Στη δίνη πολλαπλής κρίσης (οικονομική, πολιτική, υγειονομική, ενεργειακή, επισιτιστική) παραδέρνει η Αϊτή. Η φτωχή χώρα της Καραϊβικής (χώρα-απόπατος κατά τον Τραμπ, όπου το 60% βρίσκεται σε κατάσταση “επισιτιστικής επισφάλειας” σύμφωνα με τον ΟΗΕ, η ανεργία και ο πληθωρισμός καλπάζουν, το εθνικό νόμισμα έχει υποτιμηθεί κατά 50%, ενώ ένα νέο κύμα χολέρας σαρώνει τον πληθυσμό) αποτελεί διαχρονικά έρμαιο στις ορέξεις των Αμερικανών ιμπεριαλιστών. Πρόσχημα, στη συγκυρία, για νέα επέμβαση στην Αϊτή αποτελεί η κατάληψη του κυριότερου λιμανιού της από εγκληματικές συμμορίες του υποκόσμου (με τις οποίες ωστόσο συναγελάζονται φανερά και υπόγεια οι κατά καιρούς ντόπιοι “εθνοσωτήρες”-λακέδες των Αμερικανών επικυριάρχων). Καθώς αυτοί εμποδίζουν τη μεταφορά φυσικού αερίου και λοιπών προμηθειών, παροξύνοντας τη γενική παράλυση των βασικών (υπο)δομών της Αϊτής (μεταφορές, νοσοκομεία, ύδρευση κ.α.), οι ΗΠΑ και το Μεξικό απηύθυναν πρόταση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για την “αποστολή δύναμης ταχείας δράσης” στην πολύπαθη χώρα βαπτίζοντας τη (νέα) στρατιωτική επέμβαση ως “ανθρωπιστική αποστολή περιορισμένου χρόνου και ενδελεχώς σχεδιασμένη”.
Στις επιδιώξεις του αμερικανικού ιμπεριαλισμού αντιτάχθηκαν Ρωσία -Κίνα με το εύλογο επιχείρημα ότι μια τέτοια επιχείρηση θα βυθίσει την Αϊτή ακόμα περισσότερο στο χάος και την αστάθεια. Οι επεμβάσεις των Αμερικανών και το ανεβοκατέβασμα των ανδρείκελών τους στην εξουσία αποτελεί χιλιοπαιγμένο έργο στην ιστορία της Αϊτής και ο λαός της δε θέλει να το ξαναζήσει. Στα πλαίσια αυτά κλιμακώνονται οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις ενάντια στην πολιτική της φτώχειας, της ακρίβειας, της εξαθλίωσης και της ιμπεριαλιστικής ανάμειξης που προωθεί ο τωρινός εκλεκτός των ΗΠΑ και διορισμένος από αυτές, Ανρί.
