Με μία αόριστη όσο και γενικόλογη ανακοίνωση, η διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη καλεί τους παραβρισκόμενους και συνυπογράφοντες διεθνείς εμπόρους όπλων, όπως λ.χ. ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία, Κίνα, Βρετανία, Ιταλία, κ.α., «να σεβαστούν πλήρως και να εφαρμόσουν το διεθνές εμπάργκο όπλων»! Παράλληλα καλεί και τα παραβρισκόμενα και συνυπογράφοντα ιμπεριαλιστικά κράτη «να απόσχουν από παρεμβάσεις στην ένοπλη σύγκρουση ή στις εσωτερικές υποθέσεις της Λιβύης»! Τέλος, ζητά απ’ όλους «να απορρίψουν οποιαδήποτε παράνομη εκμετάλλευση των πηγών Ενέργειας»! Μάλιστα οι δύο εμπόλεμοι πόλοι στη Λιβύη, Χάφταρ και Σάρατζ δεν υπόγραψαν καμία συμφωνία και πριν στεγνώσει το μελάνι της ανακοίνωσης, Σύροι μισθοφόροι που έχουν σταλεί από την Τουρκία, επιτέθηκαν σε θέσεις του LNA! Εξάλλου, ο Μ.Τσαβούσογλου από το Νταβός δηλώνει κυνικά: «Έχουμε μια συμφωνία με τη Λιβύη για την παιδεία και την εκπαίδευση. Αυτό ακριβώς που κάνουμε, είναι μια θεμιτή προσπάθεια».
Έτσι, οι κύκλοι της κόλασης μίας γενικευμένης εμπλοκής στην πολύπαθη Μεσόγειο όλο και μικραίνουν, με τις διμερείς κλπ. συμφωνίες διαμοιρασμού των ιματίων της Λιβύης να έχουν γίνει στο παρασκήνιο της συνάντησης του Βερολίνου.
Με λίγα λόγια, η ανακοίνωση της διάσκεψης, αποτελεί την επιτομή της υποκρισίας.
Οι δύο Εκθέσεις της ΕΕ
Πρόσφατα, δύο Εκθέσεις της ΕΕ για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ), που συζητήθηκαν στο Ευρωκοινοβούλιο στις 14 και 15 Γενάρη, υπερψηφίστηκαν από τους ευρωβουλευτές της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ, ενώ οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν λευκό! Οι Εκθέσεις αυτές έρχονται να επιβεβαιώσουν τις στρατιωτικές διευθετήσεις στο πλαίσιο της Κοινότητας, που βεβαιότατα συνιστούν προετοιμασία για επιταχυνόμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, κάτω από το πρόσχημα της «διακύβευσης των ευρωπαϊκών συμφερόντων». Η ΕΕ θεωρεί ότι έχει μείνει πίσω στις ραγδαίες εξελίξεις που συντελούνται σε όλο το κάδρο της Μέσης Ανατολής και πρόσφατα της Λιβύης, με βασικούς συντελεστές τον αμερικάνικο, αλλά και το ρώσικο ιμπεριαλισμό. Προφανώς και η Τουρκία μπαίνει στη λίστα των πρωταγωνιστών, είτε αυτενεργώντας, είτε υποκινούμενη και από τους δύο και παράλληλα εκμεταλλευόμενη τις μεταξύ τους αντιθέσεις για να προωθεί και τα επιμέρους περιφερειακά της συμφέροντα.
Αθρόα χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής «άμυνας»
Οι δύο Εκθέσεις για την ΚΕΠΠΑ εισηγούνται τη δραστική αύξηση των κονδυλίων μέσω της λειτουργίας Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας, την ενίσχυση της έρευνας για την ανάπτυξη στρατιωτικής τεχνολογίας, την αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης, της ρομποτικής κ.ά. για στρατιωτικούς σκοπούς, την προώθηση της στρατιωτικοποίησης του Διαστήματος, την ενίσχυση της συνεργασίας με το ΝΑΤΟ κ.ά. Κι όλ’ αυτά με στόχο την ενίσχυση της «στρατηγικής αυτονομίας» της ΕΕ και «την ικανότητα ανάπτυξης στρατιωτικών δυνάμεων στην περιφέρεια της ΕΕ». Στον τομέα της «ασφάλειας» μνημονεύονται οι κίνδυνοι που μπορεί να προκύψουν από την «τρομοκρατία», το «ριζοσπαστισμό», την «εμφάνιση αυταρχικών ηγετών», τους «βίαιους μη κρατικούς παράγοντες» και τέλος τις «λαϊκές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας»!
Οι ανομολόγητοι στόχοι
Είναι προφανές ότι όλα τα παραπάνω φωτογραφίζουν όχι μόνο το εργατολαϊκό κίνημα, αλλά και τη μετανάστευση-προσφυγιά, ένα εν δυνάμει κίνδυνο που απεύχεται η Μέρκελ, ιδίως στην περίπτωση της Λιβύης. Και είναι γνωστοί οι δεκάδες κατασταλτικοί μηχανισμοί πέρα από τα επιμέρους αστυνομικά όρια, όπως το «ευρωπαϊκό φακέλωμα», η Europol, η Eurojust, η Frontex, που ενισχύονται διαρκώς με νέες τεχνολογίες και συνεργασίες στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Αδιαμφισβήτητος στόχος η προστασία των «Ευρωπαίων πολιτών» από κάθε είδους ταραχοποιά στοιχεία, του τύπου των κάθε λογής «τρομοκρατών» και μαζικών διαδηλώσεων τύπου Γαλλίας που διεκδικούν την ασφαλιστική τους δικαίωση και τα κατοχυρωμένα συνταγματικά δημοκρατικά τους δικαιώματα!
Γι’ αυτό το σκοπό, εφαρμόζεται ήδη η στρατιωτικοποίηση των σωμάτων ασφαλείας και αντίστροφα η συμμετοχή των ενόπλων δυνάμεων στην κατάπνιξη «εσωτερικών προβλημάτων ασφάλειας»!
Η συγκρότηση του ΕΦΕΣ
Θυμίζουμε ότι η σχετική κοινοτική ντιρεκτίβα υιοθετήθηκε από τη χώρα μας (ΠΑΣΟΚ 2011) και συμπληρώθηκε και ενισχύθηκε από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Γίνονται ήδη κοινές εκπαιδεύσεις και κοινές ασκήσεις στρατού και αστυνομίας, με στόχο την ισχυροποίηση των κατασταλτικών μηχανισμών, σε βάρος -προφανώς- του εργατολαϊκού κινήματος, αλλά και των κινδύνων που προέρχονται από «της γης τους κολασμένους» μετανάστες. Για το σκοπό αυτό, συγκροτήθηκε πρόσφατα (Δεκέμβρης 2019) ο «Ενιαίος Φορέας Επιτήρησης των Συνόρων» με εμπλοκή των σωμάτων ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων με σκοπό την «επιτήρηση της εσωτερικής ασφάλειας». Όλ’ αυτά, μαζί με τα σύνορα-φρούρια, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις εντεινόμενες «απωθήσεις» που ουσιαστικά σημαίνουν «βυθίσατε», δίνουν το στίγμα του ορίου ανοχής της ΕΕ απέναντι στο προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα!
Η ευρωπαϊκή επιτάχυνση της στρατιωτικοποίησης
Τα εσωτερικά προβλήματα (οικονομική κρίση, Brexit, εμπορικός πόλεμος, αντιθέσεις Γαλλίας-Γερμανίας, κ.α.), αλλά και ο παραγκωνισμός από τα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κράτη απέτρεψαν την καθολική συμμετοχή και του Δυτικοευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, στη διαμόρφωση σφαιρών επιρροής, κυρίως στη Μέση Ανατολή. Σήμερα, κάτω από τις πυκνές εξελίξεις το δυτικοευρωπαϊκό μονοπωλιακό κεφάλαιο επιταχύνει τις προσπάθειες του, για:
α) άμεση σύσταση Δύναμης Ταχείας Επεμβάσεως, προκειμένου να υποστηριχθούν στρατιωτικά οι ενδεχόμενες επιχειρήσεις της ΕΕ. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, επιδιώκεται κατ’ αρχή μία διπλωματική διευθέτηση της κρίσης στη Μέση Ανατολή και τη Λιβύη. Αλλά και τις κυρώσεις Τραμπ κατά του Ιράν, η ΕΕ δεν τις υιοθέτησε, προκειμένου να επικρατήσει η ηρεμία στην περιοχή, στοιχείο απαραίτητο για τις κερδοσκοπικές δραστηριότητες του Ευρωπαϊκού μονοπωλιακού κεφαλαίου στην περιοχή, β) επιβλήθηκε μία κοινή προσπάθεια του γερμανογαλλικού άξονα -και με πρόσχημα την «τρομοκρατία»- να εντάξει μέσα στο πλέγμα των αμέτρητων «αντιτρομοκρατικών» μέτρων ολόκληρο το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα και, ακόμα παραπέρα, όποιον εναντιώνονταν στους όρους επιβολής του δόγματος της «τρομοκρατίας», που απόκτησε μόνιμα και απεριόριστα χαρακτηριστικά. Είναι πρόδηλο ότι Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές παραβιάζουν την ίδια την αστική συνταγματική νομιμότητα, καταπατώντας ωμά και απροκάλυπτα τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία υποκριτικά διατρανώνουν στην Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.
Η ενίσχυση του «τρίτου πυλώνα»
Σήμερα ο δυτικοευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός έχοντας ήδη κατοχυρώσει μία πορεία εξήντα τεσσάρων χρόνων κοινών δράσεων, οδηγεί την κούρσα της ΕΕ στην κατεύθυνση του «τρίτου πυλώνα», αυτού της κοινής εξωτερικής πολιτικής και της κοινής άμυνας. Σ’ αυτή την τελευταία, θα εστιάσει με ιδιαίτερη επιμονή το ευρωπαϊκό μονοπωλιακό κεφάλαιο την αμέσως προσεχή περίοδο, προκειμένου ν’ αποφύγει το επικίνδυνα «αμυντικό» αγκάλιασμα του ΝΑΤΟ και να αποτρέψει την σε βάρος του σχέση υπεροπλίας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Ενός ιμπεριαλισμού που εμφανίζεται εξασθενημένος (οικονομική κρίση, εμπορικός πόλεμος, εσωτερικές αντιθέσεις της αστικής τάξης, κ.α.), δεχόμενος τον έντονο ανταγωνισμό από νέους, ισχυρούς διεκδικητές στο μοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των σφαιρών επιρροής. Από την πλευρά της Ευρώπης, οι ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ των ισχυρών οικονομιών της Ευρωζώνης (βλέπε Brexit, αντιθέσεις Γαλλίας-Γερμανίας, προσφυγικό, κ.α.) έχει αποδυναμώσει κάθε προσπάθεια ομοσπονδιοποίησης, σε μία Ευρώπη που σπαράσσεται από τις εσωτερικές της αντιθέσεις.
Η τουρκική παρέμβαση
Να σημειώσουμε πως ήδη από το 2003, η Τουρκία με τη σύμφωνη γνώμη της Ουάσιγκτον επέβαλε στους Ευρωπαίους μία διατύπωση όπως την επιθυμούσαν οι ΗΠΑ και η Τουρκία. Η διατύπωση αυτή συμπεριλήφθηκε στο τελικό κείμενο της ΚΕΠΠΑ, που αναφέρονταν στην επιχειρησιακή δράση του «ευρωστρατού». Έτσι, μέσα στο κείμενο της συμφωνίας αναφέρεται συγκεκριμένα ότι: « Η ΚΕΠΠΑ δεν θα εφαρμόζεται μεταξύ συμμάχων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ». Με αυτό τον τρόπο Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι, ερήμην της Ελλάδας, η οποία στροβιλίζονταν κατά την περίοδο εκείνη στους σκοπούς των ζεϊμπέκικων της εντεταλμένης «ελληνοτουρκικής φιλίας», δίνουν καταλυτική λύση στην πάγια απαίτηση της Τουρκίας να επεκτείνει, για λογαριασμό των αμερικανών επικυριάρχων, τα γεωστρατηγικά της συμφέροντα στο Αιγαίο. Με τη διατύπωση αυτή επιχειρείται να επαναληφθεί ό,τι ίσχυε και με το ΝΑΤΟ, ότι δηλ. δεν θα υπάρχει παρέμβαση του Ευρωστρατού σε μία πιθανή κρίση Ελλάδας και Τουρκίας. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι όλο το νησιωτικό σύμπλεγμα του Αιγαίου, θεωρείται de facto «γκρίζα ζώνη», δηλ. αμφισβητούμενη συνοριακά περιοχή !!!
Η διατύπωση του αμερικανικού δόγματος για την Τουρκία
Είναι αλήθεια ότι το γνωστό γεράκι της Ουάσιγκτον, Ρ. Χόλμπρουκ, είχε ήδη από το 1994 ξεκαθαρίσει το τι ακριβώς σήμαινε η Τουρκία για τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό: « Η Τουρκία βρίσκεται στο σταυροδρόμι όλων σχεδόν των ζητημάτων που οι ΗΠΑ θεωρούν σημαντικά στην Ευρωασιατική ήπειρο: το ΝΑΤΟ, τα Βαλκάνια, την Κύπρο, το Αιγαίο, το Ιράκ, την ειρήνη στη Μέση Ανατολή, τη σχέση της Ρωσίας με τις χώρες του Καυκάσου και της κεντρικής Ασίας, τους δρόμους διέλευσης του πετρελαίου και του φυσικού αερίου της Κασπίας θάλασσας».
Οι ιμπεριαλιστές και μαζί και χώρια
Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 οι παγκόσμιες δυνάμεις αναδιατάχτηκαν και πρόβαλε κάτω από νέους όρους ο σύγχρονος διεθνής ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός. Η αμερικανική πρωτοκαθεδρία στηριγμένη περισσότερο στη στρατιωτική υπεροχή, αμφισβητείται όλο και εντονότερα, φανερά και υπόγεια, από την ενισχυμένη Ρωσία, την οικονομικά ανερχόμενη Κίνα, αλλά και από την ΕΕ. Με δυο λόγια, επιταχύνονται τάσεις που προϋπήρχαν και επικυρώνονται νέες δυνατότητες που αποκτήθηκαν στη βάση των ραγδαίων αλλαγών που συντελούνται σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, ιδιαίτερα μετά την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Το προϊόν του ανταγωνισμού αυτού, ο πόλεμος, έχει ήδη ξεκινήσει προς το παρόν τοπικά, το ολέθριο έργο του ενώ διάφορες εστίες ανατροφοδοτούνται και αναζωπυρώνονται, κάτω από την άμεση ανάμιξη και υποκίνηση του ιμπεριαλισμού, απειλώντας με ανάφλεξη ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, βάζοντας σε δοκιμασία την παγκόσμια ειρήνη.
