«Ήταν ένα πλοίο γεμάτο ανθρώπους που έλαβαν ψεύτικες υποσχέσεις για ασφαλές ταξίδι. Ο κίνδυνος ήταν τεράστιος, η μόνη εναλλακτική είναι να σπάσουμε τον κύκλο και να χτυπήσουμε τη ρίζα του προβλήματος με τα πλοία που φεύγουν από τη Νότια Μεσόγειο και ριψοκινδυνεύουν ζωές». (Μητσοτάκης, 29/6)
Τέσσερις μέρες μετά την εκλογή του -και χωρίς να ξεχάσει να εκφράσει την θλίψη του για το έγκλημα στην Πύλο- ο Μητσοτάκης στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ έκανε λόγο για την ανάγκη «καινοτόμων πολιτικών καταπολέμησης των διακινητών σε ευρωπαϊκό επίπεδο»! Ώστε να «αποτραπούν οι αναχωρήσεις που θέτουν τις ανθρώπινες ζωές σε κίνδυνο». Ώστε να χτυπηθεί το κακό στη ρίζα του… είπε.
Σε αυτή την «προσπάθεια διεθνοποίησης του προσφυγικού» -όπως παρουσιάστηκε από τους δημοσιογραφικούς παπαγάλους- βρήκε την αναγνώριση των έργων της ελληνικής κυβέρνησης από την πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Ρ. Μέτσολα), η οποία αντιμετώπισε το καινοτόμο αίτημα του Μητσοτάκη για την καταπολέμηση των διακινητών με κατανόηση, αλλά και με ενθουσιασμό… Για την ρηξικέλευθη πράγματι ελληνική κυβερνητική πρόταση.
Με την είδηση του «ναυαγίου», άλλωστε, είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις της Ούρσουλα Φον Ντερ Λάϊεν (πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) «Βαθύτατα λυπημένη από την είδηση του ναυαγίου στα ανοιχτά των ελληνικών ακτών και τους πολλούς θανάτους που αναφέρθηκαν. Ανησυχώ πολύ για τον αριθμό των αγνοουμένων. Πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε μαζί, με τα κράτη μέλη και τις τρίτες χώρες, για να αποτρέψουμε τέτοιες τραγωδίες».
Σχεδόν ταυτόχρονα είχαν εκκριθεί και τα δάκρυα του Σαρλ Μισέλ (πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου). «Βαθιά λυπημένος για το τραγικό ναυάγιο στα ανοικτά των ακτών της Πύλου, στη νότια Ελλάδα, με τόσες χαμένες ζωές νέων (ανθρώπων). Μια σπαρακτική υπενθύμιση ότι πρέπει να βάλουμε ένα τέλος στην αδίστακτη επιχείρηση των διακινητών. Οι ηγέτες της ΕΕ θα εξετάσουν το θέμα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου», σημειώνει ο Σαρλ Μισέλ.
Και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συνεδρίασε! Οι πρόεδροι της ΕΕ και οι ηγέτες της, με τον Μητσοτάκη σε εξέχουσα θέση και ρόλο, «βαθιά θλιμμένοι», έθεσαν στο επίκεντρο το μεταναστευτικό. Βαθιά ανθρωπιστές, δήλωσαν και κοινοποίησαν την αδιαπραγμάτευτη και αυστηρή απόφασή τους να βάλουν τέρμα σε αυτά τα εγκλήματα. Και κυρίως, ομόθυμα διακήρυξαν ότι θα χτυπήσουν το κακό στη… ρίζα του!
Οι αναχωρήσεις! Τελικά αυτές «θέτουν τις ανθρώπινες ζωές σε κίνδυνο». Αυτές ευθύνονται για τους χιλιάδες πνιγμένους της Μεσογείου. Οι αναχωρήσεις αυτών «που έλαβαν υποσχέσεις για ένα ασφαλές ταξίδι» όπως είπε ο γίγαντας της πολιτικής Μητσοτάκης. Έτσι κατανοεί το δρόμο, το δράμα και τη βία της προσφυγιάς αυτός που εσχάτως κατάλαβε ότι υπάρχουν «άνθρωποι που ζουν με το μισθό τους». Ως ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι που το κάνουν επειδή λαμβάνουν εγγυήσεις ασφάλειας… από κάποιους διακινητές.
Οι αναχωρήσεις και οι διακινητές. Αυτοί οι διακινητές, οι αδίστακτοι. Μετά το έγκλημα στην Πύλο, κυβερνητικά στελέχη, δημοσιογραφικά φερέφωνα, ακροδεξιά και σοσιαλδημοκρατία, μαζί με την ΕΕ και τους προέδρους της, όλοι αυτοί μαζί τα έβαλαν με τους διακινητές. Και ειδικά στην προεκλογική Ελλάδα οι κατηγορίες για ανοχή, ακόμη και για σχέσεις με τους διακινητές, έδιναν και έπαιρναν.
Αυτοί οι διακινητές ευθύνονται. Μια απίστευτη, ευθυγραμμισμένη και αδρά πληρωμένη δημοσιογραφία έχει αναλάβει να περιγράψει τους «νέους τύραννους». Άλλοτε σαν αυτούς που με τη δική τους βία, υποχρεώνουν εκατομμύρια ανθρώπους να μπουν στα σαπιοκάραβα τους. Και άλλοτε σαν ταξιδιωτικούς πράκτορες που υπόσχονται ασφαλείς κρουαζιέρες στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο και πείθουν αθώους και αφελείς να κάνουν το… «ταξίδι». Και οι γραβατωμένοι της ΕΕ και των συμβουλίων της κατέληξαν. Η ρίζα του κακού είναι οι διακινητές!
Οι διακινητές και οι αναχωρήσεις. Οι αναχωρήσεις για μια ήπειρο που δεν επιτρέπει τις αφίξεις. Για μια ΕΕ που με το κουστούμι της δημοκρατίας, εφαρμόζει την πιο απάνθρωπη, την πιο εγκληματική πολιτική απέναντι στα θύματά… της. Μια ΕΕ που, πίσω από την βιτρίνα του δικαιωματισμού και της πολυπολιτισμικότητας, κρύβει ένα φρούριο απανθρωπιάς, ένα οχυρό που περιβάλλεται από φράχτες και πολεμικά πλοία που βυθίζουν σαπιοκάραβα. Μια ΕΕ που όταν δεν «ανταμείβει» τους απόκληρους του πλανήτη με εργασιακά κάτεργα και ακραία εκμετάλλευση και καταπίεση, τους φυλακίζει σε απάνθρωπες συνθήκες και στρατόπεδα.
Άλλωστε σε μια ΕΕ που δεν επιτρέπει τις αφίξεις, ο Μητσοτάκης στο τελευταίο Συμβούλιο διαφήμισε τον περιορισμό τους κατά 90%. Και χειροκροτήθηκε από τους «βαθιά λυπημένους για το ναυάγιο της Πύλου» για αυτό το επίτευγμα. Το επίτευγμα της ΝΔ και της ΕΕ αφορά ένα στυγνό έγκλημα. Οι μαρτυρίες και οι αλήθειες για την Πύλο είναι η τελευταία ηχηρή καταγγελία. Στο βυθό της Μεσογείου και του Αιγαίου οι χιλιάδες πνιγμένοι μετανάστες είναι οι δολοφονημένοι της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ. Τα θύματα μιας απάνθρωπης πολιτικής που έχει και την υπογραφή της ελληνικής κυβέρνησης.
Οι υποκριτές με τις γραβάτες ψάχνουν τώρα τρόπο, σε «συνεργασία» με τους «διακινητές» των χωρών της Αφρικής, να σταματήσουν τις «ροές» λίγα μίλια πιο πριν. Ώστε να απαλλαγούν από αυτό το πολιτικό κόστος. Προσπαθούν να πνίξουν αυτούς τους ανθρώπους όχι στη μέση της Μεσογείου, αλλά στο τέλος της Αφρικής. Και παρουσιάζουν αυτή την «καινοτόμα πολιτική» ως κορυφαία στιγμή του ανθρωπισμού και της δημοκρατίας.
Αποκρουστικά υποκριτές, παριστάνουν τα περιστέρια. Παρακολουθούν «αθώοι» ένα παγκόσμιο καραβάνι απόκληρων και εξαθλιωμένων να περιφέρεται και να ψυχορραγεί από άκρη σε άκρη στον πλανήτη. Ένα καραβάνι που δεν είναι άλλο από τα θύματα της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας όπου γης. Δεν είναι άλλο από τα θύματα της πολιτικής τους. Της ΕΕ και των ΗΠΑ. Των πολύμορφων επεμβάσεων οικονομικών-πολιτικών και στρατιωτικών για τα αδίστακτα συμφέροντα -όχι των διακινητών αλλά- των δικών τους μονοπωλίων. Η Λιβύη και οι Λίβυοι από όπου ξεκινούν σήμερα τα γεμάτα σαπιοκάραβα δεν γνώριζαν τη μετανάστευση. Δεν την γνώριζαν μέχρι τη στιγμή που οι δημοκράτες των ΗΠΑ και της ΕΕ, αυτοί που σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, να βομβαρδίσουν τη χώρα τους. Δεν την γνώριζαν, μέχρι τη στιγμή που οι θύτες της ανθρωπότητας να καταληστεύσουν τον πλούτο της χώρας τους και, από ένα ανεξάρτητο κράτος, να τη μετατρέψουν σε ένα πεδίο συγκρούσεων πολέμαρχων και προτεκτοράτων ξένων συμφερόντων. Και τώρα, θλιμμένοι, αναζητούν τρόπους να «σταματήσουν… τις ροές».
Αυτοί οι υποκριτές είναι οι πραγματικοί δολοφόνοι. Αυτοί δολοφονούν τους λαούς πριν και αφού φτάσουν στη Μεσόγειο. Τα εγκλήματά τους οδηγούν τα εκατομμύρια των κατατρεγμένων στις ακτές της Μεσογείου. Αυτοί οι ίδιοι υποχρεώνουν τους απόκληρους και απεγνωσμένους να μπουν στα σαπιοκάραβα και όχι κάποιοι… διακινητές. Οι οποίοι, ως συμπλήρωμα αυτής της τραγωδίας, είναι βέβαιο ότι διαπλέκονται με τα αδίστακτα συμφέροντα των δυτικών.
Αυτό το «ταξίδι», όπως μόνο εγκεφαλικά νεκροί θα το χαρακτήριζαν, είναι ένα «ταξίδι» που γίνεται με αποκλειστική ευθύνη της ΕΕ και των ΗΠΑ. Σε αυτό το «ταξίδι» και οι «επιβάτες» και οι «ταξιδιωτικοί πράκτορες» και το «σκάφος», τα πάντα είναι δικά τους. Είναι δημιούργημα του δυτικού ιμπεριαλισμού, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των πολιτικών της.
Όσο και αν οι απολογητές αυτής της θηριωδίας θέλουν να παρουσιάζουν τα γεμάτα ψυχές σαπιοκάραβα ως κάτι ξένο που παράνομα προσπαθεί να εισαχθεί στην ΕΕ… στην πραγματικότητα είναι αυτό που δημιουργεί και εξάγει η ίδια ΕΕ και οι πολιτικές της στον πλανήτη.
Οι διακινητές και τα πλωτά φέρετρα είναι το δεύτερο πρόσωπο του Ιανού που κρύβεται πίσω από του θλιμμένους με τις γραβάτες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Οι κατατρεγμένοι του κόσμου, είναι σάρκα από τη σάρκα των λαών.
Να απαντήσουμε στην αποκρουστική και ύπουλη προπαγάνδα τους. Να αγωνιστούμε ενάντια στις πραγματικές αιτίες και τους υπεύθυνους. Ενάντια στην ιμπεριαλιστική θηριωδία και τους πολέμους της. Ενάντια στις εγκληματικές πολιτικές της ΕΕ και της κυβέρνησης της ΝΔ.
