Σε παλιότερη συμφωνία μεταξύ ΔΕΗ και ΛΑΡΚΟ είχε συμφωνηθεί η ΛΑΡΚΟ να μειώσει την παραγωγή, ώστε το μηνιαίο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας από 5,5 εκατ. να μειωθεί στα 4,1 εκατ. ευρώ. Επίσης αν η ΛΑΡΚΟ αυξήσει την κατανάλωσή της πάνω από το συμφωνημένο ποσό, θα πρέπει να καταθέτει μηνιαίες εγγυητικές επιστολές. Σε αυτό το περιβάλλον, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, γινόταν μεταφορά με πλοία μεταλλεύματος από κοιτάσματα της Γουατεμάλας, που ανήκουν στην -ρώσικων συμφερόντων- ελβετική ΤΕLF στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, το οποίο αναμειγνύεται με αυτά της ΛΑΡΚΟ.
Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι το μετάλλευμα αυτό, παρόλο που έχει μεγάλο ποσοστό περιεκτικότητας (1,78%) σε νικέλιο, έχει σημαντική υγρασία 35% και περιέχει δύστηκτα στοιχεία. Είναι δε ανάλογο με εγχώριο μετάλλευμα όπως αυτό της Καστοριάς που διαθέτει η ΛΑΡΚΟ. Επίσης, στο ορυχείου ΚΟΥΤΟΣ στην Εύβοια αποκαλύφθηκε κοίτασμα με περιεχόμενο νικέλιο 1,25%, που έχει όμως λιγότερη υγρασία και δύστηκτα, στοιχεία και το οποίο θεωρείται καλύτερο από το εισαγόμενο.
Απαξιώνοντας τα εγχώρια κοιτάσματα και συνάπτοντας συμφωνία με την TELF, η οποία χαρακτηρίζεται ζημιογόνα, η διοίκηση της εταιρίας βάζει συνδιαχειριστή της ΛΑΡΚΟ την TELF.
Και ενώ λόγω της ηλεκτροκίνησης οι τιμές του νικελίου ανεβαίνουν, ήδη βρίσκεται στα 19.000€ ανά τόνο, η συμφωνία ΔΕΗ-ΛΑΡΚΟ φρενάρει την αύξηση της παραγωγής, με αποτέλεσμα η εταιρία να χάνει, για άλλη μια φορά, εκατομμύρια ευρώ.
Όλα αυτά σε συνδυασμό, οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης από την πίσω πόρτα. Η κυβέρνηση ΝΔ δεν ενδιαφέρεται να δώσει λύση στο χρονίζον πρόβλημα της ΛΑΡΚΟ και πατά πάνω στα χνάρια των προηγούμενων κυβερνήσεων μιας και το κεφάλαιο ΛΑΡΚΟ είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου ιδιωτικοποιήσεων (πχ ΔΕΗ, Ελληνικό, αεροδρόμιο Σπάτων κλπ).
