Το Σάββατο το απόγευμα, στις 22 Φλεβάρη εκατοντάδες σύντροφοι, φίλοι, παλιοί και νέοι μαθητές, συγγενείς και συγχωριανοί της συντρόφισσας Ασπασίας Δεμερούκη συγκεντρώθηκαν στον Αστακό πριν την αποχαιρετήσουν για τελευταία φορά.
Απ’ την Αθήνα οι σύντροφοι του Μ-Λ ΚΚΕ με πούλμαν ξεκίνησαν για το ταξίδι του αποχαιρετισμού. Αρκετοί άλλοι σύντροφοι έφτασαν επίσης με δικά τους μέσα, απ’ την Αθήνα, την Ήπειρο, τα Γιάννενα, την Ηγουμενίτσα, την Κέρκυρα, τη Λαμία και άλλα μέρη. Τα πρόσωπα όλα σκυθρωπά και δακρυσμένα. Κανείς δεν πίστευε ότι η αγαπημένη τους συντρόφισσα Ασπασία έφυγε τόσο αναπάντεχα απ’ τη ζωή.
Εκ μέρους της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ αποχαιρέτησε τη συντρόφισσα Ασπασία, ο σύντροφος Γιώργος Σόφης, ενώ αποχαιρετισμό απηύθυνε και ο σύντροφος Γιάννης Μακρίδης, σύντροφος και φίλος της Ασπασίας από τα φοιτητικά τους χρόνια στα Γιάννενα.
Μετά την ολοκλήρωση της κηδείας όλοι πορεύτηκαν προς το νεκροταφείο. Εκεί ο σύντροφός της Θανάσης μαζί με τον σ. Γιάννη Μακρίδη άπλωσαν την κομματική σημαία πάνω στο φέρετρο για να την συντροφεύει για πάντα. Ήταν η τελευταία πράξη του δράματος που μας έκανε όλους πιο φτωχούς μετά την απώλεια ενός στελέχους του κόμματος, αλλά και η απώλεια μιας αποφασιστικής και γενναίας γυναίκας που αφιέρωσε τη ζωή της στα μεγάλα ιδανικά του αριστερού και επαναστατικού κινήματος.
Πολλά ήταν τα μηνύματα που αναρτήθηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή στάλθηκαν στο Μ-ΛΚΚΕ από απλούς αγωνιστές, αλλά και πολιτικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Σε ανακοίνωσή της η Κ.Ε του Μ-Λ ΚΚΕ αναφέρει: … Η σ. Ασπασία αποτελούσε σημαντικό στέλεχος του Μ-Λ ΚΚΕ το οποίο στήριξε ανιδιοτελώς και ολοκληρωτικά σε δύσκολες στιγμές. Το ίδιο έκανε µε λόγο και πράξη σ’ όσους μαθητές και μαθήτριές της είχαν οικονομική και κοινωνική ανάγκη. Με το παράδειγμά της πρότεινε έναν αριστερό τρόπο θεωρίας και πράξης.
Μια δοκιμασμένη και αφοσιωμένη αγωνίστρια του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος. Μια πολύτιμη συντρόφισσα, ζωντανό παράδειγμα αγωνίστριας της ζωής, με επαναστατική ψυχή.
Το Κ.Ο. του ΚΚΕ (μ-λ) στην ανακοίνωση του αναφέρει: … Η συντρόφισσα εκπαιδευτικός, Ασπασία, που από τα νεανικά της χρόνια στρατεύθηκε αταλάντευτα στους αγώνες του λαού μας για μια καλύτερη πιο δίκαιη ζωή, μέσα από τις γραμμές του Μ-Λ ΚΚΕ ήταν τόσο για τους συντρόφους της όσο και για τους μαθητές που δίδασκε, φωτεινό παράδειγμα προσφοράς που θα τους συντροφεύει πάντα.
Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος στην ανακοίνωσή του αναφέρει: Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος, μετράει την μεγάλη απώλεια της συντρόφισσας Ασπασίας, με την δέσμευση ότι θα συνεχίσει να βαδίζει στο δρόμο του αταλάντευτου αγώνα για τις μεγάλες αξίες και τα ιδανικά που ορίζουν τους μεγάλους δασκάλους. Στο δρόμο που όρισε και βάδισε η συντρόφισσα Ασπασία, στον σύντομο αλλά γεμάτο πλούτο βίο της. Η συντρόφισσα Ασπασία θα έχει πάντα σημαίνουσα θέση στο κάδρο της ιστορίας των Αντιτετραδίων και του Εκπαιδευτικού Ομίλου.
Το Κ.Σ. της νεολαίας Πορεία αναφέρει: ….Η συντρόφισσα Ασπασία υπήρξε μια ξεχωριστή εκπαιδευτικός. Ήταν ταυτόχρονα, φίλη, φιλόλογος και κομμουνίστρια. Έκανε πάντα διακριτό στους μαθητές της ποια από αυτά που αναφέρονται στα βιβλία και στο αναλυτικό πρόγραμμα ήταν οι αντιεπιστημονικές και αντιδιαλλεκτικές απαιτήσεις της κυρίαρχης τάξης και του συστήματός της. Και ποτέ δεν χάριζε την αλήθεια και το δίκιο στο όνομα του άγχους των εξετάσεων. Προκαλώντας συζητήσεις με τον μοναδικό της τρόπο, έθετε ερωτήματα και ανησυχίες. Διεκδικούσε την σωστή κρίση, όπως ακριβώς όριζε το χρέος της. Έδειχνε πάντα τον δρόμο. Γι’ αυτό και όσο μεγάλωναν τα χρόνια που την χώριζαν ηλικιακά από τη νεολαία, κόντρα στη ροή των πραγμάτων μεγάλωνε μαζί και η δυνατότητα να επικοινωνεί με τους μαθητές της και να τους εμπνέει.
Οι εκπρόσωποι των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην ανακοίνωση τους αναφέρουν: …
«Για ιδέστε όλοι τον ακροβάτη που τραμπαλίζεται
για ιδέστε όλοι τον ξενομπάτη πώς δε ζαλίζεται.
Για ιδέστε τον ακροβάτη
που κι όταν πέφτει γελά
και ποτέ δεν κλαίει, ποτέ δεν κλαίει.
Για ιδέστε που ‘χει το ερημοπούλι αίμα στο φτερό
πετά κι ας το ‘βρε θανάτου βόλι
κόντρα στον καιρό.
Με τον καιρό να ‘ναι κόντρα
έχει τιμή σαν πετάς
να μένεις μόνος, να μένεις μόνος.
Για ιδέστε όλοι, δέστε και μένα
άλλο δε ζητώ που ‘χω στους ώμους φτερά σπασμένα και ακροβατώ.
Γύρισε κάτω η μέρα
κι ακόμη εσύ να φανείς
μην κλαις, πουλί μου, μην κλαις, πουλί μου».
Για την συντρόφισσα Ασπασία που έφυγε, για το Θανάση, το Δημήτρη, τα αγαπημένα της πρόσωπα και για όλους εμάς που μένουμε πιο λίγοι, συνεχίζοντας όμως το δύσκολο αγώνα για τα συλλογικά δικαιώματα, για την παιδεία και την κοινωνία της χειραφέτησης και των οραμάτων μας».
Τα συλλυπητήρια εξέφρασαν επίσης η Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης, οι ιστότοποι Παντιέρα, Ίσκρα, Αριστερή Πρωτοβουλία, Αριστερός Δρόμος στη Μαγνησία και Αριστερά στη Φθιώτιδα
Δεκάδες επίσης ήταν οι αναρτήσεις αγωνιστών και συναγωνιστών στα διάφορα μέσα, ενώ συγκινητικό ήταν και το αποχαιρετιστήριο γράμμα δύο μαθητών της συντρόφισσας Ασπασίας του Β.Μ. και Θ.Ν., που μεταξύ άλλων αναφέρει: .. Ο πόνος της απώλειας της αγαπημένης μας Ασπασίας είναι βαρύς για κάθε μαθητή, κάθε σύντροφο και κάθε άνθρωπο που είχε την τύχη να σταθεί στο πλάι της. Οι αναμνήσεις, οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας είναι πολλά και έντονα. Μας δημιουργούν μια πληγή που μόνο δύσκολα, αργά και εν μέρει μπορεί να επουλωθεί. Αν όμως το πένθος και το κλάμα μας είναι φυσιολογικές αντιδράσεις, εμείς, όλοι μαζί, μπορούμε να τις δαμάσουμε. Αυτό θα ήθελε και η Ασπασία μας. Αυτό, πολύ περισσότερο, επιτάσσει η σκέψη πως η χαρά μας που την είχαμε στη ζωή μας σίγουρα είναι μεγαλύτερη από τον πόνο της απώλειάς της. Ο άνθρωπός μας θα ζει για πολύ ακόμα μέσα μας, καθώς διαμόρφωσε καταλυτικά κάποια ιδιαίτερα κομμάτια του μυαλού και της καρδιάς μας, που μας είναι χρήσιμα εφόδια γι’ αυτά που μέλλονται για να έρθουν. Η Ασπασία υπήρξε ένας άνθρωπος στον οποίο η ιδιότητα του κομμουνιστή διείσδυσε και έδεσε με αυτή του δασκάλου και το αντίστροφο, κάνοντας αδύνατο το να μιλήσει κάνεις γι’ αυτή με στεγανές οριοθετήσεις μεταξύ των δύο αυτών ιδιοτήτων της.
Αργά το απόγευμα αφήσαμε πίσω τη συντρόφισσα να «κοιμάται» οριστικά πια στον αγαπημένο της τόπο και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Νιώθαμε όλοι βαριά. Νιώθαμε όμως ότι είχαμε δώσει όλοι όσοι βρεθήκαμε εκεί μια ακόμα υπόσχεση ζωής. Όχι γιατί την είχαμε ξεχάσει. Αλλά γιατί τώρα πήραμε πάνω μας και την υπόσχεση της συντρόφισσας Ασπασίας που έφυγε τόσο αναπάντεχα απ’ τη ζωή.
Καλό σου ταξίδι συντρόφισσα!
Τη συντρόφισσα Ασπασία αποχαιρέτησε
εκ μέρους της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ ο σ. Γ. Σόφης
Είμαστε σήμερα όλοι εδώ για να αποχαιρετήσουμε για τελευταία φορά τη συντρόφισσά μας Ασπασία που έφυγε τόσο ξαφνικά απ’ τη ζωή μετά από σκληρή μάχη με τον ιό της γρίπης.
Αγαπημένη μας συντρόφισσα,
Είναι εδώ ο σύντροφός σου Θανάσης μαζί με τον γιο σου Δημήτρη και την Αναστασία, είναι εδώ τα αδέλφια σου με τις οικογένειές τους, οι συγγενείς σου και οι φίλοι σου απ’ τον αγαπημένο σου τόπο, τον Αστακό, και δεκάδες σύντροφοί σου που ήρθαν για να βρεθούν δίπλα σου τις τελευταίες τούτες στιγμές. Είναι μαζί σου παλιοί και νέοι μαθητές σου που δεν μπορούν με τίποτε να πιστέψουν ότι χάθηκες για πάντα. Είναι ακόμα μαζί σου και πολλοί άλλοι σύντροφοί σου απ’ όλη την Ελλάδα που δεν κατάφεραν να φτάσουν μέχρι εδώ και σε συνοδεύουν με τη σκέψη τους και τη θλίψη τους.
Είναι εδώ για να πουν το στερνό αντίο σε έναν εξαίρετο άνθρωπο, σε ένα σπουδαίο δάσκαλο, σε μια μαχητική αγωνίστρια του δημοκρατικού, του αριστερού και του κομμουνιστικού κινήματος.
Η συντρόφισσα Ασπασία γεννήθηκε το Φλεβάρη του 1956, στον τόπο που βρισκόμαστε από γονείς ψαράδες. Αφού τελείωσε τις σπουδές της στο Δημοτικό και Γυμνάσιο, στη συνέχεια σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή των Ιωαννίνων, αφού είχε ιδιαίτερη αγάπη στις κλασικές επιστήμες. Πολύ γρήγορα συνδέθηκε στο πανεπιστήμιο με το φοιτητικό κίνημα και συμμετείχε ενεργά στους φοιτητικούς αγώνες αμέσως μετά την μεταπολίτευση. Μέσα απ’ τους αγώνες αυτούς κατανόησε την ανάγκη της οργανωμένης πολιτικής δράσης και το 1976 εντάχθηκε στο Μ-Λ ΚΚΕ, στο κόμμα μας, όπου έμεινε πιστή μέχρι το τέλος της ζωής της.
Μετά το τέλος των σπουδών της μετακόμισε στην Αθήνα με το σύντροφο της Θανάση και συνέχισε την υπόλοιπη πορεία της μέχρι σήμερα. Απ’ τα χέρια της πέρασαν δεκάδες νέα παιδιά, που σαν δασκάλα τους, τα καθοδήγησε για να πετύχουν στο δύσκολο δρόμο των εξετάσεων. Ταυτόχρονα όμως, η συντρόφισσά μας με εξαιρετική μαεστρία μπόλιαζε τις σκέψεις της νέας γενιάς με τα μεγάλα ιδανικά των κοινωνικών αγώνων, με τα ιδανικά της αριστεράς και του λαϊκού κινήματος. Στήριξε πολλά παιδιά που είχαν οικονομικές δυσκολίες, αλλά και παιδιά που είχαν την ανάγκη της κοινωνικής υποστήριξης, όπως ταίριαζε σε ένα γνήσιο υπερασπιστή των μεγάλων δασκάλων του αριστερού κινήματος.
Μαζί με τον αγώνα αυτό, ποτέ δεν παράλειψε να παλεύει για την οργάνωσή μας, για το Μ-Λ ΚΚΕ. Ήταν αναμφισβήτητα ένα στέλεχος στην πρώτη τη γραμμή και γι’ αυτό η απώλειά της αφήνει σε όλους μας ένα δυσβάστακτο κενό. Με το παράδειγμά της πρότεινε έναν αριστερό τρόπο θεωρίας και πράξης. Μια δοκιμασμένη και αφοσιωμένη αγωνίστρια του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος. Μια πολύτιμη συντρόφισσα, ζωντανό παράδειγμα αγωνίστριας της ζωής, με επαναστατική ψυχή.
Συντρόφισσα Ασπασία, το κόμμα μου ανέθεσε ένα πολύ δύσκολο καθήκον. Να σε αποχαιρετήσω για πάντα από μέρους όλων των συντρόφων μας. Έφυγες και δεν θα ακούμε πια τη σοβαρή και καθαρή φωνή σου στις συζητήσεις μας. Όμως όλοι μας θα έχουμε στα μάτια μας την εικόνα σου που θα λάμπει σαν κατακόκκινος ήλιος που φωτίζει όλη την πλάση.
Εκ μέρους της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ θέλω να εκφράσω την απέραντη θλίψη μου για την απώλειά σου. Θέλω να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στο σύντροφό σου Θανάση, στο γιο σου Δημήτρη. Στα αδέλφια σου και τις οικογένειες τους, καθώς και σε όλους τους συγγενείς σου.
Σου υποσχόμαστε ότι το νήμα της ζωής και των κοινωνικών αγώνων που τόσο πιστά υπηρέτησες θα το κρατήσουμε ακόμα πιο γερά για την ευόδωση των μεγάλων μας ιδανικών.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένη μας συντρόφισσα.
Θα είσαι πάντα μέσα στην καρδιά μας.
Ο αποχαιρετισμός του σ. Μακρίδη
Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές τα λόγια δεν «απελευθερώνονται» εύκολα. Η θλίψη για την απουσία κυριαρχεί. Οι μνήμες όμως ανασυντάσσονται και έρχονται στο προσκήνιο. Και υπάρχουν πολλές με την Ασπασία παρούσα αλλά και με συντρόφους και φίλους στα Γιάννενα. Μέσα στη δίνη της μεταπολίτευσης, βρεθήκαμε μαζί σαν συμφοιτητές και στη συνέχεια σύντροφοι στις μεγάλες ανατροπές και συγκρούσεις του λαϊκού και φοιτητικού κινήματος της εποχής. Η αγαπημένη μας Ασπασία ξεχώριζε πάντα με το σταθερό πολιτικό της λόγο και τα καίρια ερωτήματά της στις πολύωρες συζητήσεις που κάναμε σπίτι της. Συζητήσεις που ήταν άμεσα συνδεδεμένες με την πολιτική ιστορία όλων μας.
Η αγαπημένη μας Ασπασία ξεχώριζε με την λογοτεχνική της ευρύτητα και κρίση έχοντας άποψη. Άποψη βαθειά και αριστερή για τη μουσική, το θέατρο, το σινεμά και αυτό ήταν που έκανε την διαφορά. Στις φοιτητικές παρέες μας ήταν η πηγή του τραγουδιού με το ηχόχρωμα της φωνής της να υπάρχει ακόμα αποτυπωμένο στη δικιά μας μνήμη. Η Ασπασία ξεχώριζε για την συνειδητή της δράση στις μεγάλες στιγμές του κινήματος των φοιτητικών μας χρόνων και όχι μόνο. Εμείς οι σύντροφοί της, οι φίλοι της, οι συμφοιτητές της, την έχουμε “αποθηκεύσει” στη μνήμη μας όπως την γνωρίσαμε και ζήσαμε μαζί της και γιατί αυτό ήταν απόλυτα επαρκές να λειτουργήσει τροχιοδεικτικά και για την δικιά μας δράση. Η αγαπημένη μας Ασπασία, η πάντα γενναιόδωρη και αξιοπρεπής σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στο Θανάση της, στον αγαπημένο γιό της Δημήτρη, στα αδέρφια της, στους συγγενείς της σε όλους τους συντρόφους και φίλους της. Αντίο συντρόφισσα και αγαπημένη μας φίλη. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει.
Τα βιβλία της -εκαντοντάδες- προσφέρθηκαν στη νέα κοινοτική βιβλιοθήκη Αγίων Δούλων Κέρκυρας που ονομάζεται «βιβλιοθήκη Ασπασία Δεμερούκη Τσιριγώτη»
Στη μνήμη της Ασπασίας η οικογενειά της, συγγενείς και φίλοι προσφέρουν στο Μ-Λ ΚΚΕ 500€
