Η πολιτική της ακρίβειας εξαθλιώνει τον κόσμο. Ο πληθωρισμός, η αύξηση των τιμών, των φόρων, των λογαριασμών, είναι οι εκφράσεις αυτής της πολιτικής.
Με αιχμή αυτήν την άθλια κατάσταση, ο γειτονικός αλβανικός λαός το τελευταίο διάστημα βγαίνει σε ασταμάτητες και μαζικότατες διαδηλώσεις στα Τίρανα, εκφράζοντας την οργή του. Πρώτο αίτημα είναι η μείωση των τιμών στα καύσιμα, αφού οι τιμές έχουν εκτοξευθεί, γονατίζοντας τον λαό. Να σημειωθεί ότι ενώ η Αλβανία έχει κοιτάσματα πετρελαίου, αυτά παραμένουν βασικά αναξιοποίητα, γιατί οι ολιγάρχες της κερδίζουν από το να το εισάγουν ακριβότερα. Στις 10 Μάρτη, ο αλβανικός λαός βγήκε, πρώτη φορά, μαζικά στον δρόμο, αντιμετωπίζοντας την καταστολή από την πλευρά της κυβέρνησης, η οποία χτύπησε τη διαδήλωση και συνέλαβε δύο αριστερούς διαδηλωτές. Από τότε, και για πάνω από μια βδομάδα, οι εργαζόμενοι και ιδιαίτερα οι νεολαίοι στην Αλβανία κατεβαίνουν, κάθε μέρα, στους δρόμους των Τιράνων, σε διαδηλώσεις συνολικά απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της «σοσιαλιστικής» κυβέρνησης Ράμα.
Αντίστοιχα, στην Τουρκία, το λαϊκό κίνημα έχει ξαναζεστάνει τις μηχανές του. Από τις αρχές του 2022, έχουν πραγματοποιηθεί 70 απεργίες στις βιομηχανίες της χώρας, βγάζοντας το βιομηχανικό προλεταριάτο σε μαχητικές κινητοποιήσεις που φτάνουν μέχρι και σε καταλήψεις εργοστασίων. Κύριο αίτημα είναι η αύξηση των μισθών των εργατών. Η φτώχεια και ιδιαίτερα τώρα η ακρίβεια χτυπάει και τον τουρκικό λαό, ο οποίος πληρώνει ξανά τα κέρδη των δικών του ολιγαρχών. Σε αυτά τα πλαίσια, μαζί με τις εργατικές απεργίες, τον Φλεβάρη και στις αρχές Μάρτη έγιναν μεγάλες διαδηλώσεις με αιχμή τους πολύ αυξημένους λογαριασμούς ρεύματος που εξαθλιώνουν τα λαϊκά σπίτια. Κυρίως αυτές έγιναν στη Σμύρνη, με χιλιάδες λαού να πλημμυρίζουν τους δρόμους. Αξίζει να σημειωθεί, ότι μέσα σε αυτό το κλίμα, οι διαδηλώσεις την 8η Μάρτη, τη μέρα της γυναίκας, ήταν μαζικές και έσπασαν τις απαγορεύσεις της αστυνομίας.
