Από την πρώτη στιγμή του ξεσπάσματος της κρίσης ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να ευθυγραμμιστεί με τις βασικές επιλογές της κυβέρνησης. Ο Τσίπρας από πολύ νωρίς έδωσε τον τόνο και την κατεύθυνση, όταν είπε πως “δεν είναι ώρα αντιπαράθεσης αλλά ευθύνης”. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έγινε υπέρμαχος της “εθνικής ενότητας” και στήριγμα της κυβερνητικής πολιτικής. Στο πλαίσιο αυτής της ευθύνης ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται ως αναγκαία όλα τα συνεχιζόμενα μέτρα που επιβάλλει η κυβέρνηση. Μέτρα που, παρά τις κυβερνητικές δημαγωγίες περί αλληλεγγύης και στήριξης των εργαζομένων, στην πραγματικότητα τους πλήττουν, τους αφήνουν στο έλεος της εργοδοσίας, μπροστά στην απειλή της περικοπής των μισθών και της απόλυσής τους. Η γραμμή στήριξης και η πολιτική της “εθνικής ομοψυχίας” που υιοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ τον φέρνει σήμερα στα απόνερα της κυβέρνησης και τον μετατρέπει σε ουραγό του Μητσοτάκη.
Έτσι μετά από τρεις εβδομάδες καραντίνας και παρακολουθώντας το Μητσοτάκη σε ρόλο νέου “εθνάρχη”, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να περάσει στην εποικοδομητική αντιπολίτευση για να περισώσει τα προσχήματα. Τα κεντρικά στελέχη καθώς και η κοινοβουλευτική ομάδα βγήκαν στον αφρό τις τελευταίες ημέρες καταθέτοντας προτάσεις, τροπολογίες, επερωτήσεις για να πιέσουν -υποτίθεται- την κυβέρνηση και για να πάρουν τις αναγκαίες αποστάσεις.
Θυμήθηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, τους μαχόμενους γιατρούς και νοσηλευτές οι οποίοι αναμφισβήτητα δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό αυτές τις ημέρες και ζητούν από την κυβέρνηση να τους κατατάξει στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Καλούν την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα σε μαζικούς μόνιμους διορισμούς γιατρών και νοσηλευτών και να μην καθυστερεί άλλο. Διαμαρτύρονται για το δώρο ύψους 3.5 εκατ. ευρώ που πρόσφερε η κυβέρνηση στους καναλάρχες αναστέλλοντας την αποπληρωμή της απαιτούμενης δόσης για τις άδειες εκπομπής. Διαμαρτύρονται επίσης για τα 11 εκατ. ευρώ που κοστίζει στο δημόσιο η επικοινωνιακή κυβερνητική καμπάνια του “μένουμε σπίτι”. Προσοχή όμως! Δεν διαμαρτύρονται για την ασύδοτη κατασπατάληση, αλλά για το γεγονός ότι αυτή έγινε με αδιαφάνεια και επιλεκτικά!
Βγήκαν στα κεραμίδια οι ΣΥΡΙΖΑίοι και υπερθεμάτισαν την πρωτοβουλία του Μητσοτάκη, απογειώνοντας το κυβερνητικό κρεσέντο φαρισαϊσμού και υποκρισίας. Ζήτησαν από το Μητσοτάκη να θεσμοθετήσει την υποχρεωτική περικοπή του βουλευτικού μισθού στο 50% για το σύνολο των βουλευτών. Και όχι μόνο. Ζητούν να συμπεριληφθούν στο μέτρο οι ευρωβουλευτές, τα ανώτερα διορισμένα κρατικά στελέχη (γενικοί γραμματείς υπουργείων, πρόεδροι οργανισμών – ΔΕΚΟ κλπ). Επίσης καλούν τη ΝΔ να ακυρώσει τις πολύ πρόσφατες αποφάσεις των μελών των ΔΣ των ΔΕΚΟ που διπλασίασαν τους μισθούς τους εν μέσω της υγειονομικής κρίσης. Κατά τα άλλα όμως θεωρούν ότι η πρωτοβουλία του Μητσοτάκη είναι πολύ σημαντική, γιατί εμπεριέχει έναν πολύ ισχυρό συμβολισμό. Και αυτός δεν είναι άλλος από την γραμμή του “να βάλουν πλάτη” όλοι: οι λεηλατημένοι και οι εξαθλιωμένοι μαζί με τους δυνάστες και καταπιεστές τους, όπως προτάσσει το δόγμα της “εθνικής ομοψυχίας”.
Πόσο εύηχες ακούγονται οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε κινούνται στο πλαίσιο μιας υπεύθυνης αντιπολίτευσης που θέλει να διορθώσει πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής στο έδαφος της κρισιμότητας της κατάστασης, αφού ο γενικός προσανατολισμός της κυβέρνησης δεν τίθεται σε αμφισβήτηση.
Το μέγεθος όμως του εμπαιγμού και της υποκρισίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να συγκαλυφθεί. Δεν μπορούν να μιλούν αυτοί που συνέβαλαν τα μέγιστα στο σημερινό κατάντημα του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Αυτοί που παρέτειναν και γενίκευσαν το καθεστώς της αδιοριστίας και των κάθε είδους ελαστικών μορφών εργασίας στην Υγεία και σε όλο το φάσμα του Δημοσίου. Πόση υποκρισία χωράει σε μια πρόταση, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ με τα αντεργατικά και αντιασφαλιστικά του μέτρα όχι μόνο δεν ενίσχυσε τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα αλλά αντίθετα επέφερε ακόμα χειρότερα πλήγματα σ’ αυτούς τους εργαζόμενους. Διαμαρτύρονται για τις κυβερνητικές παροχές προς τους καναλάρχες αλλά παρόμοια πολιτική υπηρέτησαν για να στήσουν το δικό τους καθεστώς διαπλοκής με το βρώμικο χώρο των ΜΜΕ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να παραστήσει την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Ματαιοπονεί όμως. Διότι η αποδοχή του κυβερνητικού δόγματος της ομοψυχίας και της ενότητας φέρνει όλες τις δυνάμεις, όπως τον ΣΥΡΙΖΑ, στην ουρά της ΝΔ και των κυρίαρχων επιλογών της. Των πολιτικών εκείνων που βρίσκονται στον αντίποδα, που είναι εχθρικές προς τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, που υπηρετούν ακόμα και σ’ αυτή την περίοδο τα μεγάλα συμφέροντα στο χώρο της υγείας, που βρίσκουν το έδαφος να “πειραματιστούν” με τις κοινωνικές αντοχές απέναντι στο καθεστώς της έκτακτης ανάγκης που χτίζει η ΝΔ.
