Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι κινητοποιήσεις «των βουνών» και όχι μόνο. Παρακολουθούμε οι περισσότεροι, με απορία είναι η αλήθεια, ανθρώπους να παίρνουν τα βουνά για να υπερασπισθούν το φυσικό περιβάλλον και να αποτρέψουν τη λεηλασία και την καταστροφή του. Κινητοποιήσεις στα Άγραφα, στην Οξυά, τα Βαρδούσια, στην Οίτη, στην Αιτωλοακαρνανία, στην Πελοπόννησο, την Κρήτη, την Τήνο, την Σκύρο και σχεδόν σε όλη την Ελλάδα. Την ίδια ώρα οι τηλεθεατές του ΣΚΑΪ και άλλων «ευαγών ιδρυμάτων» ενημέρωσης, παρακολουθούν καταιγισμό από διαφημίσεις που προβάλλουν την πρωτοπόρα δράση κατασκευαστικών εταιρειών όπως η ΤΕΡΝΑ και άλλες παρόμοιες. Τι συμβαίνει άραγε και κάποιοι από μας πήραμε τα βουνά; Γιατί αναδεικνύεται και μαζικοποιείται με γρήγορους ρυθμούς ένα κίνημα για την σωτηρία των βουνών; Είναι άραγε μόνο περιβαλλοντικό το κίνητρο; Έχει να κάνει με την ομορφιά του δάσους και των βουνοκορφών που πρέπει να μείνει αδιατάρακτη;
Η απάντηση είναι πολύ απλή αν δούμε την πολιτική αλλά κυρίως την οικονομική διάσταση αυτού που πολύ συνοπτικά ονομάζουμε «πράσινη ενέργεια». Ο συνδυασμός τεράστιων οικονομικών συμφερόντων σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη ενεργειακά εποχή, παράλληλα με την ενεργειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης που χρηματοδοτεί με μεγάλα ποσά μονοπωλιακούς ομίλους για επενδύσεις στην παραγωγή ενέργειας, οδηγεί την χώρα μας σε μια ενεργειακή εξάρτηση από μονοπωλιακές εταιρείες εγχώριες και ξένες. Σε μια εποχή μάλιστα που για λόγους εθνικής ασφάλειας έπρεπε η ενέργεια να είναι αποκλειστικά δημόσια και στην υπηρεσία των εθνικών αλλά και των λαϊκών συμφερόντων, οι πολιτικές που υλοποιούνται, καταδικάζουν το λαό μας σε ενεργειακή φτώχεια σε συνδυασμό με την τεράστια υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
Τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και οι ελληνικές μνημονιακές κυβερνήσεις υποτέλειας, κινούνται στην ίδια κατεύθυνση όσον αφορά το ζήτημα της ενέργειας. Το σύνθημα είναι δήθεν να απεξαρτηθούμε από ρυπογόνες πηγές ενέργειας, όπως ο λιγνίτης, και να πάμε σε πιο φιλικές προς το περιβάλλον. Το πακέτο της κερδοσκοπίας δίνεται με ωραίο περιτύλιγμα! Έτσι αντί να επιλεγούν λύσεις με ουσιαστικό περιβαλλοντικό όφελος ( φίλτρα στις καμινάδες των λιγνιτικών σταθμών για παράδειγμα), που σημαίνει κόστος για τις μονοπωλιακές εταιρείες εκμετάλλευσης, επιλέγεται η λύση των ΑΠΕ με σκοπό και στόχο τη νέα και μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου. Παράγουμε Α/Γ, τις πουλάμε, παίρνουμε επιδοτήσεις μέσω των χάρτινων εταιρειών που στήνουμε σε κάθε χώρα, υπερτιμολογούμε και αφού δεν έχουμε βάλει δεκάρα τσακιστή από την τσέπη μας, εγκαταλείπουμε στην εικοσαετία τα διάσπαρτα αιολικά φαντάσματα τα οποία θα έχουν προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά. Την ίδια ώρα πουλάμε το ρεύμα σε έξτρα-large τιμές στο ελληνικό δημόσιο και στους ντόπιους ιθαγενείς που θα πληρώνουν νομίζοντας ότι προστατεύουν το περιβάλλον. Μια ματιά στο ΕΤΜΕΑΡ του λογαριασμού της ΔΕΗ θα πείσει και τον κάθε κακόπιστο.
Την ίδια ώρα το γερμανικό κεφάλαιο που ηγείται της οικονομικής λεηλασίας των φυσικών μας πόρων χτίζει νέα λιγνιτικά εργοστάσια στη Γερμανία (ο σταθμός παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος Datteln 4 των 1.100 MW, στην περιοχή της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, άνοιξε πρόσφατα) και κινείται για την εξαγορά ορυχείων λιγνίτη και λιγνιτικών σταθμών στη χώρα μας, εξασφαλίζοντας δικαιώματα που φθάνουν έως το 2070!
Για να τα υλοποιήσουν όλα αυτά βέβαια έχουν διαμορφώσει και το αντίστοιχο θεσμικό πλαίσιο, τόσο σε πανευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Πρόσφατα ψηφίσθηκε ο περιβαλλοντοκτόνος νόμος του Χατζηδάκη (Ν 4685/2020) που εκτός των άλλων προβλέπει fast-track αδειοδοτήσεις ακόμα και μέσα σε προστατευμένες περιοχές natura, εκπόνηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων από ιδιωτικές εταιρείες και όχι το Δημόσιο, ακόμη και ποινικές ευθύνες σε δασάρχες που δεν δίνουν αντίστοιχες άδειες! Το τραπέζι λοιπόν έχει στρωθεί και αναμένεται το φαγοπότι. Εδώ να προσθέσουμε ότι η κάθε εταιρεία μπορεί να καταθέσει αίτηση αδειοδότησης στην ΡΑΕ για οπουδήποτε και για όση δυναμικότητα θέλει, δεδομένου ότι Κτηματολόγιο και διευθετημένες χρήσεις γης δεν υπάρχουν. Μπορεί δηλαδή να στήσουν αιολικό πάρκο και συνοδό εργοστάσιο δίπλα σε αρχαιολογικούς, ιστορικούς, τουριστικούς, ακόμη και χώρους ιδιαίτερης και προστατευόμενης φυσικής ομορφιάς (natura). Χαρακτηριστικό επίσης του μεγέθους της κονόμας που στήνεται είναι και το πρόσφατο πακέτο που πανηγύρισε ο πρωθυπουργός από τις Βρυξέλλες. Σε αυτό υπάρχει σαφής κατεύθυνση τα όποια χρήματα της «βοήθειας» να κατευθυνθούν κυρίως σε τέτοιες δράσεις!!!
Για να κατανοήσει ο αναγνώστης τι σημαίνει με πρακτικά δεδομένα ένα μικρομεσαίο αιολικό πάρκο, παραθέτω τα στοιχεία. Στην περιοχή μας σχεδιάζεται λοιπόν εγκατάσταση από την ΤΕΡΝΑ 74 Α/Γ στις αλπικές κορυφές, σύνορα Ευρυτανίας – Φθιώτιδας, από το Πικροβούνι – Ράχες Τυμφρηστού – Καστρί – Κοκκάλια – Καράβι – Αλογοβούνι, μέχρι όλη την Οξυά (Σαράνταινα). Η έκταση που θα χρησιμοποιηθεί είναι περίπου 7.500 στρέμματα, με υποσταθμό 16 στρεμμάτων στα Κοκκάλια και 12 πυλώνες μεταφοράς από τις Ράχες Τυμφρηστού.
Οι Α/Γ είναι τύπου Ε-44/900 Energon (γερμανική), με διάμετρο πτερωτής 44 μέτρα και ολικό ύψος 77 μέτρα. Θα μπουν δηλαδή Α/Γ με ύψος από 120 έως 160 μέτρα! Για την κατασκευή της κυκλικής βάσης στήριξης κάθε μιας θα σκαφτεί χώρος 1.521 τ.μ. (για των 2 ΜW 5.281 τ.μ.) σε βάθος 4-6 μέτρων.
Για την πρόσβαση και τη σύνδεση μεταξύ των Α/Γ θα γίνει εσωτερική οδοποιία περίπου 25 χιλιομέτρων σε όλες τις κορυφογραμμές. Με την ανοχή δε της δασικής υπηρεσίας προβλέπεται να διανοιχτούν υπάρχοντες δασικοί δρόμοι των 5-7 μέτρων, σε πλάτος 12 μ.(!) για τις μεταφορές των μηχανημάτων και των υλικών. Εννοείται πως σε κάθε τμήμα του έργου θα στηθεί και από ένα εργοτάξιο!
Από τα παραπάνω λοιπόν προκύπτει ότι το έγκλημα που πρόκειται να συντελεστεί δεν γίνεται για να προστατευθεί το περιβάλλον. Η λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη» προωθείται με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος και την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής. Όμως οι πραγματικοί στόχοι της συγκεκριμένης πολιτικής είναι:
α) Η επιτάχυνση της «απελευθέρωσης» του ενεργειακού τομέα απ’ την κρατική ευθύνη και η ιδιωτικοποίηση της παραγωγής και διανομής της ενέργειας, προκειμένου να αυξηθούν τα κέρδη των ενεργειακών επιχειρηματικών ομίλων.
β) Ο περιορισμός της εξάρτησης της οικονομίας της ΕΕ απ’ τα εισαγόμενα καύσιμα, ώστε να μειωθεί η υπεροχή των ΗΠΑ και της Ρωσίας στο σκέλος του πετρελαίου και του φυσικού αερίου έναντι της ΕΕ.
γ) Η προώθηση της σχετικής τεχνολογίας και τα αντίστοιχα «πράσινα» εμπορεύματα (όπως οι Α/Γ) στη διεθνή αγορά.
Το κίνημα των «βουνών» λοιπόν δεν είναι ένα κίνημα απλά «φυσιολατρικό». Είναι ένα κίνημα βαθιά πολιτικό στη βάση του, που δεν έχει στόχο μόνο την προστασία του περιβάλλοντος. Πρωτίστως έχει ως προτεραιότητα την υπεράσπιση του φυσικού πλούτου της χώρας και προτάσσει στόχους που φέρνουν στο επίκεντρο την ανάγκη για δημόσια ενέργεια σε όφελος του λαού μας με ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων.
Όσο η ποιότητα ζωής στις πόλεις υποβαθμίζεται, η ανάγκη απόδρασης στο φυσικό τοπίο θα γίνεται συνεχώς μεγαλύτερη. Εξάλλου το τοπίο, φυσικό και πολιτισμικό, είναι ο βασικός πόλος έλξης των Ελλήνων και των ξένων επισκεπτών στην πατρίδα μας που στηρίζουν τις τοπικές οικονομίες στα νησιά και τελευταία και στα ορεινά χωριά.
Σήμερα η χώρα μας έχει τις υλικές προϋποθέσεις για να καλύψει τις ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών και της βιομηχανίας σε ενέργεια. Διαθέτει έμπειρο, πολυάριθμο εργατικό δυναμικό υψηλής τεχνολογικής και επιστημονικής ειδίκευσης. Διαθέτει σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, όπως ο λιγνίτης, το υδάτινο δυναμικό, τη γεωθερμία, τον αέρα, τον ήλιο. Μόνο ένας κεντρικά σχεδιασμένος φορέας αξιοποίησης ενέργειας σε συνδυασμό με πλήρη σεβασμό στο περιβάλλον μπορεί να δώσει απάντηση στην κάλυψη των ενεργειακών αναγκών. Προφανώς η εγκατάσταση των αιολικών πάρκων που προωθείται στην περιοχή των Βαρδουσίων και της Οξυάς αλλά και όλων των βουνών της χώρας μας, δεν γίνεται στο πλαίσιο μιας ισόρροπης ανάπτυξης για την ικανοποίηση των ενεργειακών αναγκών του λαού, αλλά στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης των μεγάλων ενεργειακών μονοπωλίων, που σκοπό έχουν αποκλειστικά το κέρδος, θυσιάζοντας γι’ αυτό και το περιβάλλον.
Γι’ αυτούς τους λόγους λοιπόν «πήραμε τα βουνά» όλοι εμείς που είμαστε αντίθετοι, σ’ αυτό το έγκλημα. Γι’ αυτούς τους λόγους πιστεύουμε ότι θα γίνουμε περισσότεροι και γι’ αυτούς τους λόγους πιστεύουμε ότι θα νικήσουμε…
Μαστροκώστας Κώστας
Μέλος της ΣΕ «ΟΧΙ ΑΙΟΛΙΚΑ ΣΤΗΝ ΟΞΥΑ»
