πλειοψηφικό σύστημα, πέραν του γεγονότος ότι το Κοινοβούλιο, με τις κακόφημες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου έφτασε στα όρια της κατάργησής του ή στην καλύτερη περίπτωση έγινε βιομηχανία αντιλαϊκών νόμων, άσχετων μεταμεσονύκτιων τροπολογιών ρουσφετιών και εξυπηρέτησης κομματικών ή ισχυρών οικονομικών συμφερόντων.
Αυτή είναι η «δημοκρατία» που επιτρέπει τη συμμετοχή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, στο σφαγείο άλλων λαών. Που μετέτρεψε τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανική βάση, που δίνει «γην και ύδωρ» στους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ-ΕΕ, που στέλνει όπλα στο καθεστώς Ζελένσκι ή που μετέχει στις επεμβάσεις των Γάλλων στην Αφρική, που -κάνοντας «γαργάρα» την αμερικανόπνευστη Συμφωνία των Πρεσπών- με περισσή υποτέλεια έχει μετατραπεί σε κολαούζο τους, για την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στο δυτικό μαντρί.
Τι να πει κανείς για τη «δημοκρατία» που θαλασσοπνίγει πρόσφυγες και μετανάστες, που στήνει τείχη στο Έβρο και στρατόπεδα συγκέντρωσης για αυτούς «της γης τους κολασμένους», θύματα των πολέμων και των επεμβάσεων, που με τις επαναπροωθήσεις τους πετάει έξω από την Ευρώπη-φρούριο;
Μήπως οι υποκλοπές είναι ή εξαίρεση ή ο κανόνας στη «δημοκρατία» τους ή μήπως κάποιος θα τιμωρηθεί γι’ αυτές; Η απάντηση του νέου διευθυντή τής ΕΥΠ στην αρμόδια Επιτροπή τής Βουλής, αλλά και του Κ. Μητσοτάκη στην Ολομέλεια, είναι πως «ουδείς εξαιρείται» των «νόμιμων επισυνδέσεων», για λόγους «Εθνικής Ασφαλείας». Άλλωστε οι υποκλοπές και οι παρακολουθήσεις -ιδιαίτερα των αριστερών- ποτέ δεν έπαψαν να γίνονται από όλες τις κυβερνήσεις.
Οι παρεμβάσεις, καθ’ υπαγόρευση της κυβέρνησης, του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ισίδ. Ντογιάκου και οι Ανεξάρτητες Αρχές, που κάποιοι τώρα τις υμνούν, δεν είναι καθόλου ανεξάρτητες, αλλά απόλυτα εξαρτημένες, διορισμένες και καλοταϊσμένες κι αυτές, όπως οι ΜΚΟ από τον κρατικό κορβανά, «δεμένες χειροπόδαρα» με τα μεγάλα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Απλά σε αυτή τη φάση χρησιμοποιούνται -όπως και τα σκάνδαλα στο προεκλογικό παιγνίδι- κατά πώς βολεύει τον καθένα.
Και είναι ειρωνεία, μετά από όλα αυτά, να γιορτάζεται κάθε 24 Ιούλη, η «αποκατάσταση της δημοκρατίας» στη χώρα μας, που έχει καταντήσει μια κακόγουστη φιέστα για την προβολή του «λάϊφ στάϊλ» του πολιτικού, δημοσιογραφικού και επιχειρηματικού κόσμου, ας αφήσουμε πως την πρώτη κυβέρνηση του «Εθνάρχη» Καραμανλή την όρκισε ο «Πρόεδρος της Δημοκρατίας»-χούντας, στρατηγός Γκιζίκης.
Προφανώς και δεν είναι αυτή η «δημοκρατία» του λαού και της εργατικής τάξης, δεν είναι αυτή για την οποία αγωνίστηκε το αντιδικτατορικό κίνημα. Σ’ αυτή τη «δημοκρατία», οι μόνοι που έχουν λόγο να χαίρονται για την ύπαρξή της είναι οι κεφαλαιοκράτες και όχι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα.
Και ο λαός, που δίκαια οργίζεται και αγανακτεί με το αίσχος των παρακολουθήσεων, της καταστολής, των σκανδάλων, με τη φτώχεια, το θάνατο και την ανεργία δεν μπορεί να εγκλωβιστεί στο αφήγημα για «έλλειμμα δημοκρατίας», για «τροποποιήσεις του Συντάγματος», «για όλα αυτά φταίει η κυβέρνηση Μητσοτάκη» και στον «αντιμητσοτακικό αγώνα», γιατί δίπλα στη Σκύλλα καιροφυλακτεί η Χάρυβδη.
Ο ποιητής, τον οποίο στον τίτλο τροποποιήσαμε, δείχνει το δρόμο:
«Αντισταθείτε»
«Πάρτε μαζί σας νερό. Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία»…
