Η πολιτική κηδεία του σ. Τάκη Κοσμά έγινε στο νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου της Νέας Φιλαδέλφειας, το πρωί του Σαββάτου 2 Μάρτη.
Με το βάρος της απώλειας, τις σκέψεις και τα έντονα συναισθήματα που γεννά ο θάνατος ενός επαναστάτη κομμουνιστή αποτυπωμένα στα πρόσωπα και στα μάτια τους, συγγενείς, σύντροφοι, συναγωνιστές, άνθρωποι της αριστεράς και της λαϊκής πάλης έδωσαν το “παρών” και αποχαιρέτησαν τον σύντροφό μας.
Οι σύντροφοί του από το Μ-Λ ΚΚΕ και τη νεολαία ΠΟΡΕΙΑ, σύντροφοι του ΚΚΕ(μ-λ), αγωνιστές που πέρασαν από τις γραμμές του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος, φίλοι και συγχωριανοί του, βρέθηκαν εκεί για να τιμήσουν και να χαιρετίσουν μια ξεχωριστή φυσιογνωμία που στάθηκε στην πρώτη γραμμή της πάλης του Μ-Λ ΚΚΕ για την υπόθεση της εργατικής τάξης και την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος.
Το σύντροφο Τάκη Κοσμά αποχαιρέτησε εκ μέρους της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ ο Γραμματέας της, σ. Αντώνης Παπαδόπουλος, ενώ ο σ. Γιώργος Βασιλείου απηύθυνε το χαιρετισμό των νεολαίων του κόμματος. Ο σ. Νίκος Ζυγογιώργος μετέφερε τον τελευταίο αποχαιρετισμό του ΚΚΕ(μ-λ), ενώ τον σύντροφό μας αποχαιρέτησε με μεγάλη συγκίνηση ο επιστήθιος φίλος και συγχωριανός του Δημήτρης Ντανάκας.
Πάνω στους ώμους των συντρόφων του, σκεπασμένος με τη σημαία του κόμματός του, με κόκκινες σημαίες να ανεμίζουν και με αγωνιστικά συνθήματα τιμής για έναν ξεχωριστό κομμουνιστή, μεταφέρθηκε η σορός του σ. Τάκη στη συνέχεια στο Αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας για να περάσει στην ιστορία του Κόμματος και του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος της Ελλάδας.
Ο αποχαιρετισμός της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ
Με πόνο ψυχής, που αφήνει η απώλεια ενός κομμουνιστή αγωνιστή, ενός συντρόφου με τον οποίο βαδίσαμε μαζί στη ζωή και τον αγώνα τα τελευταία 50 χρόνια, η KE του M-Λ KKE και τα μέλη του κόμματος, οι σύντροφοι, οι συναγωνιστές και οι φίλοι σου βρισκόμαστε σήμερα εδώ, σύντροφε Τάκη, να σου πούμε τα στερνά μας λόγια για το τελευταίο σου ταξίδι. Δεν σου είπαμε για το φευγιό του σύντροφου Ιωσήφ για να μην σε στενοχωρήσουμε, αλλά τώρα, καθώς εσείς ανταμώνετε, εμείς εδώ αναλογιζόμαστε το μέγεθος της απώλειας δυο ακριβών φίλων και συντρόφων, δυο ξεχωριστών παιδιών του κόμματος που χάσαμε στις μέρες του δίσεχτου Φλεβάρη, στους σκοτεινούς και δίσεχτους καιρούς που ζούμε.
Σύντροφε Τάκη, έφυγες ξαφνικά, αλλά άφησες άσβεστα ίχνη μιας αγωνιστικής πορείας και προσφοράς.
Από πολύ μικρός, στη δύσκολη περιοχή που γεννήθηκες, τους Μολάους Λακωνίας, μετά τον εμφύλιο πόλεμο, με τη μαύρη αντίδραση να κυριαρχεί και να οργιάζει, εσύ αναζήτησες με θάρρος, χωρίς φόβο, να βρεις το δίκιο και την αλήθεια. Σε αυτή σου την αναζήτηση γαλουχήθηκες, όπως με υπερηφάνεια έλεγες, από τον κομμουνιστή τσαγκάρη του χωριού σου, τον αείμνηστο Γιώργο Ντανάκα, με τις ιδέες και τα οράματα του προοδευτικού και αριστερού κινήματος που σημάδεψαν όλη την κατοπινή σου πορεία.
Ο σύντροφος Τάκης, σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, αναζήτησε και ενστερνίστηκε τις ιδέες της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης, τις ιδέες του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού. Συνδέθηκε με το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα σε νεαρή ηλικία και εντάχθηκε στο ΑΜΕΕ Ιταλίας, όπου σπούδαζε, στα χρόνια της φασιστικής δικτατορίας. Αργότερα, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, εντάχθηκε στο μαρξιστικό-λενινιστικό κίνημα, συμμετέχοντας ενεργητικά στους αντιδικτατορικούς αγώνες και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 1973.
Στη μεταπολίτευση, φοιτητής στη τότε Στατιστική Σχολή, πρωταγωνίστησε στο φοιτητικό κίνημα και μέσα από τις γραμμές της ΟΜΛΕ αρχικά και του Μ-Λ ΚΚΕ αργότερα, που αποτέλεσε ιδρυτικό του μέλος, υπηρέτησε από καθοδηγητικές θέσεις, από την ΚΕ και το ΠΓ τις επαναστατικές ιδέες και στόχους του Μ-Λ ΚΚΕ και του μαρξιστικού–λενινιστικού κινήματος. Και σ’ αυτό το κόμμα και το κίνημα θα παραμείνει σταθερά και ακλόνητα για πενήντα χρόνια, μέχρι την τελευταία του πνοή, υπηρετώντας με ανιδιοτέλεια και αφοσίωση τους μεγάλους απελευθερωτικούς κοινωνικούς σκοπούς του.
Ο σύντροφος Τάκης, πολύ γρήγορα, κατανόησε τι σημαίνει ρεβιζιονισμός, αναθεώρηση και προδοσία των αρχών του κομμουνιστικού κινήματος. Η επαναστατική του συνείδηση ήταν ασυμφιλίωτη με την αντεπαναστατική στροφή του 1956 και τη ζημιά που προκλήθηκε στο KKE και το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Με ιδιαίτερη έμφαση και μεγάλη οξυδέρκεια, υπηρέτησε τον αντιρεβιζιονιστικό αγώνα και την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος και ταύτισε την αγωνιστική του πορεία με την ιδεολογία και την πολιτική του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος. Μαχητικός και φλογερός υπερασπιστής του, βάδισε σταθερά στις γραμμές του, και έμεινε ακλόνητος όταν αυτό πέρασε τις πιο δύσκολες φάσεις και καμπές στην πολυκύμαντη διαδρομή του.
Ένας αγωνιστής πάντα παρών, όσο του επέτρεπε η κλονισμένη υγεία του τα τελευταία χρόνια, στις διαδηλώσεις και τις εξορμήσεις, στις εργατικές και λαϊκές κινητοποιήσεις, σε κάθε μικρή και μεγάλη δουλειά του κόμματος. Πολλές φορές τα πρώτα χρόνια βρέθηκε με τους συντρόφους του έξω από τις πύλες των εργοστασίων, ξημερώματα, για να μοιράσουν κομματικές προκηρύξεις στους εργάτες και να διαδώσουν το Λαϊκό Δρόμο.
Γλαφυρός στις αφηγήσεις του, με χιούμορ και ζωντάνια, ανοιχτόκαρδος και φιλικός, παρά τα πολλαπλά προβλήματα υγείας που τον ταλαιπώρησαν τα τελευταία χρόνια, ήταν ένας ξεχωριστός σύντροφος, με μεγάλη έγνοια για το κόμμα μας, και βαθιά επίγνωση των γενικών και ειδικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε, μέχρι τις τελευταίες του στιγμές. Στενά και με μεγάλη ανησυχία παρακολουθούσε, μέχρι το τέλος, τις διεθνείς και εσωτερικές εξελίξεις, αποτυπώνοντας με τη διεισδυτική αρθρογραφία του στο «Λαϊκό Δρόμο» τη σκοτεινή και γεμάτη ανατροπές περίοδο που διανύουμε.
Σύντροφε Τάκη, υπήρξες ένα παράδειγμα αγωνιστή με επαναστατική ψυχή, που με πίστη και αφοσίωση έδινες την ξεχωριστή σου συμβολή στον κοινό μας αγώνα.
Τώρα που φεύγεις, ο μόνος αποχαιρετισμός που σου ταιριάζει είναι η διαβεβαίωση ότι την υπόθεση της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος, την υπόθεση της απελευθέρωσης της χώρας από τους ξένους και ντόπιους δυνάστες, για τη Λευτεριά, την Εθνική Ανεξαρτησία και το Σοσιαλισμό, θα συνεχίσουμε να την υπηρετούμε με πίστη και αφοσίωση, όπως εσύ πάλεψες και αγωνιούσες.
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στη συντρόφισσα Μαλάμω, τη γυναίκα και σύντροφο της ζωής του, που του παραστάθηκε ολόψυχα σε όλες τις δύσκολες στιγμές, τη συντρόφισσα Χρυσάνθη, τη μονάκριβη και πολυαγαπημένη του κόρη, και την αγαπημένη του αδελφή Ρίτα.
Αθάνατος!
Ο αποχαιρετισμός του ΚΣ της Πορείας
Εκ μέρους της νεολαίας του Μ-Λ ΚΚΕ «Πορεία», με αίσθημα βαθύτατης οδύνης, αποχαιρετάμε τον σύντροφο μας Τάκη Κοσμά, τον Ξυνό, όπως ήταν γνωστός στους παλιότερους και σε πολλούς από εμάς τους νεότερους.
Ο σύντροφός μας Τάκης αποτέλεσε για το κόμμα μας ένα πολύτιμο στέλεχος και, παρά τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν, η σκέψη του βρισκόταν πάντοτε κοντά σε εμάς, στην οργάνωση και στο πώς θα προχωρήσει η υπόθεση των μαρξιστών – λενινιστών και του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος,
Ακλόνητα παρών στις τάξεις του Μ-Λ ΚΚΕ και στους καθημερινούς αγώνες του τόπου μας, πάντα με εύθυμη διάθεση, με γέλιο και πάνω απ’ όλα με τη σπάνια ευγένεια που τον διέκρινε, ήταν πρόθυμος να βοηθήσει σε ό,τι χρειαζόσουν, από το να απαντήσει στην πιο απλή απορία μέχρι να συμβάλει στον προβληματισμό για οποιοδήποτε ζήτημα, όσο περίπλοκο κι αν ήταν.
Ακούγοντας προσεκτικά και με σεβασμό τον συνομιλητή του εξέφραζε την άποψή του, πάντοτε ενήμερος για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και διεθνώς, αλλά και το τι συνέβαινε στο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα. Ήταν σε θέση να σχολιάσει σειρά θεμάτων, συνήθως με μεγάλη δόση χιούμορ και πολλές φορές πειράγματος, αλλά και αυτοσαρκασμού. Αυτή η στάση ζωής αποτελεί για όλους εμάς τους νεότερους παράδειγμα.
Χαρακτηριστικές ήταν ομολογουμένως και οι ιστορίες που έλεγε για τα όσα έζησε στον μισό και πλέον αιώνα πολιτικής στράτευσης και ένταξής του στο Μαρξιστικό – Λενινιστικό Κίνημα. Με γλαφυρότητα, παραστατικότητα και ζωντάνια περιέγραφε με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, ιδιαίτερο γνώρισμά του άλλωστε, τα βιώματα και τις περιπέτειές του, από τα μαύρα χρόνια της επταετούς δικτατορίας, τη ζωή του στην Ιταλία και την ένταξή του στο ΑΜΕΕ, μέχρι τα μεταπολιτευτικά χρόνια, έως και πιο πρόσφατα.
Για όσους γνώριζαν τον σύντροφο Ξυνό σε προσωπικό επίπεδο, έκδηλη ήταν η αγάπη του για τον αθλητισμό, η αδυναμία του για τα στυλό και τις πένες που με ζήλο συνέλεγε, αλλά και για τους σκύλους που είχε για συντροφιά στο σπίτι του.
Στη γυναίκα και σύντροφό της ζωής του, τη συντρόφισσα μας Μαλάμω, αλλά και στην πολυαγαπημένη του κόρη, τη συντρόφισσα μας Χρυσάνθη, εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια και στεκόμαστε από καρδιάς στο πλάι τους.
Σύντροφε Τάκη, εμείς, τα μέλη της «Πορείας», της νεολαίας του Μ-Λ ΚΚΕ, σε αποχαιρετούμε και δίνουμε την υπόσχεση να ακολουθήσουμε το παράδειγμά σου, κρατώντας ψηλά την επαναστατική σημαία των μαρξιστών-λενινιστών και της υπόθεσης του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, όπως εσύ έπραξες.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
*****
Ο αποχαιρετισμός του ΚΟ του ΚΚΕ(μ-λ)
Στις 26 του Φλεβάρη έφυγε απ΄ τη ζωή ο σ. Τάκης Κοσμάς (Ξυνός), μέλος της Κ.Ε. του Μ-ΛΚΚΕ, μετά από νοσηλεία του στο Νοσοκομείο. Από τα μαθητικά του χρόνια, στους Μολάους Λακωνίας, συνάντησε τις κομμουνιστικές ιδέες, ενώ ως φοιτητής, στην Ιταλία, εντάχθηκε στο ΑΜΕΕ και στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα συμμετείχε ενεργά στους αντιδικτατορικούς αγώνες και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973. Στα χρόνια της μεταπολίτευσης, σε μια περίοδο έντασης και μαζικής έκφρασης του κινήματος του λαού και της νεολαίας, αλλά και διώξεων απ΄ τη μεριά του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης και των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων, εντάχθηκε στην ΟΜΛΕ και συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα, στις καταλήψεις και τους αγώνες, ενάντια στον αντι-φοιτητικό νόμο 815.
Χαρακτηρίστηκε από ιδιαίτερη συγκρότηση, αγωνιστικότητα και οξυδέρκεια. Παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, ποτέ δεν έχανε τη δύναμή του, την διάθεση συμμετοχής στους αγώνες, το χιούμορ και την αισιοδοξία του. Αυτά πήγαζαν απ΄ την εμπιστοσύνη του στη λαϊκή υπόθεση. Είχαμε την τιμή να τον γνωρίσουμε μέσα κι απ’ τις συνελεύσεις της Λαϊκής Αντίστασης – Αριστερής Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας στην Αθήνα, στις οποίες συμμετείχε.
Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους συντρόφους του Μ-ΛΚΚΕ, στη γυναίκα του, Μαλάμω και στην κόρη του, Χρυσάνθη.
