Ήξεραν! Υπήρχαν έγκαιρες επιστημονικές διαπιστώσεις και προγνώσεις που, με εκπληκτική ακρίβεια, είχαν διαβλέψει και προειδοποιήσει για την προδιαγεγραμμένη ολική καταστροφή, αν δεν υπάρξει αντιπλημμυρικός σχεδιασμός, αν δεν υλοποιηθούν συγκεκριμένα, υποδεικνυόμενα έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης. Υπήρξε και ο «Ιανός», ηχηρό καμπανάκι αφύπνισης, μόλις τρία χρόνια πριν. Και αδιαφόρησαν. Επέλεξαν να μην κάνουν τίποτε ουσιαστικά. Μάλιστα, πριν λίγες μέρες, στις 31 Αυγούστου, ζήτησαν να απενταχθούν από το περιβόητο Ταμείο Ανάκαμψης αντιπλημμυρικά έργα!
Πρόκειται για μια συνειδητή, εγκληματική πολιτική μιας κυβέρνησης που αδιαφορεί πλήρως και σκανδαλωδώς να διαμορφώσει τους κατάλληλους μηχανισμούς και να πάρει τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη, την αποτροπή και την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, για την προστασία της ζωής, της περιουσίας, της υγείας, της εργασίας των εργατολαϊκών στρωμάτων και του φυσικού περιβάλλοντος. Μιας κυβέρνησης που περιφρονεί βαθιά το λαό και τη χώρα, που ξέρει μόνο να υπηρετεί και να υποκλίνεται στους ισχυρούς, ξένους και ντόπιους. Αυτή και μόνο είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα.
Και αυτή η πραγματικότητα επιβεβαιώθηκε και μετά. Όταν η Θεσσαλία άρχισε να πνίγεται, δίπλα στην εγκληματική έλλειψη κάθε πρόληψης και αποτροπής εμφανίστηκε η εγκληματική αδιαφορία και αδράνεια, η κραυγαλέα διαχειριστική ανεπάρκεια και ανικανότητα της κυβέρνησης και των εμπλεκόμενων φορέων να διασώσουν, να βοηθήσουν, να προστατεύσουν ανθρώπινες ζωές, σπίτια, καλλιέργειες και ζώα, περιουσίες, παραγωγικές μονάδες, υποδομές, τον τόπο ολόκληρο από την τρομακτική καταστροφή. Ο εύφορος κάμπος μετατράπηκε σε μια απέραντη υγρή χωματερή. Οι αβοήθητοι και εγκαταλελειμμένοι κάτοικοί του είναι, τώρα, αντιμέτωποι με μια δραματική ανθρωπιστική, υγειονομική, οικονομική και περιβαλλοντική κρίση. Και το μέγεθος της ανθρώπινης αυτής τραγωδίας σκεπάζεται από ένα βαρύ πέπλο σιωπής.
Μετά την ασύλληπτη τραγωδία των πυρκαγιών, η ανυπολόγιστης έντασης και έκτασης καταστροφή στη Θεσσαλία, σε μια από τις παραγωγικότερες και πολυπληθέστερες περιφέρειες της χώρας, αποτελεί μια ακόμη τραγικότερη εξέλιξη με επιπτώσεις πανελλαδικών και παλλαϊκών διαστάσεων, ένα νέο, ισχυρό πλήγμα στο δοκιμαζόμενο σκληρά, εδώ και δεκατρία χρόνια, λαό και τόπο μας.
Θράσος και κυνισμός
Δυόμισι μόλις μήνες μετά την ισχυρή επικράτηση της ΝΔ στις εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου, η κυβερνητική αλαζονεία της νίκης και του 41%, οι μύθοι περί διαχειριστικής επάρκειας και αποτελεσματικότητας του «επιτελικού κράτους» στις μεγάλες κρίσεις, οι επηρμένες πρωθυπουργικές διακηρύξεις περί «πολυδιάστατου εκσυγχρονισμού» και το πολιτικό κεφάλαιο του Κυρ. Μητσοτάκη κάηκαν στις στάχτες του καλοκαιριού και βούλιαξαν στις λάσπες του Σεπτεμβρίου.
Από το βήμα της ΔΕΘ, ο κρυπτόμενος επί πολλές ημέρες Κυρ. Μητσοτάκης ξεπέρασε κάθε προηγούμενο αποποίησης ευθυνών. Ισχυρίστηκε, για άλλη μια φορά, πως αποκλειστικά υπεύθυνη και αιτία όλων των δεινών είναι η κλιματική αλλαγή… Με απύθμενο θράσος, μάλιστα, διαβεβαίωσε πως «λειτούργησε το επιτελικό κράτος»! Και προετοίμασε το έδαφος για την υποχρεωτική ασφάλιση κατοικιών και επιχειρήσεων έναντι κινδύνων από φυσικές καταστροφές – ένα νέο χαράτσι για τη λαϊκή οικογένεια, ένα νέο προκλητικό δώρο στις ασφαλιστικές εταιρείες και τράπεζες. Μια επιπλέον κυνική ομολογία ότι, και στις μελλοντικές καταστροφές, το κράτος θα είναι απόν και η προστασία της λαϊκής κατοικίας είναι και θα είναι ζήτημα ατομικής ευθύνης. Με την αμερικανική εμπειρία ασφάλισης να επιβεβαιώνει πως μια τέτοια εξέλιξη θα είναι μια τεράστια αρπαχτή των ασφαλιστικών εταιρειών χωρίς αντίκρισμα για την προστασία της λαϊκής περιουσίας.
Η σκηνοθεσία αυτής της παραπλανητικής πραγματικότητας, για την τάχα αποτελεσματικότητα του κυβερνητικού μηχανισμού, που προβλήθηκε από τον κυβερνητικό προπαγανδιστικό μηχανισμό και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με την τραγική πραγματικότητα που βιώνουν οι πλημμυροπαθείς και τα εργατολαϊκά στρώματα.
Τα όποια κυβερνητικά μέτρα, οι αποζημιώσεις, τα επιδόματα, οι παροχές είναι σταγόνα στον ωκεανό των κατεστραμμένων περιουσιών και ζωών. Η δυσφορία και η οργή διαπερνούν το σώμα της ελληνικής κοινωνίας.
Ο πλήρης εκφυλισμός!
Ουρές και συνωστισμός… Πάνω από 147.000 πολίτες προσήλθαν, πανελλαδικά, για να εκλέξουν τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Περίπου 40.000 γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας καταβάλλοντας δύο ευρώ! Η περιβόητη -αμερικανικής προέλευσης- «συμμετοχική δημοκρατία» (την οποία εγκαινίασε στην Ελλάδα ο Γ. Παπανδρέου κατά την εκλογή του στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ και υιοθέτησε αργότερα και ο Αλ. Τσίπρας στο ΣΥΡΙΖΑ) θριάμβευσε για άλλη μια φορά!
Πρόκειται, στην πραγματικότητα, για κατάργηση της πραγματικής δημοκρατίας σε ένα κόμμα, μέσω δήθεν «πλατιών» δημοκρατικών διαδικασιών. Οι ζωντανές εσωκομματικές διαδικασίες και διεργασίες όπου τα ενεργά μέλη κάθε συλλογικότητας συζητούν διεξοδικά, ψηφίζουν, αποφασίζουν, αντικαθίστανται από την εφήμερη εκλογική προτίμηση του κάθε τυχόντα -του «ισχυρού» υποτίθεται πολίτη- που κινητοποιείται μόνο σε τέτοιες διαδικασίες, αφού έχει βομβαρδιστεί επικοινωνιακά και χειραγωγηθεί μέσα από τα κατευθυνόμενα μηνύματα και παραπληροφόρηση των κοινωνικών δικτύων και των ΜΜΕ για να νομιμοποιήσει επιλογές προσώπων και πολιτικών που εκπορεύονται από ισχυρά συμφέροντα. Μια κραυγαλέα περιφρόνηση και ακύρωση των οργανωμένων συλλογικοτήτων και της πραγματικής δημοκρατίας, με τη δήθεν «εκλογή από τη βάση» να υπηρετεί τελικά σχεδιασμούς αντιδημοκρατικούς και αντιλαϊκούς.
Και η «βάση» μίλησε! Ο Στ. Κασσελάκης, ένας εφοπλιστής εξ Αμερικής ορμώμενος, με σχέσεις με την Goldman Sachs (η οποία έπαιξε κρίσιμο ρόλο στη μνημονιακή λεηλασία του λαού και της χώρας μας), συνεργάτης του CSIS (Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών που ελέγχεται από το αμερικανικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα και χαράζει στρατηγική, επικεφαλής του οποίου έχει διατελέσει το γνωστό «γεράκι» Ζμπίγκινιου Μπρεζίνσκι), με συμμετοχή στην εκλογική καμπάνια του Μπάιντεν, παντελώς άγνωστος στο πανελλήνιο μέχρι πρότινος, χωρίς καμία πολιτική διαδρομή και συγκρότηση, πρώην θαυμαστής του Κυρ. Μητσοτάκη, όχι αριστερός και μη μέλος του ΣΥΡΙΖΑ(!), μέσα σε είκοσι μόλις ημέρες, εξασφάλισε καθαρό προβάδισμα έναντι του μέχρι πρότινος φαβορί, της Έφης Αχτσιόγλου. Και θεωρείται, πλέον, αυτός το ακλόνητο φαβορί στο δεύτερο γύρο! Με στελέχη, βουλευτές και παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ να υποκλίνονται σε αυτόν και να δηλώνουν την υποστήριξή τους, ο ένας μετά τον άλλο.
Ένας ουρανοκατέβατος, ένας φυτευτός, μια καρικατούρα πολιτικού, προαλείφεται για πρόεδρος σε ένα κόμμα που ονομάζεται Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς! Ελέω, προφανώς, ισχυρών κέντρων των ΗΠΑ και της εγχώριας ολιγαρχίας, που τον εκτόξευσαν στη δημόσια ζωή της χώρας με όλους τους δυνατούς τρόπους, αναδεικνύοντάς τον σε πρόσωπο των ημερών… Με το λάιφ στάιλ να κυριαρχεί και την πολιτική να είναι απούσα.
Είναι η τελική φάση εκφυλισμού του ΣΥΡΙΖΑ που καμώθηκε πως ήταν η Αριστερά για να υπηρετήσει τελικά τις ΗΠΑ, την ΕΕ και την ελληνική οικονομική ολιγαρχία, σε μια κρίσιμη γι’ αυτούς φάση, όταν η λαϊκή αμφισβήτηση και ριζοσπαστικοποίηση έβαζε σε κίνδυνο την πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα των Μνημονίων. Ο συνήθης ρόλος και η αποστολή του ρεφορμισμού, παντού και πάντα, διασώστης της αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού.
Και είναι η τελική μετάλλαξή του, όπως όλα δείχνουν, ακόμη και στην περίπτωση που ο Στ. Κασσελάκης δεν επικρατήσει τελικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ύστερα από τη βαθιά ιδεολογικοπολιτική κρίση που τον διακατέχει, μετά την απώλεια της κυβερνητικής εξουσίας και την τελευταία εκλογική του συντριβή, αποτέλεσμα της ολοκληρωτικής διάψευσης των λαϊκών προσδοκιών, παραδίδεται παντελώς, πετώντας και τα τελευταία προσχηματικά ψήγματα «αριστερών» αναφορών. Είναι η προδιαγεγραμμένη πορεία όλων των ρεφορμιστικών κομμάτων. Την παρακολουθήσαμε σε όλη την Ευρώπη, τα τελευταία χρόνια.
Οι σχεδιασμοί αυτών που κρατούν τα νήματα των εξελίξεων στην Ελλάδα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, με πρόεδρο τον Στ. Κασσελλάκη, να μετασχηματιστεί σε ένα αντίγραφο του αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος και να αποτελέσει μαζί με τη ΝΔ του Κυρ. Μητσοτάκη το δίπολο ενός πλήρως αμερικανοποιημένου πολιτικού συστήματος. Αυτές είναι οι βλέψεις. Έγινε ολοφάνερο από όλη την προπαγάνδα που συνόδευσε την εκλογική διαδικασία με το που «εμφανίστηκε» ο Στ. Κασσελάκης. Και με αυτή την προοπτική προσαρμόζονται, πλέον, όλα τα ασπόνδυλα πολιτικά στελέχη, βουλευτές και παράγοντες που λιβανίζουν και υποστηρίζουν το «τίποτα» των ισχυρών κέντρων, προκειμένου να εξασφαλίσουν μια θέση στο θίασό του, την επόμενη μέρα… Διασυρμός και κατάντια!
Δεν λείπουν βεβαίως τα «συντροφικά» μαχαιρώματα, οι ίντριγκες, τα λεγόμενα fake news, οι προβοκάτσιες και τα εξώδικα, με τον παραιτηθέντα Αλ. Τσίπρα σε ύπουλο -για άλλη μια φορά- ρόλο. Είναι οι αναπόφευκτοι νοσηροί κλυδωνισμοί στην πορεία της πλήρους προσαρμογής και εκφυλισμού, που ο πρώην αδιαμφισβήτητος ηγέτης τροχοδρόμησε, πειθήνιος εκτελεστής της υπερατλαντικής επιβολής στα διαδραματιζόμενα στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
