Στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ήρθε στην επικαιρότητα από τη ΝΔ με τρόπο εθνικιστικό και πατριδοκάπηλο η υπόθεση της μειονότητας στη Θράκη.
Το Μ-Λ ΚΚΕ έκανε μια τοποθέτηση αρχών πάνω στο ζήτημα την οποία δημοσιεύουμε παρακάτω:
Η ΝΔ και ο Μητσοτάκης αντιμετωπίζουν τη μειονότητα της Θράκης τυχοδιωκτικά και ψηφοθηρικά. Η πολιτική τους απέναντι στη μειονότητα είναι επικίνδυνη και υπονομευτική για τα πραγματικά εθνικά συμφέροντα.
Επιβάλλοντας αλλαγή της πολιτικής ατζέντας με την αμέριστη συνδρομή των μιντιακών φερεφώνων της, η ΝΔ και ο Μητσοτάκης, με τα εθνικοφρονικά τους κηρύγματα, υπολογίζουν να προσποριστούν ψήφους από την εκλογική δεξαμενή των ακροδεξιών και φασιστικών μορφωμάτων που αλωνίζουν σ’ όλη τη Βόρεια Ελλάδα.
Η απροκάλυπτη τρομοκρατία τής -προ πολλού χρεοκοπημένης πολιτικά- Ντόρας προς εκπροσώπους της μειονότητας και στην ουσία προς όλο τον ελληνικό λαό, αντί να σκεπάσει, ανέδειξε αθέλητα το πραγματικό πρόβλημα, που ήταν και παραμένει η καταπίεση της μειονότητας.
Από τα παλιότερα χρόνια της «μπάρας» και των παντοειδών αποκλεισμών, των στερήσεων και της κατάπνιξης των δικαιωμάτων των μειονοτικών, αν και βαθμιαία είχαν βελτιώσεις, η καταπίεσή τους δεν έπαψε ποτέ ως τις μέρες μας. Η πολιτική Μητσοτάκη απειλεί τώρα να ξαναγυρίσει τα πράγματα στην ίδια και χειρότερη με την παλιά κατάσταση.
Ποιόν εξυπηρετεί μια τέτοια πολιτική;
Σύμφωνα πράγματι με τη Συνθήκη της Λωζάνης, ο προσδιορισμός της μειονότητας γίνεται με βάση το θρήσκευμα. Συνεπώς οι συνθήκες προβλέπουν «μουσουλμανική μειονότητα» και οι πολίτες που ανήκουν σ’ αυτή έχουν (δηλαδή έπρεπε να έχουν) όλα ανεξαιρέτως τα δικαιώματα του Έλληνα πολίτη.
Η μουσουλμανική μειονότητα, ωστόσο, συντίθεται από διαφορετικής εθνοτικής ιδιότητας μέλη (τουρκικής εθνικής καταγωγής, Ρομά και Πομάκους). Η ΝΔ και ο Κυρ. Μητσοτάκης παριστάνουν τώρα τη μειονότητα ως μια ενιαία και αδιαίρετη οντότητα και αναγορεύουν τους εκπροσώπους της σε εσωτερικό εχθρό, που ενεργεί σε βάρος της Ελλάδας κάτω από τη διεύθυνση του Τουρκικού Προξενείου. Θρασύτατα μάλιστα απαιτούν από βουλευτές που εξέλεξε η μειονότητα να κάνουν δηλώσεις νομιμοφροσύνης. Μια τέτοια πολιτική είναι διπλά επιζήμια. Νομιμοποιεί τα κρωξίματα των ακροδεξιών και φασιστών, ενώ ταυτόχρονα ενοποιώντας και συμπεριλαμβάνοντας τους Ρομά και τους Πομάκους στους τουρκογενείς, δεν κάνουν στην πράξη τίποτε άλλο στη Θράκη, παρά να εξυπηρετούν τυχοδιωκτικά τις εθνικιστικές και επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη χρησιμοποιεί δύο μέτρα και δύο σταθμά. Στην περίπτωση των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας της Αλβανίας, το ελληνικό κράτος επεμβαίνει απροσχημάτιστα, κάνει θορυβώδη διαβήματα και καταγγέλλει τώρα τις διώξεις του Φρέντι Μπελέρη. Τον τελευταίο, οι ελληνικές αρχές τον έχουν αναγάγει σε ήρωα του αγώνα υπέρ ελευθερίας και ενάντια στις καταπιέσεις που ασκεί η Αλβανία σε βάρος της ελληνικής μειονότητας. Ένας νεόκοπος ήρωας, ο οποίος στη δεκαετία του ’90 πιάστηκε στην Ελλάδα, καταδικάστηκε από τα ελληνικά δικαστήρια και φυλακίστηκε ως προβοκάτορας.
Αλλά ύστερα από μερικούς μήνες, αφού ξεπλύθηκε -όπως και άλλοι όμοιοί του-, ελευθερώθηκε, βγήκε απ’ τις ελληνικές φυλακές και επέστρεψε στην Αλβανία, όπου και εκλέγεται πλέον Δήμαρχος της Χιμάρας. Τώρα, έχοντας τη στήριξη του Μπερίσα, συγκρούεται για λογαριασμό καθορισμένων οικονομικών συμφερόντων με άλλα ανάλογα που υπηρετεί ο Έντι Ράμα ή και για άλλες σκοτεινές υποθέσεις, με άμεσα πάντως ορατό διακύβευμα ποιος θα οικειοποιηθεί τα παραλιακά φιλέτα του Δήμου Χιμάρας.
Οι κυρίαρχες κλίκες αντιμετωπίζουν τις μειονότητες απ’ τη μια μεριά ως εσωτερικό εχθρό. Απ’ την άλλη θέλουν να τις χρησιμοποιήσουν σαν μοχλό επέμβασης στα εσωτερικά των γειτόνων τους και να καλλιεργήσουν το εθνικιστικό μίσος ανάμεσα στους λαούς.
Εμείς, το Μ-Λ ΚΚΕ, παλεύουμε για την εξασφάλιση στις μειονότητες των πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών που έχουν και όλοι οι άλλοι πολίτες των αντίστοιχων κρατών. Παλεύουμε και διεκδικούμε τη διασφάλιση της πλήρους ισοτιμίας και των δικαιωμάτων της μουσουλμανικής μειονότητας στην πατρίδα μας. Οι μειονότητες πρέπει και μπορούν να γίνουν -κόντρα στις επιδιώξεις των κυρίαρχων εκμεταλλευτριών τάξεων- γέφυρες φιλίας και αλληλεγγύης των γειτονικών λαών και όχι αντικείμενα εθνικής, φυλετικής, θρησκευτικής ή άλλης καταπίεσης.
