Σε νέα φάση κλιμάκωσης βρίσκεται η αντιπαράθεση των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ με τη Ρωσία, σε τρία κρίσιμα μέτωπα, την Ανατολική Ουκρανία, Μαύρη Θάλασσα και Ανατολική Ευρώπη, ιδιαίτερα την Λευκορωσία, με αλληλοκατηγορίες, εκατέρωθεν απειλές και έντονη στρατιωτική κινητικότητα, που έρχονται να προστεθούν στην όξυνση που έχει ήδη συσσωρευθεί στην περιοχή τα τελευταία χρόνια.
Με συντονισμένες δηλώσεις εδώ και βδομάδες ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ κατηγορούν τη Ρωσία ότι έχει συγκεντρώσει πάνω από 100.000 στρατιώτες κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία και ότι «πιθανώς» σχεδιάζει «εισβολή» στο Ντονμπάς. Με αυτήν την επίκληση, οι ΝΑΤΟϊκές χώρες αυξάνουν συνεχώς τη στρατιωτική τους παρουσία στην περιοχή και ενισχύουν τις ουκρανικές Ενοπλες Δυνάμεις, με απανωτές αντίστοιχες διακυβερνητικές συμφωνίες (π.χ. ΗΠΑ, Βρετανία) και εξοπλιστικά προγράμματα.
Από την πλευρά της η Ρωσία καταγγέλλει τις αλλεπάλληλες ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις κοντά στα σύνορά της και ισχυρίζεται πως υπάρχουν «μηνύματα ότι πάνω από 120.000 Ουκρανοί στρατιώτες έχουν αναπτυχθεί κοντά στη ζώνη σύγκρουσης», μαζί με αντίστοιχο στρατιωτικό εξοπλισμό, ενισχύοντας τις ανησυχίες για «στρατιωτική λύση στο πρόβλημα του Ντονμπάς» με τη στήριξη της Δύσης. Κατηγορεί δε την Ουκρανία για «πολύ επικίνδυνο τυχοδιωκτισμό» που σημειώνεται «σε άμεση γειτνίαση με τα σύνορά μας». Στην πραγματικότητα, ενώ όλες οι πλευρές δηλώνουν ότι δεν επιδιώκουν στρατιωτική επέμβαση και κλιμάκωση, την ίδια ώρα προετοιμάζονται για μια ενδεχόμενη στρατιωτική σύγκρουση.
Σε αυτό το κλίμα έντασης, πραγματοποιήθηκε και η Σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, στη Ρίγα της Λετονίας, με βαριά ατζέντα και το στόχαστρο στη Ρωσία. Η ημερήσια διάταξη περιλάμβανε μεταξύ άλλων τις σχέσεις με τη Ρωσία, τον «έλεγχο των εξοπλισμών», το «Στρατηγικό Δόγμα» του ΝΑΤΟ, το Αφγανιστάν, το Σαχέλ, τα Δυτικά Βαλκάνια και την κατάσταση στα σύνορα της Λευκορωσίας, ενώ συμμετείχαν και οι υπουργοί Εξωτερικών της Ουκρανίας και της Γεωργίας. Να σημειωθεί πως ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών, ζήτησε από τις χώρες του ΝΑΤΟ να προχωρήσουν σε οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και να ενισχύσουν τη στρατιωτική τους παρουσία, σημειώνοντας πως «είμαστε πεπεισμένοι ότι ενώνοντας τις δυνάμεις μας, ενεργώντας με συντονισμένο τρόπο, μπορούμε να αποτρέψουμε τον Πρόεδρο Πούτιν και να τον ωθήσουμε να μην επιλέξει το χειρότερο σενάριο το οποίο θα ήταν μια στρατιωτική επιχείρηση».
Την ώρα μάλιστα που με βασικό κόμβο «διεκπεραίωσης» την Αλεξανδρούπολη, το ΝΑΤΟ συγκεντρώνει τεράστιες στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή, ρίχνοντας κι άλλο «λάδι στη φωτιά», ο Στόλτενμπεργκ μιλούσε για «απρόκλητη και ανεξήγητη στρατιωτική συσσώρευση» που ανεβάζει τις εντάσεις και διακινδυνεύει «λάθος υπολογισμούς», και απαιτούσε από τη Ρωσία «μείωση των εντάσεων και αποκλιμάκωση».
Στο μεταξύ, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν, σε μια κίνηση κλιμάκωσης της πίεσης προς τη Ρωσία, δήλωσε ότι προετοιμάζει «πρωτοβουλίες για την υπεράσπιση της Ουκρανίας». Σε άλλη δήλωσή του ανέφερε ότι «δεν δέχομαι τις κόκκινες γραμμές κανενός», απαντώντας για τις «κόκκινες γραμμές» που θέτει η Μόσχα απέναντι στη ΝΑΤΟϊκή επέκταση κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία.
Με «υπενθύμιση» των «κόκκινων γραμμών» της Ρωσίας στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό με ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ απάντησε ο Πούτιν, στην κλιμάκωση των «προειδοποιήσεων» και των απειλών της Δύσης κατά της Μόσχας. Ξεχώρισε ως «κόκκινη γραμμή» την επέκταση των στρατιωτικών υποδομών του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, επισημαίνοντας ότι η ανάπτυξη επιθετικών πυραυλικών συστημάτων σε αυτήν δεν θα μείνει αναπάντητη από τη Ρωσία. «Αν τέτοια επιθετικά συστήματα εμφανιστούν στην Ουκρανία, τότε ο χρόνος πτήσης των πυραύλων έως τη Μόσχα θα είναι περίπου 7 – 10 λεπτά, 5 λεπτά αν είναι υπερηχητικά όπλα. Τι πρέπει να κάνουμε τότε; Θα πρέπει να δημιουργήσουμε κάτι ανάλογο εναντίον αυτών που μας απειλούν. Και μπορούμε να το κάνουμε ήδη από τώρα. Η δημιουργία τέτοιων απειλών είναι η κόκκινη γραμμή».
«Οι ΗΠΑ διεξάγουν μια ειδική επιχείρηση για να επιδεινώσουν την κατάσταση γύρω από την Ουκρανία, ενώ μεταθέτουν την ευθύνη στη Ρωσία», σχολίασε από την πλευρά της η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχάροβα. «Βασίζεται σε προκλητικές ενέργειες κοντά στα σύνορα της Ρωσίας, με τη συνοδεία κατηγορητικής ρητορικής», σημείωσε. Υπενθυμίζεται ότι και η Ρωσία καταγγέλλει πως το Κίεβο έχει συγκεντρώσει -με τη στήριξη της Δύσης- πάνω από 100.000 στρατιώτες στην Ανατολική Ουκρανία, στην περιοχή του Ντονμπάς.
Από την αρχή της κλιμάκωσης της κρίσης στην Ουκρανία, αλλά και στην έκτακτη τηλεδιάσκεψη με τον Μπάιντεν, ο Πούτιν ζητάει με έμφαση γραπτές «αξιόπιστες και μακροπρόθεσμες εγγυήσεις ασφαλείας» από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους «που θα αποκλείουν κάθε περαιτέρω κίνηση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά και την ανάπτυξη οπλικών συστημάτων που μας απειλούν σε κοντινή απόσταση από το ρωσικό έδαφος».
Την ίδια στιγμή συνεχίζεται η γεωπολιτική αντιπαράθεση ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ με τη Λευκορωσία και τη Ρωσία, με αιχμή τη «μεταναστευτική κρίση» στα σύνορα Λευκορωσίας – Πολωνίας και την εκεί συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων. Σε ό,τι αφορά τη Λευκορωσία και τη «μεταναστευτική κρίση», ο Στόλτενμπεργκ μίλησε για «υβριδική εκστρατεία» με στόχο να ασκηθεί πίεση σε Πολωνία, Λετονία και Λιθουανία, σημειώνοντας πως «το ΝΑΤΟ συνεργάζεται στενά με την ΕΕ για την αντιμετώπισή της». Παράλληλα, σε μία ακόμα κίνηση κλιμάκωσης της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης στην περιοχή, οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η Βρετανία και ο Καναδάς προχώρησαν συντονισμένα στην 5η δέσμη κυρώσεων κατά της Λευκορωσίας, κατηγορώντας το «καθεστώς Λουκασένκο» για «συνεχείς επιθέσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις στοιχειώδεις ελευθερίες» και για «ενορχήστρωση της παράτυπης μετανάστευσης» στα σύνορα Λευκορωσίας – ΕΕ.
Την ίδια στιγμή κλιμακώνεται η όξυνση ανάμεσα σε Λευκορωσία και Ουκρανία. Το υπουργείο Αμυνας της Λευκορωσίας κάλεσε τον στρατιωτικό ακόλουθο της Ουκρανίας για να διαμαρτυρηθεί για «επανειλημμένες παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Λευκορωσίας από ουκρανικό αεροσκάφος» κατά τη διάρκεια ασκήσεων. Την επικίνδυνη κλιμάκωση της αντιπαράθεσης αποτυπώνουν και οι δηλώσεις του Λευκορώσου Προέδρου Λουκασένκο ότι αν το ΝΑΤΟ αναπτύξει πυρηνικά όπλα στη γειτονική Πολωνία «θα προτείνω στον Πούτιν να επιστρέψει τα πυρηνικά όπλα στη Λευκορωσία».
Την ίδια ώρα, το Κρεμλίνο εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη «σημαντική δήλωση» του Λουκασένκο, που αναγνώρισε την Κριμαία ως «ρωσικό έδαφος». Αντιδρώντας, ο Ουκρανός ΥΠΕΞ δήλωσε ότι «εάν η Λευκορωσία αναγνωρίσει όντως την παράνομη κατοχή της Κριμαίας από τη Ρωσία, αυτό θα επιφέρει ανεπανόρθωτο πλήγμα στις σχέσεις Ουκρανίας – Λευκορωσίας και θα προχωρήσουμε σε γενικευμένη αντίδραση». Προχωρώντας ένα ακόμα βήμα προς τη ρήξη με την Ουκρανία, ο Λευκορώσος Πρόεδρος δήλωσε ότι «θα υποστηρίξει τη Μόσχα σε περίπτωση επίθεσης από πλευράς Ουκρανίας» και ότι θα είναι «σε στενότατη σχέση με τη Ρωσία οικονομικά, νομικά και πολιτικά», ισχυριζόμενος ότι ποτέ δεν θα στηρίξει τους «εθνικιστές που κατέλαβαν την εξουσία στο Κίεβο», αλλά και ότι θα κάνει το παν «ώστε η Ουκρανία να γίνει δική μας, γιατί είναι δική μας η Ουκρανία, ο λαός εκεί είναι δικός μας».
Όλες αυτές οι εξελίξεις και η εκατέρωθεν πολεμική ρητορική, εντάσσονται στον αδυσώπητο ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό ανάμεσα σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και τη Ρωσία, που όσο θα ανακάμπτει και θα διεκδικεί ρόλο στους διεθνείς συσχετισμούς δύναμης, τόσο θα βρίσκεται αντιμέτωπη και θα συγκρούεται με τους δυτικούς ανταγωνιστές της, που θέλουν να την εκτοπίσουν από χώρες και περιοχές της δικιάς της επιρροής, φτάνοντας ακόμη και μέχρι τα σύνορά της. Τα τωρινά γεγονότα στην Ουκρανία αποτελούν συνέχεια της συντονισμένης επιχείρησης της Δύσης που ξεκίνησε με το πραξικόπημα στο Κίεβο, την ανατροπή της κυβέρνησης και την εγκαθίδρυση μιας ακροδεξιάς φιλοδυτικής κυβέρνησης που μοναδικό στόχο έχει την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την πρόσδεση στα Δυτικά αφεντικά της.
Την στιγμή που η μεγάλη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων αυξάνει τον κίνδυνο μιας σύρραξης με θύματα τους λαούς της περιοχής, στην χώρα μας η κυβέρνηση εμπλέκει τη χώρα στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και σχεδιασμούς. Τα αμερικανοΝΑΤΟϊκά στρατεύματα που συγκεντρώνονται στα ρωσικά σύνορα, περνούν αυτές τις μέρες από την Αλεξανδρούπολη, τα στρατηγικά βομβαρδιστικά των ΗΠΑ στη Μαύρη Θάλασσα πετούν με την κάλυψη των ελληνικών μαχητικών, ενώ στις στρατιωτικές βάσεις που περικυκλώνουν τη Ρωσία σημαντικό ρόλο έχουν αυτές που εγκαθίστανται στην Ελλάδα, με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται αυτό.
