Εχασε τη μάχη για τη ζωή ο Γιώργος Δελαστίκ το πρωί της Πέμπτης 15 Οκτώβρη 2020.
Ο Γιώργος Δελαστίκ γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Ιουλίου 1952. Σπούδασε ηλεκτρολόγος-μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Πάτρας.
Ξεκίνησε να δουλεύει στη δημοσιογραφία το 1979. Εργάστηκε στις εφημερίδες Ριζοσπάστης, Πρώτη, Το Παρόν, Καθημερινή, Ελευθερία Λάρισας και Έθνος (απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 2015) και στο περιοδικό Επίκαιρα. Το 1989 συμμετείχε στη δημιουργία του μηνιαίου περιοδικού Πριν στο οποίο διετέλεσε διευθυντής και στη συνέχεια στην εφημερίδα Πριν. Εργάστηκε επίσης ως αναλυτής στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα: Δίαυλος 10, ΑΝΤ1 και MEGA.
Πραγματοποίησε δημοσιογραφικές αποστολές σε δεκάδες χώρες του κόσμου. Έγραψε πέντε βιβλία (Το τέλος των Βαλκανίων, Αποκάλυψη Τώρα – Ο δρόμος προς τη μονοκρατορία, Η νέα Γιάλτα, Συνωμοσία στη Μεσόγειο, Αφγανιστάν) και συμμετείχε σε πολλά άλλα.
Από φοιτητής εντάχθηκε στο κομμουνιστικό κίνημα κι έγινε μέλος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Το 1989 αποχώρησε διαφωνώντας με την κυβέρνηση Τζαννετάκη και και πήρε ενεργά μέρος στη συγκρότηση του ΝΑΡ και των μετωπικών σχημάτων που εν συνεχεία δημιουργήθηκαν.
Ήταν υποψήφιος βουλευτής σε πολλές αναμετρήσεις με τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Αντιπολίτευσης, του ΜΕΡΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τα τελευταία χρόνια της ενεργού πολιτικής του δράσης συμμετείχε και συνέβαλε με τις ιδέες και τη γνώση του στις προσπάθειες και τις αναζητήσεις για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό σχέδιο.
Ο Γιώργος Δελαστίκ όλα τα χρόνια της ζωής του παρέμεινε σταθερός στην ιδεολογία του και εργάστηκε με αξιοπρέπεια.
Μέσα από την αρθρογραφία του πάλεψε ενάντια στη φτώχεια και την αδικία, τίμησε τους λαϊκούς αγώνες και την Αριστερά.
Σε ανακοίνωση του Πριν, του οποίου υπήρξε ο ιστορικός Διευθυντής επί τρεις σχεδόν δεκαετίες, σημειώνεται:
“Ο Γιώργος Δελαστίκ αφήνει βαρύ αποτύπωμα στη ζωή. Χάραξε χνάρι για μια άλλη πορεία στην επαναστατική στράτευση στη δημοσιογραφία, που να συνδυάζει την ευρύτητα πνεύματος με την λαϊκότητα, την αταλάντευτη ταξικότητα με την αξιοπιστία, τη βαθιά κομματικότητα με το κριτικό και αναλυτικό πνεύμα“.
