Από τη στιγμή της εμφάνισης του κορονοϊού στο δυτικό κόσμο και κυρίως από τότε που διαφάνηκε η δυνατότητα αξιοποίησης της πανδημίας από τους κυρίαρχους κύκλους της Ευρώπης και των ΗΠΑ, για την εφαρμογή των πλέον αντιδραστικών σχεδιασμών τους, ξέσπασε ένας λυσσαλέος ανταγωνισμός για την παρασκευή εμβολίων. Παρά τις αρχικές ρητές προειδοποιήσεις -ακόμη και του ΠΟΥ- ότι όσο και αν τρέξουν τα πράγματα κανένα εμβόλιο δεν μπορεί να υπάρξει πριν από το καλοκαίρι του 2021, όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα προσφέρουν εδώ και ένα τουλάχιστον μήνα το εμβόλιο των φαρμακοβιομηχανιών τους. Και όσο αδιανόητη είναι η αμφισβήτηση της συμβολής των εμβολίων στην αντιμετώπιση τέτοιων ασθενειών, τόσο άλογο θα ήταν να προσπεραστούν αμέριμνα οι συνθήκες στις οποίες παρασκευάζονται τα συγκεκριμένα εμβόλια.
Η κυρίαρχη προπαγάνδα επιμένει να παρουσιάζει αυτή τη χρονική ανατροπή, απλά ως ένα επιστημονικό επίτευγμα, προκειμένου να κρύψει πίσω από αυτό ένα αδυσώπητο ανταγωνισμό και ένα πρωτοφανές παγκόσμιο σκάνδαλο. Ένα σκάνδαλο πρώτα από όλα οικονομικό, αφού είναι η πρώτη φορά που μέσα σε τόσο λίγους μήνες πακτωλοί δισεκατομμυρίων έχουν μεταφερθεί από τα κράτη, δηλαδή από τους λαούς του κόσμου, στα σεντούκια των πολυεθνικών του φαρμάκου. Που έχει όλα τα στοιχεία της οικονομικής διαφθοράς και της έκνομης δράσης που υπό άλλες συνθήκες θα δημιουργούσε σάλο και θα κινούσε αναγκαστικά διαδικασίες «διώξεων». Αυτό το πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο παράχθηκαν τα εμβόλια δεν μπορεί παρά να δημιουργεί ερωτηματικά και αμφιβολίες. Γιατί δεν δόθηκε ο χρόνος ούτε για να ελεγχθεί το χρονικό διάστημα της ανοσίας που προκαλούν τα συγκεκριμένα εμβόλια, για τα οποία κατά τα άλλα εκδίδονται με ευκολία ποσοστά αποτελεσματικότητας. Πόσο μάλλον για να ελεγχθούν οι παρενέργειες, για τις οποίες οι ίδιες οι εταιρίες αρνούνται να αναλάβουν τις ευθύνες.
Την ίδια στιγμή τα φάρμακα που έχουν κριθεί αποτελεσματικά για τον κορονοϊό, σχεδόν δεν παρουσιάζονται σε κανένα σχέδιο «λύσης» του προβλήματος. Τα παγκόσμια αρπαχτικά έχουν επιλέξει τις «λύσεις» υψηλής κερδοφορίας που προσφέρουν τα εμβόλια. Λόγω της διαφοράς στο κόστος παρασκευής, αλλά κυρίως λόγω της ποσότητας. Γιατί τα φάρμακα θα αφορούν μόνο αυτούς που παρουσιάζουν σοβαρές επιπλοκές από τη νόσο, ενώ τα εμβόλια όλους. Και είναι η πρώτη φορά στην ιστορία, που φτιάχνεται σχέδιο εμβολιασμού του παγκόσμιου πληθυσμού, για απροσδιόριστο μάλιστα όπως διαφαίνεται αριθμό δόσεων. Και γι’ αυτό θα είναι πρωτόγνωρη η κίνηση κεφαλαίων και η κερδοφορία των πολυεθνικών του φαρμάκου.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, αφού με τις επιλογές της οδήγησε τη χώρα σε ένα δεύτερο lockdown προξενώντας εκατόμβες νεκρών, τώρα στήνει ένα ακόμη «θέατρο ελπίδας και επιτυχίας». Γνωρίζοντας ότι με την πολιτική της έχει δημιουργήσει ένα κύμα οργής που ανεπίστρεπτα απλώνεται στην κοινωνία, επιχειρεί να κερδίσει κι άλλο χρόνο, παρουσιάζοντας το πρόγραμμα του εμβολιασμού ως το τέλος της πανδημίας. Μια νέα προπαγανδιστική αθλιότητα είναι σε εξέλιξη, όπου σχολαστικά ο λαός ενημερώνεται για την παραγωγή, τη μεταφορά και την αποθήκευση των εμβολίων, σαν να πρόκειται για κάποιο περισπούδαστο κατόρθωμα.
Και μαζί με όλα αυτά, το χιλιοπαιγμένο εν καιρώ πανδημίας παραμύθι του κατασκευασμένου εχθρού που απειλεί την κοινωνία και το «υπεύθυνο έργο» των ακροδεξιάς πνοής νεοφιλελεύθερων της ΝΔ: οι «αρνητές των εμβολίων». Όπως συνέβη και με τους «αρνητές της μάσκας», που όταν επιχείρησαν συγκέντρωση στο Σύνταγμα αποδείχτηκε ότι δεν ήταν περισσότεροι από δυο δεκάδες, έτσι και τώρα είναι σε εξέλιξη μια εκστρατεία κυβέρνησης και ΜΜΕ εναντίον των νέων «αρνητών». Στόχος ο αποπροσανατολισμός και η δημιουργία νέων αποδιοπομπαίων τράγων. Ως «αρνητές» βέβαια, βαφτίζονται όποιοι αμφισβητούν την κυβερνητική πολιτική, ακόμη και αν αυτή η αμφισβήτηση αφορά φωνές της αριστεράς, η οποία κάθε άλλο παρά μπορεί να σχετίζεται με αντιεμβολιαστικά κινήματα και αντιεπιστημονικούς αφορισμούς. Όμως την ίδια στιγμή που τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ σπαταλάνε μελάνι και τηλεοπτικές ώρες για να βρίζουν χυδαία τους «αρνητές των εμβολίων», τα εμβόλια στην Ελλάδα φτάνουν με το σταγονόμετρο. Σε σχέση τουλάχιστον με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Και σε ό,τι αφορά τη σημερινή πραγματικότητα, το πρόβλημα όχι απλά δεν είναι οι «αρνητές» των εμβολίων, αλλά το γεγονός ότι τα εμβόλια δεν φτάνουν ούτε για τις ομάδες υψηλού κινδύνου που περιμένουν στην ουρά.
Όπως όλα δείχνουν, ακόμη και αν τα πιο αισιόδοξα σενάρια για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων και την επάρκειά τους βγουν αληθινά, η προσδοκώμενη ανοσία (αν υπάρξει) δεν πρόκειται να υπάρξει πριν το φθινόπωρο του 2021. Οπότε, για μια κοινωνία που συνθλίβεται κάτω από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και του δεύτερου lockdown, για ένα λαό που βρίσκεται σε έναν ασφυκτικό εγκλεισμό και βιώνει μια πρωτόγνωρη αντιλαϊκή πολιτική αστυνομοκρατίας, καταστολής και αυταρχισμού, φως στο τούνελ δεν υπάρχει. Κανένα εμβόλιο δεν θα σημάνει την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Γιατί πολύ απλά, αυτή η πολιτική επιβάλλεται με πρόσχημα την πανδημία και όχι για την αντιμετώπισή της. Είναι η πολιτική της διάλυσης του ΕΣΥ αυτή που ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση και όχι οι «αρνητές» της μάσκας και των εμβολίων. Η πολιτική που ακόμη και εν μέσω πανδημίας δε διστάζει να προχωρήσει σε ακόμα μεγαλύτερη υποχρηματοδότηση της δημόσιας υγείας, αποκαλύπτοντας και στον πιο αδαή τους πραγματικούς εγκληματικούς στόχους της. Συντριπτικό στοιχείο για το διαρκές κυβερνητικό έγκλημα το γεγονός ότι πάνω από το 80% των θανάτων προέρχεται από ασθενείς των κλινικών και όχι των ΜΕΘ.
Αυτή η πολιτική του ζόφου και της καταστολής, της αναστολής των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, η πολιτικής της υποτέλειας, της φτώχειας και του εργασιακού μεσαίωνα επιχειρείται να εδραιωθεί. Μοναδικό φως σε αυτό το σκοτεινό τούνελ μπορεί να φέρει η ασίγαστη λαϊκή πάλη. Κάθε σκέψη, κάθε άλλοθι για την αναβολή αυτών των αναγκαίων αγώνων μετατρέπεται σε στήριγμα της κυβερνητικής πολιτικής. Ο αγώνας για την ανατροπή αυτής της κατάστασης είναι επιτακτική ανάγκη και υπόθεση του σήμερα.
2-1-2021
Μ-Λ ΚΚΕ
