Παρά το ότι ο Μητσοτάκης όπου σταθεί και όπου βρεθεί διατείνεται για το υποτιθέμενο οικονομικό αναπτυξιακό θαύμα της χώρας, έρχονται οι διεθνείς οργανισμοί στους οποίους ομνύουν οι της κυβέρνησης και τους γκρεμίζουν το αφήγημα, όχι με εξαγγελίες και δηλώσεις χωρίς αντίκρυσμα αλλά με στοιχεία ακλόνητα που προκύπτουν από τις έρευνές τους.
Έτσι, για να μη πολυλογούμε, σύμφωνα με έρευνες που δημοσίευσαν ο ΟΟΣΑ των 35 χωρών και η ΕΕ των 27 πλέον χωρών, που βασίστηκαν σε πραγματικά στοιχεία κατακρημνίζουν το πολυδιαφημισμένο “success story” της κυβέρνησης της ΝΔ.
Συγκεκριμένα, με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ και σε αναφορά με βάση 80 δείκτες ευημερίας που είχε η έρευνα, με επικέντρωση σε 11 κοινωνικοοικονομικά στοιχεία, δηλαδή: Εισόδημα και πλούτος, στέγαση, εργασία και ποιότητα απασχόλησης, υγεία, γνώση και δεξιότητες, ποιότητα περιβάλλοντος, υποκειμενική ευημερία, ασφάλεια, ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, κοινωνικές σχέσεις και συμμετοχή στα κοινά. Στους αναφερόμενους αυτούς δείκτες η Ελλάδα παρουσιάζει αρνητικές επιδόσεις, ειδικά στα μισθολογικά που εμφανίζει τον τρίτο χειρότερο μισθό ξεπερνώντας μόνο το Μεξικό και την Κολομβία. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας οι πραγματικοί μισθοί στις 20 από τις 35 χώρες του ΟΟΣΑ μειώθηκαν το 2023 σε σχέση με το 2019, ενώ στη χώρα μας καταγράφεται η μεγαλύτερη επιδείνωση μεταξύ 2010 και 2019, αλλά και χειροτέρευση μεταξύ 2019 και 2022.
Tα δεδομένα αυτά έρχονται να επιβεβαιώσουν τα στοιχεία της Eurostat σε σχέση με την εξέλιξη του μέσου ετήσιου μισθού για πλήρη απασχόληση στην ΕΕ των 27, όπου η Ελλάδα καταφέρνει να πλασαριστεί στην τρίτη θέση από το τέλος ξεπερνώντας μόνο τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία που είναι στις χειρότερες θέσεις από τα λοιπά κράτη – μέλη της ΕΕ (βλ. πίνακα). Ενώ για τον μέσο μισθό πλήρους απασχόλησης για το 2023, όπως προκύπτει και από τον επισυναπτόμενο πίνακα, υπάρχει μια αύξηση 6,5% σχεδόν, σε σχέση με το 2022. Εάν συνυπολογίσουμε τη μερική και την εκ περιτροπής απασχόληση που σημειώνουν εξαιρετικά ψηλά ποσοστά, παίρνουμε τη ζοφερή εικόνα για τους εργαζόμενους στη χώρα μας.
Όμως οι αρνητικές επιδόσεις δεν σταματούν μόνο στην εξέλιξη των μισθών αλλά και σε δύο άλλες κρίσιμες περιοχές, στο ποσοστό της μακροχρόνιας ανεργίας με 6,2% για το 2023 ενώ ο μέσος όρος για τους 27 της ΕΕ ήταν 2,1%, το οποίο αποτελούσε και το ιστορικό χαμηλό από το 2009. Η άλλη περιοχή είναι στην ανεργία των νέων, όπου η χώρα μας ανεβαίνει στο βάθρο των νικητών καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση σε όλη την ΕΕ με ανεργία 9,8% λίγο πίσω από τη Σουηδία και την Ισπανία με ποσοστά 10,9 και 10,8% αντίστοιχα, ενώ κατέγραψαν χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας νέων η Τσεχία (2,4%) η Βουλγαρία (3,2%) και η Γερμανία (3,3%).
Όμως και μια σειρά άλλοι δείκτες, πάντα σε αρνητική τροχιά, βρίσκουν τους πολίτες αυτής της χώρας σε επιδεινούμενη θέση.
Το 65% δυσκολεύεται και έχει οικονομικές δυσχέρειες και αυτά δεν τα λέει κάποια αριστερή αντιπολίτευση αλλά ένας καθ’όλα διεθνής καπιταλιστικός οργανισμός όπως ο ΟΟΣΑ.
Η Ελλάδα καταγράφει το 4ο μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που δυσκολεύονται να ζεστάνουν το σπίτι τους, πίσω μόνο από την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Τουρκία.
Επίσης είναι και μακράν πρώτη στην Ευρώπη στο ποσοστό ληξιπρόθεσμων δόσεων, ενοικίων και λογαριασμών, κάτι που γνωρίζουν οι ελληνικές οικογένειες που στενάζουν και απειλούνται από το βάρος αυτό.
Συνέπεια όλων αυτών είναι πως ο δείκτης ικανοποίησης από την κυβέρνηση και τις πολιτικές της να βρίσκεται μόλις στο 30% και αυτό επίσης καταγράφεται στις προαναφερόμενες έρευνες και μελέτες των οργανισμών αυτών.
Και μάλιστα είναι μάλλον πολύ ψηλό αυτό το ποσοστό θα λέγαμε αν στο μεταξύ υπολογίσουμε την απουσία σχηματισμού ενός μετώπου κοινωνικών δυνάμεων που θα έδινε ελπίδα και προοπτική στον λαό μας και αντιπαράθεσης στην ασκούμενη πολιτική.
Η απουσία ενός τέτοιου μετώπου προσδιορίζει και τις ανάγκες του σήμερα για την αριστερά και το λαϊκό κίνημα.
