Αποκαλυπτική για το όργιο κερδοσκοπίας στο οποίο έχουν επιδοθεί οι ενεργειακές εταιρείες και, μάλιστα, κάτω από την απόλυτη προστασία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, υπήρξε η συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή Ενέργειας και Εμπορίου της Βουλής, σε σχέση με το νέο νομοσχέδιο για την ενέργεια που ετοιμάζει το αρμόδιο υπουργείο.
Τα λαϊκά νοικοκυριά βέβαια γνωρίζουν πολύ καλά πως τα ψίχουλα που μέχρι σήμερα έχουν δοθεί όχι μόνο δεν ανακουφίζουν τα οικονομικά μιας οικογένειας που επιβαρύνονται ακόμη περισσότερο από τις υπέρογκες αυξήσεις στους λογαριασμούς του ρεύματος, αλλά πως στην πραγματικότητα πρόκειται για τον απόλυτο εμπαιγμό σε βάρος τους. Η περιβόητη κατάργηση της «ρήτρας αναπροσαρμογής» για την οποία κόμπαζε η κυβέρνηση, δεν είναι βέβαια τελικά κατάργηση, απλώς αντικαθίσταται από τα λεγόμενα «ασφάλιστρα κινδύνου».
Η συζήτηση στη Βουλή αποκάλυψε με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο πώς έχει στηθεί από πλευράς κυβέρνησης και εταιρειών – παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας όλο αυτό το παιχνίδι αδίστακτης κερδοσκοπίας σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Από επίσημα χείλη, που επιχείρησαν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, διατυπώθηκε πως «Οι προμηθευτές καλούνται να θέσουν την τιμή με την οποία θα πωλούν τον επόμενο μήνα. […] Αυτό σημαίνει, βέβαια, ότι οι προμηθευτές υποχρεούνται να αντισταθμίζουν τυχόν κινδύνους που μπορεί να υπάρχουν για τον επόμενο μήνα, δεν μπορούν να γνωρίζουν ποια θα είναι η τιμή και αυτά τα προϊόντα που οφείλουν να αγοράσουν, το ασφάλιστρο κινδύνου δηλαδή, προφανώς σε μια τόσο ευμετάβλητη αγορά που υπάρχει σήμερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, είναι πάρα πολύ ακριβά. Αυτός είναι λόγος που σε μια ενδεχομένως καθοδική αγορά, όπως αυτή που βλέπουμε σήμερα δηλαδή, σταδιακά πέφτει η τιμή του αερίου και δημιουργεί την αίσθηση ότι οι τιμολογήσεις είναι πολύ υψηλότερες από τις τελικές».
Επίσης, αποκαλύφθηκε και επίσημα πλέον πως:
-«την παράνομη επιβολή ρήτρας πρόωρης αποχώρησης σε συμβάσεις κυμαινόμενου τιμολογίου», την επέβαλαν εταιρείες, αφού προηγουμένως είχαν «μονομερώς αλλάξει το συμβόλαιο από σταθερό σε κυμαινόμενο».
-οι προμηθευτές «τείνουν να μη χρησιμοποιούν καν γραπτές συμβάσεις» και εφαρμόζουν τις «τηλεφωνικές συμβάσεις».
-μέσα από χιλιάδες αναφορές το τελευταίο διάστημα που αφορούν την έκδοση λογαριασμών χωρίς καταμέτρηση, «συμβαίνουν τέρατα», καθώς προκύπτουν περιπτώσεις καταναλωτών, οι οποίοι χρεώνονται για καταναλώσεις τις οποίες δεν έχουν κάνει, με βάση κάποια ιστορικότητα, με τιμές πάρα πολύ υψηλές σήμερα για τους έναντι λογαριασμούς. Με άλλα λόγια, «ο έναντι λογαριασμός εκδίδεται και ο καταναλωτής καλείται να πληρώσει ένα ποσό, το οποίο είναι εκτός προϋπολογισμού. Σε πολλές περιπτώσεις έχουν κάνει πάγιες εντολές που δεν καλύπτουν τον έναντι λογαριασμό, ο οποίος εκδίδεται, με αποτέλεσμα να απολέσουν και την έκπτωση συνέπειας –45% στον λογαριασμό, τον οποίο θα πληρώσει στο τέλος– και στο τέλος να βγει ένας εκκαθαριστικός λογαριασμός με βάση μια νέα τιμή, η οποία τιμή ανατρέχει σε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα τεσσάρων μηνών, που έχουν εκδοθεί οι έναντι λογαριασμοί και φτάνουμε σε ποσά τριπλάσια, τετραπλάσια, πολλαπλάσια, εν πάση περιπτώσει, αυτών που μια οικογένεια καταναλωτών έχει τη δυνατότητα να πληρώσει».
- «Ο ΔΕΔΔΗΕ καθυστερεί να καταγράψει τις καταμετρήσεις στα ρολόγια κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας και αυτό οφείλεται στο ότι ο εργολάβος δεν έχει προσωπικό ή θέλει να μειώσει τα έξοδα. Υπάρχουν καταγγελίες για λογαριασμούς 18.000 σε ένα χρόνο ή 20.000 έναν χρόνο, επειδή δεν πήγε να κάνει καταμέτρηση ο ΔΕΔΔΗΕ»
- Όσο για τις συστάσεις στις οποίες επιδίδεται η κυβέρνηση προς τις εταιρείες και υποτίθεται πιέζει με κυρώσεις, αυτές, όπως αποδεικνύεται, είναι κενό γράμμα καθώς ουδέποτε επιβάλλονται και ως εκ τούτου έχει δημιουργηθεί ένα περιβάλλον απέραντης ασυδοσίας. Μέσα σε αυτό όπως καταγγέλλεται «τουλάχιστον 11 εταιρείες έχουν κάνει μαζικές παραβιάσεις της νομοθεσίας», που ωστόσο δεν έχουν την παραμικρή κύρωση, καθώς απολαμβάνουν την απόλυτη κάλυψη της κυβέρνησης.
- Αυτό είναι το πλαίσιο αισχροκέρδειας που έχουν καταδικάσει κυβέρνηση και εταιρείες – πάροχοι τα λαϊκά νοικοκυριά. «Ρήτρες αναπροσαρμογής» που αντικαθίστανται από «ασφάλιστρα κινδύνου». Χρεώσεις «έναντι» που εκκαθαρίζονται έπειτα από 12 μήνες και με διαφορετικές χρεώσεις, φορτώνοντας τους λογαριασμούς με πολλά μηδενικά. Ανέξοδες συστάσεις προς τις εταιρείες ενέργειας που δεν καταλήγουν σε κυρώσεις. Συμβάσεις με «ψιλά γράμματα» μέσω τηλεφώνου. Παράλληλα, περιττό να αναφερθεί πως η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη υπολογίσει τα υπερκέρδη της παραγωγής μετά το καλοκαίρι του 2021, ώστε να φορολογήσει με 90% τους παρόχους, όπως είχε υποσχεθεί. Που ακόμη κι αν τελικά το κάνει, εύκολα συμπεραίνει κανείς προς ποια κατεύθυνση τελικά οι εταιρείες θα μετακυλήσουν τη «ζημιά»….
