«Πρωταγωνιστής της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι ο δάσκαλος και ο καθηγητής, το κυριότερο συστατικό της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι οι σχέσεις που αναπτύσσει ο εκπαιδευτικός με τον μαθητή. Αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Αυτό το οποίο ερχόμαστε να κάνουμε σήμερα είναι να κάνουμε ευκολότερη τη δουλειά τους», τόνισε ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης, τη στιγμή που με το νομοσχέδιο για το «ψηφιακό σχολείο» προβλέπει ακριβώς το αντίθετο και πριμοδοτεί μια «ψηφιακή μυθοποίηση»!
Γιατί την ώρα που ο υπουργός Παιδείας μιλούσε για το ψηφιακό σχολείο, γονείς 345 μαθητών του 1ου Γυμνασίου Παπάγου έστελναν την τέταρτη επιστολή διαμαρτυρίας στο υπουργείο για να θυμίσουν ότι «ξέχασε» να τους στείλει ορισμένους καθηγητές από την αρχή της σχολικής χρονιάς μέχρι τώρα!
Ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης οραματίζεται -και βρίσκει τα σχετικά, ουκ ολίγα κονδύλια για- το λεγόμενο «ψηφιακό σχολείο» την ίδια στιγμή που στο σχολείο του σήμερα σοβάδες πέφτουν από τα ταβάνια Δημοτικών, πρεβάζια καταρρέουν από τα μπαλκόνια Γυμνασίων, αίθουσες πλημμυρίζουν στην πρώτη βροχή, καγκελόπορτες καταπλακώνουν μαθητές, λέβητας σκάει και σκοτώνει μαθητή, ενώ δεκάδες άλλοι δηλητηριάζονται από αλλοιωμένα «σχολικά γεύματα».
«Κοινός παρονομαστής» των παραπάνω η εργολαβοποίηση υπηρεσιών, με τη σίτιση και τη σχολική στέγη να γίνονται πεδία επιχειρηματικής δράσης και το δημόσιο σχολείο συνολικά «αλώνι» για κάθε λογής επιχειρηματικά συμφέροντα, με το μικρότερο δυνατό κόστος και το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος.
Γιατί τα λέμε αυτά; Ας εξηγηθούμε:
Την εβδομάδα που μας πέρασε, ο Κυριάκος Πιερρακάκης, υπέγραψε τρεις διαφορετικές αποφάσεις πρόθεσης χρηματοδότησης, με συνολικό κονδύλι περίπου 2,1 εκατ. ευρώ. για διάφορα, ψηφιακά κυρίως, έργα. Καμία δεν αφορά προσπάθειες εξωραϊσμού της κακής κατάστασης των σχολείων στη χώρα.
Η πρώτη τιτλοφορείται «Έρευνα για τη μετάβαση σε μια Νέα Σχολική Τάξη για τις ανάγκες των δομών του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού» με κονδύλι 1.488.000 ευρώ.
Η δεύτερη ονομάζεται «Υποστηρικτικές Υπηρεσίες στο ΥΠΑΙΘΑ για την προώθηση και υλοποίηση δράσεων, έργων και προγραμμάτων Ψηφιακού Μετασχηματισμού στο χώρο της Παιδείας» με κονδύλι 350.000 ευρώ.
Η τρίτη αποκαλείται «Τεχνολογική Έρευνα και Ανάπτυξη στην Κυβερνοασφάλεια Πληροφοριακών Συστημάτων και Ψηφιακών Υποδομών του ΥΠΑΙΘΑ» με κονδύλι 239.320 ευρώ.
Τι θα «αγοράσουμε» λοιπόν για την εκπαίδευση πληρώνοντας 2,1 εκατ, ευρώ;
Οποιοσδήποτε διαβάζει πίσω από τις λέξεις, αντιλαμβάνεται ότι θα δώσουμε 2,1 εκ. ευρώ για να αγοράσουμε πράγματα όπως «εμπεριστατωμένες αναλύσεις, τεχνολογικές μελέτες και πρότυπες λύσεις», «υποβοήθηση του Υπουργείου, ως προς την υλοποίηση, εκτέλεση και διαχείριση δράσεων, έργων και προγραμμάτων στο χώρο της παιδείας που αφορούν στον τομέα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και των νέων και ανοικτών τεχνολογιών» και άλλα τέτοια εξαιρετικά.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι γνωστές παραπλανητικές διακηρύξεις για το λεγόμενο «ψηφιακό σχολείο» και όλη αυτή η «φιλολογία» του ψηφιακού μετασχηματισμού δεν είναι τίποτε περισσότερο από το «e-παντεσπάνι» μιας… υποβαθμισμένης εκπαίδευσης και δεν αποτελεί παρά ένα προπέτασμα καπνού, ένα είδος φιοριτούρας, χρήσιμης σε κάθε περίπτωση για να καλύψει το βαρύ πυροβολικό του μοντέλου που προωθεί το ΥΠΑΙΘΑ.
Δεν είναι τυχαία η ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής, που καταλήγει ως εξής:
«Για ποιο σύγχρονο ψηφιακό σχολείο μας μιλάνε; Για εκείνο που πέφτει η ψευδοροφή και παίρνει μαζί και τον διαδραστικό πίνακα; Για εκείνο που καθημερινά τα παιδιά κινδυνεύουν να τραυματιστούν ή και κάτι χειρότερο;
Ίσως ο κ. Πιερρακάκης μαζί με τον ευγενή οραματισμό του για το ψηφιακό σχολείο του μέλλοντος, να κοιτούσε λίγο και την πραγματικότητα του σήμερα -που έχει το ελάττωμα να μην συμβαδίζει πάντα με τα υψηλά οράματα.
Αυτό ναι, θα ήταν αδιαμφισβήτητα μια χειροπιαστή παρακαταθήκη στην Παιδεία».
Εμείς στέλνουμε τάμπλετ στα σχολεία, η Σουηδία …τα παροπλίζει!
Την ώρα που ο υπουργός Παιδείας μαζί με τον πρωθυπουργό εξήγγειλαν με υπερηφάνεια το «Ψηφιακό σχολείο», χαρακτηρίζοντάς το μάλιστα «επανάσταση για την παιδεία» και αποφάσιζαν να αντικαταστήσουν στα σχολεία των απομακρυσμένων περιοχών, σε πρώτη φάση, τη ζωντανή διδασκαλία με την τηλεκπαίδευση, τα τάμπλετ και τα λάπτοπ, σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες με υψηλό επίπεδο δημόσιας εκπαίδευσης, όπως λχ η Σουηδία, στρέφονται ξανά στο χάρτινο βιβλίο, καθώς διαπίστωσαν ότι τα πολλά ψηφιακά εργαλεία στην τρυφερή μαθητική ηλικία, εντέλει, πετυχαίνουν αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που προσδοκούσαν!
Για να αντιμετωπιστεί μάλιστα η πτώση της Σουηδίας στις επιδόσεις ανάγνωσης στην τέταρτη δημοτικού, η σουηδική κυβέρνηση ανακοίνωσε μια επένδυση αξίας 685 εκατομμυρίων kr (50 εκατομμυρίων λιρών) σε αγορές βιβλίων για σχολεία φέτος. Άλλα 500 εκατ. kr. θα δαπανώνται ετησίως το 2024 και το 2025 για να επιταχυνθεί η επιστροφή των σχολικών βιβλίων.
Παράλληλα όλο και πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια οι έρευνες που επισημαίνουν ότι η υπερβολική χρήση οθονών κατά τη διάρκεια των σχολικών μαθημάτων μπορεί να κάνει τους νέους να μείνουν πίσω στα βασικά μαθήματα.
«Υπάρχουν σαφείς επιστημονικές αποδείξεις ότι τα ψηφιακά εργαλεία επηρεάζουν αντί να ενισχύουν τη μάθηση των μαθητών», αναφέρει το Ινστιτούτο Karolinska της Σουηδίας, μια ιδιαίτερα σεβαστή ιατρική σχολή που επικεντρώνεται στην έρευνα, σε δήλωση που έγινε τον Αύγουστο που μας πέρασε σχετικά με την εθνική στρατηγική ψηφιοποίησης της χώρας στην εκπαίδευση.
«Πιστεύουμε ότι η εστίαση θα πρέπει να επιστρέψει στην απόκτηση γνώσης μέσω έντυπων εγχειριδίων και τεχνογνωσίας των εκπαιδευτικών, αντί της απόκτησης γνώσης κυρίως από ελεύθερα διαθέσιμες ψηφιακές πηγές που δεν έχουν ελεγχθεί για ακρίβεια».
Μια μεγάλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την καθηγήτρια Anne Mangen του νορβηγικού Πανεπιστημίου Στάβανγκερ, σε συνεργασία με τον νευροφυσιολόγο Jean-Luc Velay του Πανεπιστημίου της Μασσαλίας, έδειξε ότι η γραφή με το χέρι ενδυναμώνει τη διαδικασία της μάθησης, σε αντίθεση με τη χρήση του πληκτρολογίου που τη διαταράσσει. Η ερευνήτρια εξήγησε ότι στη διαδικασία της ανάγνωσης και της γραφής εμπλέκονται μια σειρά αισθήσεις. Όταν γράφουμε με το χέρι, ο εγκέφαλός μας ανατροφοδοτείται από τις κινήσεις, αλλά και από την επαφή με το στυλό και το χαρτί. Αυτή η ανατροφοδότηση είναι σημαντικά διαφορετική από εκείνη που γίνεται όταν αγγίζουμε και χρησιμοποιούμε το πληκτρολόγιο.
