Ένας χρόνος πανδημίας έκλεισε αυτές τις μέρες, με τραγικές συνέπειες για την ανθρωπότητα. Συνέπειες που δεν περιορίζονται στα της υγειονομικής κρίσης, στην οδυνηρή πραγματικότητα των αποσαθρωμένων -από τους απανταχού κρατούντες- δημόσιων συστημάτων υγείας, που καλούνται να αντιμετωπίσουν μια πρωτοφανή κατάσταση και ασφυκτιούν στα πρόθυρα της κατάρρευσης, και στον δραματικό απολογισμό εκατομμυρίων κρουσμάτων και θανάτων. Οι συνέπειες είναι ευρύτερες και αγγίζουν, πλέον, κάθε πτυχή της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Ζόφος καταπλακώνει τον πλανήτη. Αλλά και κάποιες σπίθες ελπιδοφόρων εξελίξεων σημειώνονται, κόντρα στην κατευθυνόμενη, καταιγιστική διασπορά ανασφάλειας και φόβου, που επιχειρεί να παραλύσει και χειραγωγήσει τους λαούς και να ακυρώσει οποιαδήποτε αγωνιστική λαϊκή δυναμική. Η αμφισβήτηση της προπαγάνδας θανάτου, η οργή και οι εστίες αντίστασης στη σφοδρή αντεργατική και αντιλαϊκή επίθεση, που ξεδιπλώνεται σε όλο τον κόσμο, αυξάνονται, δυναμώνουν.
Ενώ το τρίτο κύμα της πανδημίας εξαπλώνεται, οι κυβερνήσεις συνεχίζουν -εμμονικά- την ίδια εγκληματική πολιτική διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης, αδιάφορες -στην πραγματικότητα- για την υγεία και τη ζωή των λαών. Απανωτά τυφλά λοκντάουν, καθολική άρνηση στήριξης και ενίσχυσης των δημόσιων συστημάτων υγείας, ανυπαρξία ουσιαστικών μέτρων πρόληψης και αντιμετώπισης της πανδημίας, αδράνειες και σπασμωδικές κινήσεις, προχειρότητες, αντιφάσεις και παλινωδίες, αποτελούν την κοινή πολιτική τους, με μικρές διαφοροποιήσεις.
Αδιάφοροι, ανίκανοι και αντίθετοι στο να εξασφαλιστούν -με το ανάλογο κόστος- ασφαλείς υγειονομικές συνθήκες, καταπλακώνουν τον πλανήτη με ένα βαρύ πέπλο γενικευμένης ανασφάλειας και διάχυτου φόβου, παραπληροφορούν, διαδίδουν ψεύδη, τρομοκρατούν. Και για να κρύψουν την ενοχή τους για τη δραματική εξέλιξη της πανδημίας, παριστάνουν τους θεματοφύλακες της υγείας και της ζωής των λαών. Επιστρατεύουν, λοιπόν, περιορισμούς και απαγορεύσεις, τον εκφοβισμό και εγκλεισμό των πολιτών, τον αυταρχισμό και την καταστολή, την ιδεολογική χειραγώγηση. Αστυνομίες, ειδικές δυνάμεις, στρατοί, πολιτοφυλακές επιτηρούν την προστασία -τάχα- της υγείας των πολιτών, με πρόστιμα, συλλήψεις, εκτεταμένη άγρια βία. Και αποποιούμενοι τις ευθύνες τους, τις μεταφέρουν στους «ανεύθυνους» και «απείθαρχους» πολίτες, ασκώντας μαζική τρομοκρατία με το ιδεολόγημα της «ατομικής ευθύνης». Μια καθ’ όλα προσχηματική πολιτική που σκοπό έχει να διασφαλίσει την πολιτική επιβίωση ανάλγητων κυβερνήσεων.
Σαρώνουν ό,τι έχει απομείνει από τις λαϊκές και εργατικές κατακτήσεις
Αλλά οι λαοί δεν δοκιμάζονται σκληρά μόνο από τα αλλεπάλληλα επιδημικά κύματα, την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας από τις κυβερνήσεις και την γενικευμένη κατασταλτική πολιτική. Δεν διαπιστώνουν μόνο πως τα εμβόλια και τα περίφημα προγράμματα εμβολιασμού έχουν μετατραπεί σε εργαλείο οξύτατου οικονομικού και γεωπολιτικού ανταγωνισμού και επιρροής, σε μέσο ασύστολης κερδοσκοπίας των πολυεθνικών φαρμάκου με συνεργούς και όργανα τις κυβερνήσεις των ισχυρών κρατών. Τα όσα διαδραματίζονται, αυτές τις μέρες, με το εμβόλιο της βρετανικής Astra Zeneca είναι εξόχως ενδεικτικά και αποκαλυπτικά. Πίσω από την αναστολή της χρήσης του εμβολίου, στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, βρίσκεται ο άγριος ανταγωνισμός των ισχυρών της ΕΕ -Γερμανίας και Γαλλίας, πρωτίστως- με το Ηνωμένο Βασίλειο, στη μετά το Brexit εποχή.
Η πανδημία έδωσε το έναυσμα για κλιμάκωση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας σε όλο τον κόσμο. Μετά από δέκα χρόνια παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, όπου μια σφοδρή αντιλαϊκή πολιτική σάρωσε τις οικονομικές, κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις των λαών στο λεγόμενο ανεπτυγμένο δυτικό κόσμο, νέες αντιλαϊκές εξελίξεις σημειώνονται. Η οξεία συρρίκνωση των καπιταλιστικών οικονομιών λόγω της κατακόρυφης πτώσης της οικονομικής δραστηριότητας, η εκτόξευση του δημόσιου χρέους και τα τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα αντιμετωπίζονται από τις ολιγαρχίες του κόσμου ετούτου με τα συνήθη μέσα. Για να προστατεύσουν και διασφαλίσουν τον πλούτο και τα συμφέροντά τους, προχωρούν, με άλλοθι, πρόσχημα και όχημα την πανδημία, σε μέτρα που σαρώνουν ό,τι έχει απομείνει από τις λαϊκές και εργατικές κατακτήσεις. Η ακραία φτώχεια και εξαθλίωση επεκτείνονται ραγδαία στη μεγάλη πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Η καπιταλιστική εκμετάλλευση απογειώνεται, εξασφαλίζοντας τεράστια συγκέντρωση πλούτου σε μια ελάχιστη μειοψηφία. Οι ταξικές ανισότητες και αντιθέσεις παροξύνονται.
Επιπλέον, πολιτικά δικαιώματα και λαϊκές ελευθερίες καρατομούνται. Αδιανόητα, μέχρι χθες, μέτρα ασφυκτικού ελέγχου και επιτήρησης των πολιτών δοκιμάζονται και καθιερώνονται. Αντιδραστικές νομοθετικές ρυθμίσεις, ο αυταρχισμός, η αστυνομική βία και καταστολή των λαϊκών αντιδράσεων είναι στην ημερήσια διάταξη. Η ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης προϋποθέτει και συμβαδίζει με συνθήκες ακραίου αυταρχισμού και άγριας βίας.
Ωστόσο, η πλατιά λαϊκή οργή και διαμαρτυρία δυναμώνουν σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι εστίες αντίστασης πολλαπλασιάζονται, οι λαοί αφυπνίζονται, αγωνίζονται. Η πολυπλόκαμη τρομοκρατία των κρατούντων και το πυκνό σκοτάδι που επιβάλλουν για όλες τις δραματικές πτυχές της πραγματικότητας δεν μπορούν να ανακόψουν την εκδήλωση της οργής, την αντίσταση, τους αγώνες που ξεσπούν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Ομολογούν ανοιχτά τη χρεοκοπία της πολιτικής τους
Και στην Ελλάδα; Στον ένα χρόνο της πανδημίας, η κυβέρνηση ΝΔ εφάρμοσε μια πολιτική εναρμονισμένη και υπαγορευμένη -τελικά- από τους ισχυρούς της ΕΕ. Αρχής γενομένης από τα μέτρα που πήρε, ή δεν πήρε, μέχρι τα εμβόλια της «ελευθερίας». Με την τραγική υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας να είναι αμετακίνητη επιλογή της, στο εξωφρενικό σημείο -μάλιστα- να συντάσσει κρατικό προϋπολογισμό για το 2021 -ενώ η πανδημία εξελίσσεται και κορυφώνεται- με μειωμένες τις δαπάνες για την Υγεία κατά 572 δισ.!!! Τέτοιο αίσχος! Και όχι μόνο δεν επίταξε τον ιδιωτικό τομέα Υγείας, αλλά τον τροφοδότησε με σκανδαλώδη «αγορά υπηρεσιών».
Επιπλέον, όπως η συντριπτική πλειοψηφία των κυβερνήσεων της «ανεπτυγμένης Δύσης», δεν υιοθέτησε το μόνο αποτελεσματικό επιδημιολογικό μοντέλο των μαζικών επαναλαμβανόμενων τεστ και των μηχανισμών ιχνηλάτησης. Έτσι, μετά από ένα ολόκληρο χρόνο, δεν υπάρχει αξιόπιστη επιδημιολογική καταγραφή στη χώρα. Η βασική χρησιμότητα των όσων τεστ πραγματοποιούνται -ευκαιριακά, χωρίς πρόγραμμα και στόχευση- εξαντλείται στην τρομοκράτηση της κοινωνίας με εφιαλτικές αναφορές για την αλματώδη αύξηση των κρουσμάτων. Ακόμη, επί ένα ολόκληρο χρόνο, η κυβέρνηση Κυρ. Μητσοτάκη δεν πήρε κανένα μέτρο ώστε τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τα εργοστάσια, τα χωράφια, οι χώροι δουλειάς, οι κλειστές δομές να μην μετατρέπονται σε εστίες αναζωπύρωσης και υπερμετάδοσης του ιού.
Αυτά είναι τα πεπραγμένα της. Εν ολίγοις, τυφλά λοκντάουν, προχειρότητες, μπαλώματα, σπασμωδικά αντιφατικά μέτρα και οδηγίες, παλινωδίες, εύκολες «λύσεις», προκλητική αδιαφορία -δηλαδή- για την υγεία και τη ζωή του λαού.
Και τώρα, τη στιγμή που σημειώνεται ρεκόρ νέων κρουσμάτων και διασωληνωμένων, όταν τα δημόσια νοσοκομεία έχουν γονατίσει και το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό έχει εξουθενωθεί, όταν οι «υπεύθυνοι ειδικοί» -επίσης ένοχοι για την παρούσα τραγική κατάσταση- κραυγάζουν για εφιαλτική επιδημιολογική εικόνα, ο πρωθυπουργός και αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες, σε μια στροφή 180ο, διακηρύσσουν και αναγγέλλουν τη «νέα ‘έξυπνη’ στρατηγική» άμεσης και σταδιακής χαλάρωσης των μέτρων «ώστε να γίνουν εκ νέου ενεργοί οι πολίτες»!!!
Τραγέλαφος! Ευτράπελα καμώματα, αν δεν είχαν παίξει και συνεχίζουν να παίζουν με την υγεία και τη ζωή του λαού. Υπάρχει πιο ανοιχτή ομολογία για την ολοκληρωτική χρεοκοπία της μέχρι τώρα πολιτικής τους; Υπάρχει ισχυρότερη απόδειξη πως απλώς τσαλαβουτούν πότε εδώ και πότε εκεί, με κραυγαλέες αντιφάσεις; Τέλος, η «κόπωση της κοινωνίας», την οποία επικαλείται τώρα ο πρωθυπουργός, μήπως δεν είναι μόνο και απλώς «κόπωση», αλλά μια πλατιά λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή που έχει αρχίσει ήδη να εκφράζεται αγωνιστικά στις συνεχείς, μαζικές διαδηλώσεις, επιβάλλοντας εκτός των άλλων την κυβερνητική αναδίπλωση και τη «νέα ‘έξυπνη’ στρατηγική»;
Όσο και αν προσπαθούν, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, με την απροκάλυπτη συνδρομή των εξαγορασμένων ΜΜΕ, να κατασκευάζουν μια πλασματική πραγματικότητα επιτυχιών και να αποποιούνται κάθε δική τους ευθύνη, όσο και αν με τη σαρωτική επίθεση περί «ατομικής ευθύνης» επιχειρούν να ενοχοποιήσουν τους «απείθαρχους» πολίτες, τη νεολαία που «δεν συμμορφώνεται», τους υγειονομικούς που δεν εμβολιάζονται, τους «ανεύθυνους» διαδηλωτές κ.ο.κ., η πραγματικότητα βοά πως η ολέθρια κατάσταση που βιώνουμε οφείλεται -αποκλειστικά- στην εγκληματική τους πολιτική. Διαχρονική και τρέχουσα.
