Η πραγματική διαχωριστική γραμμή είναι ανάμεσα στα δυο αυτά κόμματα από τη μια και το λαό από την άλλη
Με μεγάλη πλειοψηφία (194 ψήφοι του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και της Ένωσης Κεντρώων) ψηφίστηκε το κυβερνητικό νομοσχέδιο για τα κόκκινα δάνεια. Με τις τράπεζες σύμφωνες και ικανοποιημένες, αφού ανοίγει έτσι ο δρόμος για την περιβόητη «θωράκισή» τους και τα funds να παραμονεύουν να πάρουν θέση στο νέο μεγάλο φαγοπότι. Η χρηματοπιστωτική σταθερότητα και το «υγιές» τραπεζικό σύστημα επιτυγχάνονται, για άλλη μια φορά, με την οικονομική λεηλασία του λαού, με μια νέα μεγάλη αναδιανομή πλούτου σε βάρος πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Μέσα από τους μαζικούς πλειστηριασμούς των κατοικιών ανήμπορων νοικοκυριών και μικροεπιχειρηματιών.
Αξιοσημείωτη η στάση του ΚΚΕ που δήλωσε «παρών» κατά την ψηφοφορία. Η μη καταψήφιση ενός νόμου που γκρεμίζει ουσιαστικά την όποια προστασία έχει απομείνει για την πρώτη κατοικία και το αλλόκοτο αυτό «παρών» ανοχής(;), που εξαφανίστηκε από τη σχετική κομματική ειδησεογραφία, δημιουργεί απορίες και ερωτηματικά, τουλάχιστον.
Η νέα ρύθμιση περιλαμβάνει σειρά ασφυκτικών κριτηρίων-προϋποθέσεων, που πρέπει να τηρούνται όλες μαζί, για να ενταχθεί σε αυτήν ο δανειολήπτης. Μια πρώτη εκτίμηση της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών προσδιορίζει πως μόνο το 30% των κόκκινων δανείων που κάλυπτε ο Νόμος Κατσέλη πληρούν τις προϋποθέσεις… Περίπου 130.000 πλειστηριασμοί προγραμματίζονται την τριετία 2019-2021! Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια θα μειωθούν, μέχρι το 2021, κατά 50 δις ευρώ, σχεδόν το 28% του ΑΕΠ της χώρας!
Αυτή είναι η κατάληξη της «απόλυτης δέσμευσης» του Α. Τσίπρα πως «όσο υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας δεν θα γίνει στην Ελλάδα». Από τη «σεισάχθεια» στους μαζικούς πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών. Γιατί, παρά τα όσα ισχυρίζεται η κυβερνητική προπαγάνδα σε μια νέα απέλπιδα προσπάθεια διαστροφής της πραγματικότητας, οι «έχοντες» και οι «στρατηγικοί κακοπληρωτές» είναι μια μειοψηφία –και μόνο- των κόκκινων δανείων. Και ο νέος νόμος έχει σαφέστατα ευρύτατη στόχευση.
Η διολίσθηση του ΣΥΡΙΖΑ από τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «κίνημα δεν πληρώνω» και το σύνθημα-υπόσχεση «κανένα σπίτι σε χέρι τραπεζίτη» σε μια ρύθμιση-λαιμητόμο για τα φτωχοποιημένα εργατολαϊκά στρώματα έγινε με τον συνήθη τρόπο. Συνεχείς αναβολές και καθυστερήσεις μέχρι την τελική ημερομηνία που επέτρεπαν οι δανειστές, δημαγωγία για δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση και επικοινωνιακοί χειρισμοί περί δεδομένων τάχα φιλολαϊκών ρυθμίσεων, εξαγγελία μονομερών κινήσεων αντίστασης στις έξωθεν εντολές που ουδέποτε έγιναν, για να καταλήξουν σε ένα αντιλαϊκό έκτρωμα ευθυγράμμισης και τελικής σύμπλευσης με τους τραπεζίτες και δανειστές. Τώρα, με απύθμενο θράσος, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δημαγωγεί πως πρόκειται για θετική εξέλιξη που κάνει τάχα πράξη την προστασία της πρώτης κατοικίας! Αθλιότητες, κυνισμός και κατά συρροήν ψεύδη.
Ο Γολγοθάς έχει συνέχεια
Μετά τη νέα κυβερνητική υποταγή στις εντολές των δανειστών, η επικαιροποιημένη έκθεση της Κομισιόν, στο πλαίσιο της «ενισχυμένης εποπτείας», αναγνωρίζει την «πρόοδο» που επιτεύχθηκε και επιτρέπει πλέον την εκταμίευση της δόσης του 1 δις, επισημαίνοντας ταυτόχρονα (για να μην ξεχνιόμαστε για το ποιος κάνει κουμάντο) πως «θα απαιτηθεί στενή παρακολούθηση και νέα έκθεση» και πως θα ληφθούν «διορθωτικά μέτρα σε περίπτωση που ανακύψουν προβλήματα εφαρμογής». Και ο νοών νοείτω…
Ο Γολγοθάς έχει συνέχεια. Η πορεία δραστικής εκκαθάρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων θα είναι κάτω από τον άγρυπνο έλεγχο των δανειστών. Με συνεχείς εκθέσεις και πρόσθετα μέτρα που θα διασφαλίζουν αυστηρή εφαρμογή των δεσμεύσεων και θα αποτρέπουν τις όποιες παρεκκλίσεις και υπαναχωρήσεις.
Η επιτροπεία είναι πάντα εδώ. Το λεγόμενο πρόγραμμα «μεταμνημονιακής παρακολούθησης» είναι σε πλήρη εφαρμογή. Η περιβόητη επιστροφή στην κανονικότητα, το τερατώδες ψευδολόγημα-αφήγημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι παρά η αδιατάρακτη συνέχιση και κλιμάκωση της μνημονιακής βαρβαρότητας.
Όσο για τον εν δυνάμει πρωθυπουργό, Κυρ. Μητσοτάκη, είναι μάλλον περιττό να σχολιαστεί η συμφωνία και υπερψήφιση του νομοσχεδίου που οδηγεί σε πλειστηριασμούς χιλιάδων κατοικιών λαϊκών οικογενειών. Η ισχυροποίηση του τραπεζικού συστήματος είναι αδιαμφισβήτητη προτεραιότητα για τον κατ’ εξοχήν «μεταρρυθμιστή», που δίνει όρκους για την απρόσκοπτη συνέχιση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στη ντόπια ολιγαρχία και τους δανειστές. Τα μνημόνια και ό,τι προϋποθέτουν και συνεπάγονται αποτελούν το ευνοϊκότερο περιβάλλον για ένα κόμμα σαν τη ΝΔ.
Το πολιτικό τοπίο των τελευταίων, ιδιαίτερα, χρόνων δεν αφήνει περιθώρια νέων αυταπατών. Η βασική πολιτική γραμμή των δύο κυρίαρχων κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ) είναι κοινή. Οι ομοιότητές τους είναι πια πολλές και ουσιαστικές. Οι διαφορές τους γίνονται όλο και πιο δυσδιάκριτες. Η υποκριτική επίκληση ιδεολογικών διαφορών και η διαφορετική συνθηματολογία δεν μπορούν να επισκιάσουν την πραγματική σύγκλισή τους. Και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ είναι συνένοχοι στην επιβολή των ιμπεριαλιστικών σχεδίων που βυθίζουν το λαό μας στη φτώχια, την εξαθλίωση και την ανεργία, καταλύουν κάθε έννοια δημοκρατίας και εθνικής ανεξαρτησίας, χαλκεύουν βαριά δεσμά νεοαποικιακού οικονομικού και πολιτικού ελέγχου της χώρας.
Όποια κυβέρνηση και αν προκύψει από τις εκλογές που έρχονται θα ασκήσει αντιλαϊκή πολιτική. Το μνημονιακό πλαίσιο είναι απαράβατος όρος. Τις δεσμεύσεις του τις έχουν αποδεχθεί και τα δυο κόμματα εξουσίας. Αλλά και όσα φιλοδοξούν να αποτελέσουν συμπληρώματά τους στην περίπτωση της μη αυτοδυναμίας.
Όλο και πιο πλατιά λαϊκά στρώματα διαπιστώνουν πλέον πως τα διλήμματα που βάζει η κυρίαρχη προπαγάνδα είναι ψεύτικα, πως η πραγματική διαχωριστική γραμμή δεν είναι αυτή ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, αλλά αυτή ανάμεσα σε αυτά τα δύο κόμματα και το λαό.
Η λαϊκή αντίσταση, παρά τις συντονισμένες κινήσεις λαϊκής ενσωμάτωσης στα αστικά ιδεολογήματα και πολιτική, αναπόφευκτα, θα εκδηλωθεί. Ο λαός θα διεκδικήσει το δίκιο του και τα δικαιώματά του. Το καθήκον της πραγματικής Αριστεράς είναι η ένταση των προσπαθειών για την ανάπτυξη ενός ισχυρού λαϊκού κινήματος, ενός παλλαϊκού μετώπου αντίστασης, ικανού να βάλει φραγμό στην αντιλαϊκή πολιτική.