Η στήλη προσπαθεί να καταλάβει την έννοια του «μέσου μισθού» που διατυμπανίζει ο Μητσοτάκης και η πολιτική παρέα του. Σύμφωνα με τα κυβερνητικά παχύδερμα σε δύο χρόνια ο μέσος μισθός θα φτάσει τα 1500(!) ευρώ. Εδώ ισχύει το παλιό, γνωστό και άκρως διδακτικό. Ο φτωχός των 800 ευρώ και ο Βαρδινογιάννης των πολλών εκατομμυρίων αν συνασπιστούν φτάνουν το μέσο εισόδημά τους σε δυσθεώρητα ύψη. Πώς λέμε το μέσο βάρος ενός ποντικιού και ενός ελέφαντα είναι 10 τόνοι. Τι παράγει ο μέσος όρος για τον εργάτη; Απολύτως τίποτα. Η τιμή της εργατικής δύναμης θα παραμένει χαμηλή και όλα τ’ άλλα είναι στατιστικές της συμφοράς. Εργασίες για πρωτοετείς των οικονομικών σχολών· αέρας κοπανιστός. Γι’ αυτό λέμε πως ο αγώνας των εργαζομένων για αύξηση των μισθών-μεροκαμάτων-σύνταξης θα είναι διαρκής και παρατεταμένος. Οι μέσοι όροι ας περιμένουν.
Στη λογική τού «τα πάντα ρει» γράψαμε ότι τα φύλλα κουνιούνται και ότι το πολιτικό σκηνικό είναι ρευστό. Ο Μητσοτάκης κατρακυλάει και στο καράβι της ΝΔ εκδηλώνονται ανταρσίες. Ο Σαμαράς διαγράφτηκε, η Μπαχτσελή στο ΠΑΣΟΚ αμφισβήτησε τον πρόεδρό του, ο πανίσχυρος ΣΥΡΙΖΑ αφού πέρασε το τεστ Κασσελάκη κούρνιασε στα χαμηλόκλαδα. Η λεγόμενη Πλεύση φουσκώνεται από το σύστημα σαν εναλλακτική ρεζέρβα και ψαρεύει στα θολά νερά, η ακροδεξιά διασπάται και καραδοκεί αξιοποιώντας τον Τραμπ, ο κόσμος βρίσκεται στη φτώχεια, επαναστατικό κόμμα με βαθιές και πλατιές ρίζες δεν υπάρχει. Τα διεθνή όρνια κρώζουν, οι πόλεμοι συνεχίζονται. Σ’ αυτή τη ρωγμή του χρόνου πρέπει ν’ ανθίσουν τα κυκλάμινα και συγνώμη για τις παρομοιώσεις και τις μεταφορές. Αναγνώστη, μην πιστεύεις στην ακινησία. Είναι το μεγαλύτερο ψέμα.
Με μία δόση πολιτικής υπερβολής θα λέγαμε πως η μορφή και η ουσία μιας χώρας κρίνεται από το επίπεδο των μαζικών μέσων μεταφοράς. Αυτό σκεφτήκαμε όταν διαβάσαμε ότι ο Ν. Ταχιάος ανακοίνωσε στους Θεσσαλονικείς ότι το πολυδιαφημισμένο ΜΕΤΡΟ Θεσ/νίκης θα κλείσει για 30-40 μέρες λόγω των έργων για την Καλαμαριά. Αποτελεί στίγμα για μία χώρα η δεύτερη σε μέγεθος πόλη της και κέντρο -όπως λέει- του βαλκανικού βορρά να μην έχει ούτε τραμ, ούτε μετρό. Όσοι ζουν στη Θεσσαλονίκη εκτός από τα παραμύθια για τις Πρέσπες, τους Τούρκους, τους Σέρβους, τους Βούλγαρους, τώρα πρέπει να φάνε τις αναβολές της κίνησης του Μετρό.
Αν τους αφήσουμε θα σκοτωθούν μεταξύ τους. Μιλάμε για τον παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό υπόκοσμο, που με αφορμή τους δασμούς του Τραμπ στην Αμερική συστρέφεται, κλαψουρίζει, αναζητά νέους φίλους, σαν το ποντίκι βρυχάται και άλλα παρόμοια. Ο Τραμπ συμπεριφέρεται σαν κοινός εμποράκος κοιτώντας το εκλογικό κοινό του, επιμένοντας στον οικονομικό πόλεμο κατά πάντων και παρεπιμπτόντως να εξασφαλίσει 5-6 περιοχές του κόσμου για να τις προσαρτήσει. Είναι ο ίδιος αρχιμακελάρης, σφίγγοντας το χέρι του Νετανιάχου, κρατώντας ανοιχτές 800 αμερικανικές βάσεις ανά τον κόσμο. Από την άλλη μεριά, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε παροξυσμό. Θα αναζητήσει καινούριους εμπορικούς εταίρους και η Κίνα είναι υπ’ αριθμόν ένα, ενώ το σαράκι της ακροδεξιάς απλώνεται σε όλες τις παλιές αυτοκρατορικές χώρες. Είναι βέβαιο ότι όλες οι παγκόσμιες συμμαχίες θα υποστούν αναδιατάξεις, κλυδωνισμούς, ρωγμές και επανασυγκολλήσεις.
