Στον ανοιχτό εκβιασμό προς τους εργαζόμενους πέρασε η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να ξεπουλήσει τη ΛΑΡΚΟ, αφού τα έχει βρει δύσκολα με τους αγώνες τους. Κατόπιν εντολής της ο διαχειριστής προσέφυγε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθήνας, με αίτημα ανακοπής της απόφασης του ίδιου δικαστηρίου για προσωρινό «πάγωμα» της διαδικασίας των ομαδικών απολύσεων, έως τις 6 Μάη, οπότε θα συζητηθούν τα ασφαλιστικά μέτρα που έχουν καταθέσει οι εργαζόμενοι.
Η αίτηση ανακοπής συζητήθηκε στις 30 Μάρτη μια μέρα πριν εκπνεύσει η προθεσμία για την κατάθεση δεσμευτικών προσφορών από τους υποψήφιους «επενδυτές», αν και πρακτικά έχει μείνει μόνο ένας. Στην κούρσα συνεχίζει η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – AD Holdings μιας και η Mytilineos δεν πρόκειται τελικά να καταθέσει προσφορά. Πληροφορίες κάνουν λόγο για νέα παράταση των διαγωνισμών μπροστά στο διαφαινόμενο «αδιέξοδο».
Στην επιδίωξή της να εξυπηρετήσει τον «επενδυτή» η κυβέρνηση θέλει να ξεφορτωθεί ως «βαρίδια» τους εργαζόμενους, απολύοντας και ξεσπιτώνοντάς τους. Ο ειδικός διαχειριστής έφτασε στο σημείο να επικαλεστεί «λόγους δημοσίου συμφέροντος» για να ξεπαγώσουν οι απολύσεις και να μεταφέρει το βάρος της αποτυχίας ενός «άκαρπου» διαγωνισμού στις πλάτες των εργαζομένων.
Εκβιάζει έτσι τους εργαζόμενους λέγοντας πως αν δεν αποδεχθούν οικειοθελώς να βρεθούν στην ανεργία θα χάσουν ακόμα και τα ψίχουλα που τους δίνει. Σύμφωνα με όσα αναφέρει η αίτηση ανακοπής της κυβέρνησης η εφαρμογή της προσωρινής διαταγής του δικαστηρίου «θα έχει δραματικές συνέπειες», καθώς «καθίσταται αμφίβολη η διατήρηση των ήδη εξασφαλισμένων κονδυλίων για την εξόφληση των αποζημιώσεων απολύσεως, αφετέρου θέτει υπό διακινδύνευση την υλοποίηση των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας», για τους εργαζόμενους που θα μείνουν στον δρόμο.
Για να εντείνει ακόμη περισσότερο τον εκβιασμό λέει ότι θα διαθέσει αλλού το κονδύλι των 23 εκ ευρώ που προβλέπεται για τις αποζημιώσεις απόλυσης, επικαλούμενη την «παγκόσμια ενεργειακή κρίση». Όπως διατείνεται η κυβέρνηση θέλει να δώσει αυτούς τους πόρους για τη «στήριξη των καταναλωτών» επιδιώκοντας να σπείρει τον «κοινωνικό αυτοματισμό» σε βάρος των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ.
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση υλοποιεί μεθοδικά το σχέδιο διάλυσης και ξεπουλήματος της επιχείρησης, έχοντάς την να δουλεύει με ένα από τα πέντε καμίνια, η τιμή του Νικελίου έχει σταθεροποιηθεί σε υψηλά επίπεδα πάνω από 32.000 δολάρια ο τόνος. Μάλιστα η τιμή έφθασε και πάνω από 100.000 δολάρια ο τόνος με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, γεγονός που πιστοποιεί τις κερδοφόρες δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ.
