Την Άννα Διαμαντοπούλου θα προτείνει η Ελλάδα ως υποψήφια για την ηγεσία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), όπως ανακοίνωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μιλώντας για την επιλογή του ανέφερε ότι η κυρία Διαμαντοπούλου αποτελεί υπερκομματική επιλογή «με πολυδιάστατη επιστημονική και κοινωνική διαδρομή. Με διεθνή εμπειρία και αναγνώριση. Αλλά και δράση σε τομείς όπως η Εκπαίδευση, η Απασχόληση, οι νέες Τεχνολογίες και το Περιβάλλον. Ζητήματα, δηλαδή, που ανήκουν στην πρώτη γραμμή ενδιαφέροντος του ΟΟΣΑ για τον 21ο αιώνα».
Προηγήθηκε επίσκεψη της Διαμαντοπούλου στο Μαξίμου και συνάντηση με τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη, όπου η πρώην υπουργός έκανε λόγο για μεγάλη τιμή και ευθύνη και τόνισε ότι «ο κόσμος μετά την πανδημία πρέπει να είναι ανοικτός στη συνεργασία και στην αλληλεγγύη των χωρών και αποτρεπτικός στις συγκρούσεις, στους αποκλεισμούς και στις διακρίσεις».
Φυσικά, τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και η Άννα Διαμαντοπούλου δεν παρέλειψαν να λιβανίσουν τον ΟΟΣΑ, ο οποίος -για να μην πάμε μακριά- σε μία από τις τελευταίες Εκθέσεις του για την ελληνική οικονομία, αφού έδωσε εύσημα και απλόχερη στήριξη στη Συγκυβέρνηση ΝΔ -ΠΑΣΟΚ, εισηγήθηκε 25 χρόνια άγριας λιτότητας, θεωρώντας πως αυτή η πρόταση θα μπορούσε να αποτελέσει διέξοδο από την κρίση.
Παράλληλα, δεν παρέλειψε -την προηγούμενη περίοδο- να προτείνει την άρση της μονιμότητας για τους νεοπροσληφθέντες στο Δημόσιο, την περαιτέρω ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, την αύξηση της συμμετοχής του ασφαλισμένου στην υγεία, καθώς και νέα μείωση του αφορολόγητου ορίου και μια σειρά νέων φοροεισπρακτικών μέτρων! Επίσης ο διεθνής αυτός οργανισμός εισηγήθηκε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, το οποίο ούτως ή άλλως είχαν δρομολογήσει η Συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και η τρόικα, αλλά και την παράδοση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος στα χέρια του ξένου χρηματιστικού κεφαλαίου!
Βέβαια, η πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι καθόλου «κεραυνός εν αιθρία». Η Άννα Διαμαντοπούλου έχει δημόσια δηλώσει πριν από τις εκλογές του 2019 ότι «Πιστεύω στην αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας» και ότι «περισσότερη σχέση έχω με τη Νέα Δημοκρατία λόγω των θέσεών της σχετικά με τη φορολογία, την εξωτερική πολιτική και την Παιδεία».
Από ό,τι φαίνεται -παρότι τελικά δεν πήρε θέση υποψήφιας βουλευτή, ευρωβουλευτή, ακόμη και Προέδρου της Δημοκρατίας όπως πιθανολόγησαν τα ΜΜΕ τους επόμενους μήνες- τελικά η αυτοδυναμία της ΝΔ αποδείχθηκε… εξυπηρετική.
Να θυμίσουμε ότι η «τρίτη και φαρμακερή» επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 2009 βρίσκει τη Διαμαντοπούλου εκλεγμένη στην Α΄ Αθηνών, για να αναλάβει το υπουργείο Παιδείας στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, θέση που διατήρησε για λίγο και στην βραχύβια κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, πριν αναλάβει (επίσης για λίγο) το υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Ωστόσο, η οργή του κόσμου για όσα συνέβαιναν εν μέσω μνημονίων «έσβησε το άστρο» της και -τόσο τον Μάιο όσο και τον Ιούνιο του 2012- δεν εξελέγη.
Η θητεία της Άννας Διαμαντοπούλου στο υπουργείο Παιδείας (σήμερα είναι μη εκτελεστικό μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Coca-Cola HBC) είναι ταυτισμένη με τα «μνημόνια» στην εκπαίδευση. Είναι αυτή, η οποία σε μια νύχτα εξαφάνισε από το εκπαιδευτικό τοπίο περίπου 1.500 σχολικές μονάδες. Ο νόμος – πλαίσιο για τα πανεπιστήμια και οι αναδιαρθρώσεις στα σχολεία είναι μόνο ορισμένα από τα «κατορθώματά» της, τα οποία συνέχισαν οι επόμενοι.
Η ίδια προώθησε και υπερασπίστηκε την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Παιδείας (στην υπουργική θητεία της αναγνωρίστηκαν τα κολέγια με την ταμπέλα των ιδιωτικών πανεπιστημίων). Υπερασπίστηκε την «αριστεία» των εκλεκτών, τους ταξικούς φραγμούς, τη «δια βίου μάθηση» της περιπλάνησης και της συλλογής πιστοποιητικών, για λίγες ώρες δουλειάς. Υπερασπίστηκε τα πτυχία χωρίς αξία, τη διάλυση επιστημονικών αντικειμένων, την κατάργηση του ασύλου.
Ποιος αλήθεια μπορεί να ξεχάσει την πρότασή της να μη δίνεται απολυτήριο Λυκείου στους μαθητές που δεν γνωρίζουν πλήρως την Αγγλική Γλώσσα; Πρόταση, που η Άννα Διαμαντοπούλου είχε κάνει και όταν ήταν Επίτροπος στην Ευρώπη.
Αναμφίβολα η πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ συμβολίζει τις πιο αντιδραστικές αλλαγές των τελευταίων χρόνων στην εκπαίδευση, γι’ αυτό και ο Μητσοτάκης δίνει βάρος στο (αντιδραστικό) έργο της.
Σήμερα, ίσως περισσότερο από ποτέ, καθώς αναπνέουμε τα αποκαΐδια αυτής της πολιτικής που ευλαβικά υλοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια, μπορεί κάποιος εύκολα να καταλάβει, αφενός, τι σήμαιναν οι προτροπές αυτές του «αθώου» και «ουδέτερου» Οργανισμού, που χρόνια τώρα πασχίζει να προσαρμόσει την εκπαίδευση και την εργατική δύναμη στις «νέες συνθήκες», ώστε να διαμορφώσει το σημερινό εργαζόμενο: με εργασιακές προδιαγραφές 19ου αιώνα και παραγωγικές δυνάμεις 21ου αιώνα! Αφετέρου, μπορεί επίσης εύκολα να καταλάβει και την πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη για την Άννα Διαμαντοπούλου.
