Με την παρ.1, του δέκατου τρίτου άρθρου, της από 14.03.2020 ΠΝΠ προσδιορίστηκε η αποζημίωση ειδικού σκοπού, ύψους 800 ευρώ, αποζημίωση που δικαιούνται εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα των οποίων η σύμβαση εργασίας τέθηκε αυτομάτως σε αναστολή, οι οποίοι απασχολούνται σε επιχειρήσεις που η δραστηριότητά τους ανεστάλη υποχρεωτικά με απόφαση της δημόσιας αρχής λόγω του Covid 19, καθώς και όσων η σύμβαση εργασίας ανεστάλη με απόφαση του εργοδότη τους, επειδή η επιχείρηση αυτού εντάσσεται σε ΚΑΔ με δραστηριότητα που επλήγη σημαντικά από τα μέτρα κατά του κορονοϊού.
Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε αποδοχές 45 ημερών, συνεπώς οι εργαζόμενοι, για όσο διάστημα τελούν σε αναστολή σύμβασης, λαμβάνουν καθαρά τον μήνα περίπου 533 ευρώ, ποσό που υπολείπεται αρκετά του κατώτατου μισθού.
Ωστόσο, σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου, με τον κωδικό «Recovery Plan», που φυλάσσεται στα συρτάρια του υπουργού Εργασίας Γιάννη Βρούτση, προβλέπεται η δυνατότητα για τις επιχειρήσεις που θα επαναλειτουργήσουν να διατηρήσουν τους εργαζομένους τους σε αναστολή σύμβασης από τον μήνα Μάιο και μετά.
Έτσι, με το πρόσχημα της “αιφνίδιας επιβάρυνσης” των επιχειρήσεων με υψηλό εργατικό κόστος, σε μια ήδη κατεστραμμένη αγορά, οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να αμείβονται με τον άτυπο “υποκατώτατο μισθό” των 533 ευρώ!
Αφήνεται επίσης πλήρως στην ευχέρεια των εργοδοτών το πόσους και ποιους εργαζόμενους θα επαναφέρουν. Με άλλα λόγια, πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ο εργοδότης, παρ’ όλο που θα είναι ανοιχτή η επιχείρηση και θα λειτουργεί κανονικά, θα έχει τη διακριτική ευχέρεια να επιλέξει ποιους εργαζόμενους αλλά και πόσους θα επαναφέρει στην εργασία τους, για αρκετό διάστημα μετά την επανέναρξη των εργασιών της.
Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να βιαστεί να μονιμοποιηθούν οι επικουρικοί και συμβασιούχοι εργαζόμενοι του ΕΣΥ, ενόψει και του δεύτερου κύματος πανδημίας που πιθανολογείται ότι θα υπάρξει από το Σεπτέμβρη και μετά, μονιμοποιεί τον άτυπο υποκατώτατο μισθό των 533 ευρώ και χτίζει αργά και μεθοδικά μια νέα αντεργατική λαίλαπα.
