Συμπληρώνεται σε λίγες μέρες ένας χρόνος από το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπων που αποκάλυψε με τον πιο τραγικό τρόπο την ολέθρια εγκληματική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και όλων των προηγούμενων. Μια πολιτική που απαξίωσε τον ΟΣΕ και οδήγησε σε ιδιωτικοποίηση τμημάτων του, μια πολιτική σκανδαλωδών συμβάσεων και καθυστερήσεων για έργα ασφάλειας των σιδηροδρομικών μετακινήσεων.
Ένα χρόνο τώρα η κυβέρνηση, όπως κάνει από την πρώτη στιγμή, προσπαθεί να πετάξει από πάνω της την κύρια ευθύνη και να τη φορτώσει σε «τραγικό ανθρώπινο λάθος» κατά δήλωση του Μητσοτάκη στο διάγγελμά του ακριβώς μετά την τραγωδία. Δίπλα στην κυβέρνηση σε αυτό το χιλιοπαιγμένο έργο και τα πλήρως ελεγχόμενα ΜΜΕ που, σε πλήρη ευθυγράμμιση με το κυβερνητικό αφήγημα, βομβάρδισαν εξαρχής το λαό με κάθε είδους δευτερεύουσες πληροφορίες σχετικά με το σταθμάρχη ή τους ελεγκτές, ακριβώς για να αποκρύψουν το κύριο, ότι δηλαδή η απουσία των συστημάτων ασφαλείας, σαν αποτέλεσμα της εγκληματικής κυβερνητικής πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων και της απαξίωσης του σιδηρόδρομου, ήταν ο καθοριστικός παράγοντας που οδήγησε στο δυστύχημα.
Το ίδιο έργο επαναλαμβάνεται και στην εξεταστική επιτροπή για τα Τέμπη, μια επιτροπή που συστάθηκε όχι για να διερευνήσει τις αιτίες, αλλά για να τις συγκαλύψει. Είναι χαρακτηριστικό ότι όσες φωνές στην εξεταστική κάνουν λόγο για ανθρώπινο λάθος που οδήγησε στην τραγωδία αναδεικνύονται σε βασικό θέμα στα κυρίαρχα ΜΜΕ. Αντίθετα, όσοι μιλάνε για την απαξίωση του σιδηρόδρομου, για την απουσία συστημάτων ασφαλείας, για όλους εκείνους τους παράγοντες, δηλαδή, που αν υπήρχαν θα μπορούσαν να αποτρέψουν το δυστύχημα, φιμώνονται και πνίγονται.
Η πραγματικότητα όμως είναι όπως την έθεσε και η Μ. Καρυστιάνου, πρόεδρος του συλλόγου θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών: «Έπρεπε από τις 10 πρώτες μέρες να μπούνε φυλακή και ερχόμαστε ένα χρόνο μετά να δούμε αν υπάρχουν ευθύνες», κάνοντας μάλιστα λόγο για «κρατικό έγκλημα και προσπάθεια συγκάλυψης και υποβίβασης των ευθυνών». Ωστόσο, η τοποθέτηση της Καρυστιάνου, η οποία έχασε την κόρη της στα Τέμπη, δεν αναδείχθηκε από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, τα οποία τόσα κροκοδείλια δάκρυα ρίξανε για τα θύματα του δυστυχήματος. Αντίθετα, ειδικά οι επίμαχες δηλώσεις που βάλλουν εναντίον της εγκληματικής κυβερνητικής πολιτικής, πέρασαν στα ψιλά ή ακόμα και εξαφανίστηκαν.
Όσο όμως και αν εντείνεται η πολιτική συγκάλυψης των πραγματικών αιτιών για τη σιδηροδρομική τραγωδία, ο λαός και θυμάται τι έγινε και γνωρίζει καλά τους πραγματικούς ενόχους. Αυτό επιβεβαιώθηκε άλλωστε από τις κινητοποιήσεις των εκατοντάδων χιλιάδων που πραγματοποιήθηκαν ακριβώς μετά το δυστύχημα καταγγέλλοντας την εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης.
