Η οργή της εργατικής τάξης και του λαού της Ισπανίας ξεχειλίζει! Σαν να μην έφτανε η γενική οικονομική κρίση και ο πληθωρισμός, οι εργοδότες μαζί με την κυβέρνηση των Σοσιαλιστών και της “Αριστεράς” επιθυμούν να ρίξουν κι άλλο μισθούς και μεροκάματα ή να δώσουν αυξήσεις ψίχουλα-κοροϊδία. Αυτή τη στιγμή 9 εκατομμύρια εργάτες δουλεύουν με ληγμένη ή χωρίς καθόλου Συλλογική Σύμβαση Εργασίας!
Aπέναντι σε αυτήν την κατάσταση, τα σοσιαλδημοκρατικά κεντρικά συνδικάτα των Εργατικών Επιτροπών (CCOO) και της Ένωσης των Εργατών(UGT) υποστήριξαν αύξηση μισθών κατά 3.5% για το 2022, 2.5% για το 2023 και 2% για το 2024. Ωστόσο οι εργάτες κατέβηκαν σε απεργίες, για να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους σε αξιοπρεπή ζωή. Στην περιοχή της Λα Κορούνια, 16.000 εργάτες στο μέταλλο κατέβηκαν σε απεργία στις 5, στις 12 και στις 18-19 Μάη. Ακόμα περισσότερο, στην περιοχή της Καντάμπρια, 20.000 εργάτες στο μέταλλο κατέβηκαν σε επ’ αόριστον απεργία από τις 2 Ιούνη, πραγματοποιώντας μάλιστα μαζικότατες διαδηλώσεις, οι οποίες βεβαίως και θάφτηκαν από τα ισπανικά και τα διεθνή ΜΜΕ! Παρά το γεγονός, ότι τα κεντρικά συνδικάτα δεν έκαναν τίποτα ώστε να ενώσουν τις εργατικές κινητοποιήσεις και να κλιμακώσουν τον αγώνα, οι εργάτες στην Καντάμπρια έκαναν τελικά απεργία 20 ημερών(!), η οποία έληξε στις 22 Ιούνη, κερδίζοντας τελικά αύξηση στους μισθούς τους, κατά 4,5% για το 2022 και 3% για το 2023 και 2024, ποσοστό μεγαλύτερο από αυτό που είχαν αρχικά διεκδικήσει τα ξεπουλημένα συνδικάτα!
Ωστόσο, αυτές οι μαζικές κινητοποιήσεις δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, αντίθετα αποτελούν συνέχεια αλλά και κορυφή μιας σειράς απεργιών. Στις 13 Μάη έγινε απεργία των εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα σε όλη την Ισπανία, με αίτημα την αύξηση των μισθών, η οποία είχε μεγάλη επιτυχία, αφού από τους 120.000 εργαζόμενους, απήργησε το 85%! Προβλέπεται συνέχεια, αφού τα συνδικάτα τους θα προκηρύσσουν μία μέρα απεργία τον μήνα, μέχρι την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Την ίδια μέρα, στη χώρα των Βάσκων, 11.000 εργάτες στους τομείς του υφάσματος, του δέρματος και των ειδών υπόδυσης απήργησαν, καθώς έχουν χρόνια να υπογράψουν νέες Συλλογικές Συμβάσεις. Διοργάνωσαν μαζική διαδήλωση χιλιάδων στην πρωτεύσουσα της περιοχής, το Μπιλμπάο, στέλνοντας το μήνυμα της αντίστασης!
Στα μέσα Ιούνη, στη Βαρκελώνη, 4.000 οδηγοί ταξί διοργάνωσαν πορεία με τα αυτοκίνητά τους, τα οποία παρέλυσαν το κέντρο της πόλης, ενώ οι καθηγητές στη δημόσια εκπαίδευση πραγματοποιούν κάθε βδομάδα στάσεις εργασίας εκεί, όχι μόνο για τα μισθολογικά αιτήματά τους, αλλά και ενάντια στην καταπίεση του ισπανικού κράτους.
Στη Μαδρίτη, 11.000 γιατροί έκαναν δεκαήμερη(!) απεργία, κόντρα στο ξεπούλημά της από τα κεντρικά συνδικάτα, διεκδικώντας αξιοπρεπείς συλλογικές συμβάσεις και μονιμοποιήσεις, αφού το 50% των γιατρών δουλεύουν στα δημόσια νοσοκομεία με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ακόμα κι εν μέσω πανδημίας!
