Την ικανοποίησή τους έκφρασαν Αθήνα και Λευκωσία για το κείμενο των Συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την Τουρκία. Λίγο πολύ οι αποφάσεις της ΕΕ παρουσιάζονται σαν επιτυχία που σημειώθηκε «μετά από μακρές και έντονες διαβουλεύσεις, αλλά και προσωπικές παρεμβάσεις» των Μηστοτάκη και Αναστασιάδη. Ο ισχυρισμός ότι στο κείμενο αποτυπώνεται η Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη σε Ελλάδα και Κύπρο αντιστρέφει την πραγματικότητα. Διακαής στόχος των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών και των ΗΠΑ (στην Ευρωπαϊκή Διάσκεψη συμμετείχε και ο Μπάιντεν) είναι να «τα βρουν» με την Τουρκία και όχι να την εξωθήσουν σε συνεργασίες με τους Ρώσους και τους Κινέζους.
Είναι αλήθεια ότι η συζήτηση αφορούσε τις ευρωτουρκικές σχέσεις και όχι φυσικά τις ελληνοτουρκικές διαφορές. Ούτε το casus belli για τα 12 μίλια, ούτε οι παραβιάσεις και υπερπτήσεις, ούτε οι ΑΟΖ και οι γεωτρήσεις, ούτε η Αμμόχωστος βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης και φυσικά ούτε λόγος για κυρώσεις, που μετατέθηκαν να επανεξεταστούν δήθεν τον Ιούνη. Αντίθετα, οι ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις απασχολήθηκαν με το Μεταναστευτικό περικόπτοντας τα σχετικά κονδύλια και αυστηροποιώντας τον αποκλεισμό των προσφύγων, την Τελωνειακή Ένωση, διευκολύνοντας μέσω μιας διχοτομικής λύσης της Κύπρου την τουρκική τελωνειακή ένταξη.
Αυτές τις συνθήκες αξιοποιεί ο Ερντογάν. Δυο μέρες πριν τη Συνάντηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο Τούρκος πρόεδρος συγχαίροντας τον Ντράγκι, για την ανάληψη της νέας συγκρότησης Ιταλικής κυβέρνησης, επανέλαβε τη δέσμευση της Τουρκίας στον στόχο της αύξησης του όγκου των διμερών εμπορικών συναλλαγών στα 30 δισεκατομμύρια δολάρια και επικρότησε τη διατήρηση της τρέχουσας δυναμικής σχέσης των δυο χωρών, στον αμυντικό κλάδο. Στο ίδιο μοτίβο και η συνομιλία του με τη Μέρκελ, που στο όνομα της αγαστής Γερμανοτουρκικής συνεργασίας, ζήτησε τη συμβολή της ώστε η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ να περιλαμβάνει αντικειμενικές και εποικοδομητικές προτάσεις, προσανατολισμένες στο μέλλον των ευρωτουρκικών σχέσεων. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της τουρκικής προεδρίας, τα ζητήματα για την επικαιροποίηση της Συμφωνίας για το Μεταναστευτικό, την απελευθέρωση της βίζας, την επικαιροποίηση της Τελωνειακής Ένωσης και την προώθηση της ενταξιακής διαδικασίας στην ΕΕ, πρέπει να πραγματοποιηθούν όλα μαζί και ζήτησε την ενθάρρυνση της Ελλάδας …για τη συνέχιση του διαλόγου! Δηλαδή ζήτησε τη «μεσολάβηση» του Βερολίνου για τη νομιμοποίηση των Τουρκικών διεκδικήσεων σε βάρος της Κύπρου και Ελλάδας. Αλληλεγγύη που απαιτεί «ευελιξία» από την Ελλάδα και Κύπρο δίνοντας αέρα στα πανιά της τουρκικής αδιαλλαξίας.
